แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9

แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9

ดีซี-9-32 ของเตอร์กิชแอร์ไลน์
บทบาท	อากาศยานลำตัวแคบ
ชาติกำเนิด	สหรัฐอเมริกา
บริษัทผู้ผลิต	ดักลาส แอร์คราฟท์ คอมปะนี แมคดอนเนลล์ ดักลาส
บินครั้งแรก	25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2508
เริ่มใช้	8 ธันวาคม พ.ศ. 2508 โดยเดลตาแอร์ไลน์
สถานะ	ในประจำการอย่างจำกัด
ผู้ใช้งานหลัก	ยูเอสเอเจ็ตแอร์ไลน์ แอโรนาเวส ทีเอสเอ็ม นอร์ทเวสต์แอร์ไลน์ (ในอดีต) เดลตาแอร์ไลน์ (ในอดีต)
ช่วงการผลิต	พ.ศ. 2508-2525
จำนวนที่ผลิต	976 ลำ
มูลค่า	DC-9-40: 5.2 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ (พ.ศ. 2515)
แบบอื่น	แมคดอนเนลล์ ดักลาส ซี-9
พัฒนาต่อเป็น	แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-80 แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-90 โบอิง 717

ดักลาส ดีซี-9 (Douglas DC-9) เครื่องต้นแบบ ดีซี-9 เริ่มบินเป็นครั้งแรกในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1965 และรับผู้โดยสารเป็นครั้งแรกในสายการบินเดลต้าเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1965 ดีซี-9 เป็นเครื่องบินเจ๊ตโดยสารทีมียอดจำหน่ายมากรองจาก โบอิง 737และโบอิง 727 และออกรุ่นต่างๆอีกหลายรุ่น ดีซี-9 เป็นแผนแบบสร้างเมื่อปี ค.ศ. 1962

รายละเอียด ดีซี-9-51

• ผู้สร้าง บริษัท แมคดอนเนลล์ ดักลาส (สหรัฐอเมริกา)
• ประเภท เจ็ทโดยสารพิสัยบินใกล้-ปานกลาง เจ้าหน้าที่ 2-3 คน อัตราผู้โดยสารสูงสุด 139 ที่นั่ง
• เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน แพรทท์ แอนด์ วิทนีย์ รุ่นใดรุ่นหนึ่งจำนวน 2 เครื่อง
  • เจที 8 ดี-5 แรงขับ 5,670 กิโลกรัม
  • เจที 8 ดี-7 แรงขับ 6,350 กิโลกรัม
  • เจที 8 ดี-9 แรงขับ 6,580 กิโลกรัม
• กางปีก 28.47 เมตร
• ยาว 40.23 เมตร
• สูง 8.38 เมตร
• พื้นที่ปีก 92.98 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า 29,484 กิโลกรัม
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 15,617 กิโลกรัม
• น้ำหนักบินขึ้นสูงสุด 54,884 กิโลกรัม
• อัตราเร็วขั้นสูง 907 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 8,230 เมตร
• อัตราเร็วเดินทางประหยัด 868 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 10,060 เมตร
• อัตราเร็วเดินทางไกล 819 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 10,668 เมตร
• พิสัยบินไกลสุด 2,362 กิโลเมตร เมื่อน้ำหนักบรรทุกสูงสุด
  • 4,485 กิโลเมตร เมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงมากที่สุด

^[1]

อ้างอิง

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9