เต็นท์

เต็นท์ (อังกฤษ: tent) คือที่กำบังที่ประกอบด้วยแผ่นผ้าหรือวัสดุอื่นที่พาดทับไว้ โดยติดกับโครงเสาหรือเชือกพยุง แม้ว่าเต็นท์ขนาดเล็กจะตั้งอยู่อย่างอิสระหรือติดกับพื้นได้ แต่เต็นท์ขนาดใหญ่มักจะยึดไว้โดยใช้เชือกโยงติดกับเสาหรือหมุดเต็นท์ เต็นท์เหล่านี้ถูกใช้เป็นครั้งแรกในฐานะบ้านเคลื่อนที่ของชนร่อนเร่ ซึง่ปัจจุบัน เต็นท์เหล่านี้มักใช้สำหรับการตั้งแคมป์เพื่อการพักผ่อนและเป็นที่พักพิงชั่วคราวมากขึ้น

เต็นท์มีขนาดตั้งแต่โครงสร้าง "พักแรม" ซึ่งใหญ่พอสำหรับนอนคนเดียว ไปจนถึงเต็นท์ละครสัตว์ขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับคนได้หลายพันคน ส่วนเต็นท์สำหรับการตั้งแคมป์สันทนาการแบ่งออกเป็นสองประเภท ได้แก่เต็นท์ที่ออกแบบมาเพื่อให้ผู้ใส่กระเป๋าสะพายหลังสะพายนั้นเป็นเต็นท์ที่เล็กและเบาที่สุด ซึ่งเต็นท์ขนาดเล็กอาจมีน้ำหนักเบาพอที่จะบรรทุกในระยะทางไกลด้วยจักรยานทัวร์ริง, เรือ, หรือการเดินทางแบบแบ็กแพ็ก ส่วนประเภทที่สองคือเต็นท์ที่มีขนาดใหญ่กว่าและหนักกว่าซึ่งมักจะบรรทุกในรถยนต์หรือยานพาหนะอื่น ซึ่งขึ้นอยู่กับขนาดเต็นท์และประสบการณ์ของบุคคลหรือผู้ที่เกี่ยวข้อง โดยทั่วไปเต็นท์ดังกล่าวสามารถประกอบ (กาง) ได้ภายในเวลาระหว่าง 5 ถึง 25 นาที การถอดแยกชิ้นส่วน (การรื้อ) ใช้เวลานานพอ ๆ กัน ส่วนเต็นท์ที่มีความพิเศษบางหลังมีเสาสปริงและสามารถกางได้ภายในไม่กี่วินาที แต่ใช้เวลานานกว่าในการกาง (รื้อและบรรจุ)

ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เต็นท์มีความเชื่อมโยงมากขึ้นกับวิกฤตคนไร้บ้านในสหรัฐ, แคนาดา และภูมิภาคอื่น ๆ โดยสถานที่ที่มีคนไร้บ้านหลายคนอาศัยอยู่ในเต็นท์ซึ่งมีที่ตั้งใกล้กันหรือวางผังใกล้กัน มักเรียกกันว่าดงเต็นท์

ประวัติ

เต็นท์รูปแบบหนึ่งที่เรียกว่าทีพีหรือทิพิ ซึ่งสังเกตได้จากรูปทรงกรวยและรูควันที่ส่วนสูงสุด ใช้โดยกลุ่มชนพื้นเมืองอเมริกันและชาวแคนาดาพื้นเมืองดั้งเดิมของชาวอินเดียนแดงเผ่าเพลนมาตั้งแต่สมัยโบราณ ซึ่งประมาณกันในช่วง 10,000 ถึง 4,000 ปีก่อนคริสตกาล^[1][2]

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เต็นท์