เบรตต์ ยัง (นักร้อง)

เบรตต์ ยัง
เบรตต์ ยัง ในปี 2015
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดเบรตต์ ชาลส์ ยัง
เกิด (1981-03-23) 23 มีนาคม ค.ศ. 1981 (43 ปี)[1]
แอนาไฮม์, ออเรนต์เคาน์ตี รัฐแคลิฟอร์เนีย
แนวเพลงคันทรีป็อป
อาชีพ
  • นักร้อง
  • นักแต่งเพลง
ช่วงปี2007–ปัจจุบัน
ค่ายเพลงBMLG
เว็บไซต์www.brettyoungmusic.com

เบรตต์ ชาลส์ ยัง (อังกฤษ: Brett Charles Young) (เกิด 23 มีนาคม ค.ศ. 1981) เป็นนักร้องและนักแต่งเพลงคันทรีป็อปชาวอเมริกันจากออเรนต์เคาน์ตี รัฐแคลิฟอร์เนีย[2] เขาเคยเป็นพิตเชอร์เบสบอลที่วิทยาลัย และใช้เวลาแต่งเพลงหลังได้รับบาดเจ็บ[3] อีพีชุดแรกของเขาผลิตโดย แดนน์ ฮัฟฟ์ ออกจำหน่ายโดยสังกัดรีพับลิกแนชวิลล์ ในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2016[4][5] ซิงเกิลเปิดตัว "สลีปวิทเอาต์ยู" ออกจำหน่ายในวันที่ 11 เมษายน[4]

ชีวิตช่วงแรก

ยังเกิดในแอนาไฮม์ ออเรนจ์เคาน์ตี[1] เขาเคยเรียนที่แคลวารีแชเพลไฮสกูลในคอสตาเมซา รัฐแคลิฟอร์เนีย และโอลมิส เออร์วินแวลลีย์คอลเลจ และมหาวิทยาลัยเฟรสโนสเตต[6][7] เขาเริ่มร้องเพลงช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 เมื่อเขาได้มาร้องแทนนักร้องนำของวงในระหว่างการประชุมชาวคริสเตียนที่ไฮสกูล[7]

ยังเคยเป็นพิตเชอร์ในทีมกีฬาเบสบอลประจำโรงเรียน และนำทีมจนเป็นแชมป์สหพันธ์นักกีฬาระหว่างโรงเรียนแคลิฟอร์เนีย (CIF) เขาเข้าเรียนที่โอลมิสโดยใช้ทุนนักกีฬาเบสบอลในปี ค.ศ. 1999 หลังจากปฏิเสธข้อเสนอจากทีมแทมพาเดวิลเรส์ และมินนีโซตาทวินส์[8][9] ในการแข่งขันกีฬาเบลบอลฤดูกาลเดียวในปี ค.ศ. 2000 เขาได้รับจดหมายให้เป็นตัวแทนนักกีฬ่าและได้รับชัยชนะ 2 ครั้ง เซฟได้ 2 ครั้ง เขาเป็นนักกีฬาให้เออร์วินแวลลีย์อีกหนึ่งฤดูกาลก่อนย้ายไปที่เฟรสโน[10] อย่างไรก็ตาม อาชีพนักกีฬาของเขาจบลงหลังจากข้อศอกได้รับบาดเจ็บขณะอยู่ที่เฟรสโนเมื่อปี ค.ศ. 2003[11][12]

งานดนตรี

ยังเคยกล่าวว่า เขาได้รับแรงบันดาลใจจากเกวิน เดอกรอว์หลังจากเขาได้ฟังเพลงจากอัลบั้ม แชเรียต และตัดสินใจเข้าวงการดนตรี[7] ยังออกอีพีไร้สังกัด ใช้ชื่อตนเองเป็นชื่ออีพี บรรจุเพลงสี่เพลง ในปี ค.ศ. 2007[13] ออกอีพีชื่อเมกบีลีฟในปี ค.ศ. 2011[14] ตามมาด้วยอัลบั้มเบรตต์ ยัง[15] อัลบั้มออนไฟร์[16] และโบรเคนดาวน์ ในปี ค.ศ. 2012-13[17]

ยังย้ายไปอยู่แนชวิลล์ หลังจากอยู่ในลอสแอนเจลิสนานแปดปี[18] ไม่นานนัก เขาได้เซ็นสัญญากับสังกัดบิกแมชีนเลเบลกรุป ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2015[19]

2016-ปัจจุบัน: เบรตต์ ยัง อีพี และอัลบั้มแรก

ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2016 ยังออกอีพีโดยใช้ชื่อตนเอง[11] บรรจุเพลงหกเพลง "สลีปวิทเอาต์ยู" ออกเป็นซิงเกิลแรกจากอีพีในเดือนเมษายน ค.ศ. 2016 ยังเขียนเพลงร่วมกับจัสติน เอบแบช และเคลลี อาร์เชอร์[20] ซิงเกิลที่สอง "อินเคสยูดิดดึนต์โนว์" ออกในวันที่ 9 มกราคม ค.ศ. 2017 ขึ้นอันดับหนึ่งบนชาร์ตคันทรีแอร์เพลย์[21] ซิงเกิลที่สาม "ไลก์ไอเลิฟด์ยู" ออกสู่คลื่นวิทยุคันทรีในวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 2017

ในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2017 ยังออกสตูดิโออัลบั้มแรกชื่อ เบรตต์ ยัง อัลบั้มผลิตโดยแดนน์ ฮัฟฟ์ และจำหน่ายโดยสังกัดบิกแมชีนเลเบลกรุป อัลบั้มเปิดตัวที่อันดับสองบนชาร์ตท็อปคันทรีอัลบั้ม

อ้างอิง

  1. ↑ 1.0 1.1 "Brett Young". The Baseball Cube.
  2. ↑ Mastrogiannis, Nicole (April 13, 2016). "INTERVIEW: Five Things Brett Young Does When He 'Can't Sleep Without You'". 94.7 WDSD. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-06. สืบค้นเมื่อ May 5, 2016.
  3. ↑ Littman, Margaret (March 1, 2016). "10 New Country Artists You Need to Know: March 2016". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ May 5, 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 Laffer, Lauren (February 12, 2016). "Newcomer Brett Young Debuts Self-Titled EP". Sounds Like Nashville. สืบค้นเมื่อ May 5, 2016.
  5. ↑ Dukes, Billy (March 23, 2016). "Brett Young Is Nothing But Honest on New 'Brett Young' EP". Taste of Country. สืบค้นเมื่อ May 5, 2016.
  6. ↑ "Alumni". Irvine Valley College.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Kinsler, Robert (August 13, 2008). "Orange Pop: Former pitcher Brett Young is an ace as a singer". Orange County Register.
  8. ↑ Terry, Mike (June 4, 1999). "Calvary Chapel Has Rebels With a Cause - Baseball: Mossberg, Sterbens and Young, all headed to Mississippi, hope to lead Eagles to Division V title tonight". The Los Angeles Times.
  9. ↑ Laffer, Lauren (April 6, 2016). "Introducing… Brett Young: Part 1". Sounds Like Nashville.
  10. ↑ "Baseball Bulldog" (PDF). Fresno State University. February 10, 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-12-02. สืบค้นเมื่อ 2017-08-03.
  11. ↑ 11.0 11.1 Parra, Monique (April 29, 2016). "Stagecoach Behind the Artist Brett Young". K-FROG. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-01. สืบค้นเมื่อ 2017-08-07.
  12. ↑ Parton, Chris (May 12, 2016). "Who's New: Brett Young". Nash Country Daily.
  13. ↑ "Brett Young Music". Myspace.
  14. ↑ "Make Believe". Spotify.
  15. ↑ "Brett Young". Myspace.
  16. ↑ "On Fire". Myspace.
  17. ↑ "Broken Down". SoundCloud.
  18. ↑ Thompson, Gayle (July 3, 2016). "Country Stardom Wasn't Brett Young's First Career Choice". The Boot.
  19. ↑ "Big Machine Label Group Signs Brett Young". Big Machine Label Group. August 21, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-06-03. สืบค้นเมื่อ 2017-08-07.
  20. ↑ Thompson, Gayle (April 15, 2016). "Story Behind the Song: Brett Young, 'Sleep Without You'". The Boot. สืบค้นเมื่อ May 5, 2016.
  21. ↑ Asker, Jim (May 31, 2017). "'Case' Closed: Brett Young Earns First Country Airplay No. 1". Billboard.

แหล่งข้อมูลอื่น