โทราจิโร ไซโต
โทราจิโร ไซโต | |
|---|---|
 สถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง “Koisuredo Koisuredo Monogatari” (พ.ศ. 2499) คนที่อยู่ด้านหน้าจากขวาไปซ้าย คือ ผู้กำกับ โทราจิโร ไซโต, โทนี ทานิ, อิจิโร อาริชิมะ, และ มาริโกะ มิยากิ | |
| เกิด | 30 มกราคม ค.ศ. 1905 เขตยูริ จังหวัดอากิตะ |
| เสียชีวิต | 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1982 (77 ปี) |
| สัญชาติ | ญี่ปุ่น |
| ชื่ออื่น | The God of Comedy หรือเทพแห่งความตลก |
| อาชีพ | ผู้กำกับภาพยนตร์ |
| ปีปฏิบัติงาน | พ.ศ. 2469-2505 |
| มีชื่อเสียงจาก | กำกับ ภาพยนตร์ตลกโปกฮาและไร้สาระ มากกว่า 200 เรื่อง |
| ผลงานเด่น | Kodakara Sodo |
| คู่สมรส | โทโมโกะ นานิวะ (นักแสดง) |
โทราจิโร ไซโต (ญี่ปุ่น: 斎藤 寅次郎; โรมาจิ: Saitō Torajirō), เกิดวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2448 – 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2525 เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ชาวญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงในด้านภาพยนตร์ตลก เกิดในจังหวัดอากิตะ เขาเข้าร่วมสตูดิโอโชจิกุ ที่คามาตะ ในปี พ.ศ. 2465 และเปิดตัวในฐานะผู้กำกับในปี พ.ศ. 2469[1] ต่อมาเขาทำงานที่สตูดิโอ ชินโตโฮ และ โทโฮ[1] เขากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "เทพเจ้าแห่งภาพยนตร์ตลก" จากการกำกับภาพยนตร์มากกว่า 200 เรื่อง ซึ่งหลายเรื่องเป็นภาพยนตร์โปกฮาและไร้สาระที่มีตัวตลกชื่อดัง เช่น เค็งอิจิ เอโนโมโตะ, รปปะ ฟูรูกาวะ, และ จุนซาบูโร บัง[1][2][3]
ผลงานภาพยนตร์
ผลงานของเขารวมถึง:
- Akeyuku Sora (พ.ศ. 2472)
- Wasei Kingu Kongu (พ.ศ. 2476)
- Kodakara Sodo (พ.ศ. 2478)
- Akireta musume-tachi, (金語楼の子宝騒動) (พ.ศ. 2492)
- Nodo jimankyō jidai (พ.ศ. 2492)
- Odoroki ikka (พ.ศ. 2492)
- Akogare no Hawaii Kōro (พ.ศ. 2493)
- Aozora tenshi (พ.ศ. 2493)
- Tennō no Bōshi (天皇の帽子) (พ.ศ. 2493) ร่วมกำกับกับ มาซากิ โมริ (ja:毛利正樹)
- Tokyo Kid (พ.ศ. 2493)
- Tonbo kaeri dōchū (พ.ศ. 2493)
- Unusual trip to Hawaii (Hawai chindochu) (พ.ศ. 2497)
- Ukare Gitsune Senbon Zakura (พ.ศ. 2497)
ดูเพิ่ม
- รายชื่อผู้กำกับภาพยนตร์ชาวญี่ปุ่น
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Saitō Torajirō". Nihon jinmei daijiten (ภาษาญี่ปุ่น). Kōdansha. สืบค้นเมื่อ 28 November 2010.
- ↑ "Kigeki no kamisama Saitō Torajirō" (ภาษาญี่ปุ่น). Laputa. สืบค้นเมื่อ 28 November 2010. Program of 2005 Saitō retrospective.
- ↑ Joseph L. Anderson, Donald Richie The Japanese Film: Art and Industry 1982 Page 198 "One of the earliest of the postwar comedies was Torajiro Saito's The Emperor's Hat (Tennō no Bōshi), made in 1950 and incorporating a plot which before the war would have constituted a severe political crime. A man working in a museum ..."