คิตาโร
Kitaro 喜多郎 | |
---|---|
คิตาโรที่เตหะราน, ตุลาคม ต.ศ. 2014 | |
ข้อมูลพื้นฐาน | |
ชื่อเกิด | มาซาโนริ ทากาฮาชิ |
เกิด | โทโยฮาชิ, จังหวัดไอจิ, ประเทศญี่ปุ่น | กุมภาพันธ์ 4, 1953
แนวเพลง | อิเล็กทรอนิกา, เวิลด์, โฟล์ก, คลาสสิก, นิวเอจ |
อาชีพ | นักดนตรี, นักแต่งเพลง, โปรดิวเซอร์เพลง, นักจัดเรียง |
เครื่องดนตรี | คีย์บอร์ด, กีตาร์, เบสกีตาร์, ฟลุตญี่ปุ่น, กลอง, เพอร์คัชชัน |
ช่วงปี | 1975–ปัจจุบัน |
ค่ายเพลง |
|
คิตาโร (ญี่ปุ่น: 喜多郎; โรมาจิ: Kitarō) มีชื่อจริงว่า มาซาโนริ ทากาฮาชิ (ญี่ปุ่น: 高橋 正則; โรมาจิ: Masanori Takahashi; 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953) เป็นนักดนตรีชาญี่ปุ่นที่รู้จักจากดนตรีแนวอิเล็กทรอนิกส์-บรรเลง และมักถือว่าเป็นหนึ่งในนักดนตรีคนสำคัญของนิวเอจ[1][2] เขาชนะรางวัล Grammy Award for Best New Age Album ด้วยเพลง Thinking of You (1999) ซึ่งมีเพลงที่เข้าชิง 16 เพลงในหมวดหมู่เดียวกัน เขาได้รับรางวัลลูกโลกทองคำสำหรับเพลง Heaven & Earth (1993).[3]
ชีวิตช่วงต้น ค.ศ. 1954–76
มาซาโนริ ทากาฮาชิ เกิดที่โทโยฮาชิ, จังหวัดไอจิ, ประเทศญี่ปุ่น และจบปริญญาจากมหาวิทยาลัยซาฮิด[2][4] ชื่อของคิตาโรหมายถึง "บุรุษแห่งความรักและความสนุก" นับถือศาสนาพุทธ และเกิดในครอบครัวชาวไร่ที่นับถือศาสนาชินโต-พุทธ[5] หลังจบการศึกษา พ่อแม่ของเขาไม่ยอมรับให้ลูกชายมีอาชีพเป็นนักดนตรี แต่จะให้ทำงานที่บริษัทในท้องที่แทน ซึ่งเขาพยายามบอกกับพ่อแม่ว่าให้เขาทำในสิ่งที่ตนรักแทน[6]
ในระดับไฮสกูล คิตาโรเล่นกีตาร์ไฟฟ้ากับวงโอทิส เรดดิงในแนวเพลงริทึมแอนด์บลูส์และคัฟเวอร์เพลงของเดอะบีเทิลส์[1][7][8] หลังจบการศึกษา และเรียนรู้วิธีเล่นกลองกับเบส[6] คิตาโรก็ย้ายไปที่โตเกียวเพื่อรับประสบการณ์ดนตรี และที่นั่นคือที่ที่เขาพบเครื่องสังเคราะห์เสียง
ในต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 เขาหันมาเล่นคีย์บอร์ดและเข้าร่วมวงโพรเกรสซิฟร็อกญี่ปุน Far East Family Band และบันทึก 4 อัลบั้มตามอยู่ในญี่ปุ่นและยุโรปใน ค.ศ. 1975[9] เขาพบกับ เคลาส์ ชูลซ์ อดีตสมาชิกวงแทนเจอรีนดรีมแนวอิเล็กทรอนิกาชาวเยอรมัน โดยเขาได้ผลิตไปสองอัลบั้มและให้ทิปแก่คิตาโรสำหรับการควบคุมเครื่องสังเคราะห์เสียง[1] ใน ค.ศ. 1976 คิตาโรออกจากวง Far East Family Band และเดินทางทั่วทวีปเอเชีย (จีน, ลาว, ไทย, อินเดีย)[2][10]
อาชีพเดี่ยว: ค.ศ. 1977–ปัจจุบัน
2 ปีต่อมาเขาได้มีโอกาสทำเพลงประกอบสารคดีทางญี่ปุ่นที่ออกอากาศทางช่อง NHK ชื่อ Silk Road อัลบั้มชุดนี้ทำให้เขาได้รู้จักในวงกว้างรวมถึงระดับนานาชาติ
ในปี 1986 เขาได้ออกผลงาน International โดยเซ็นสัญญากับ บ. Geffen ในอเมริกา เขายังได้ร่วมงานกับศิลปินอย่าง Micky Hart (วง Grateful Dead) และ Jon Anderson (วง Yes) อัลบั้มแรกของเขาคือ "Tenku" ก็สร้างความประทับใจไปทั่วโลกอีกครั้ง
หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับคิตาโร่จากงานเพลงประกอบภาพยนตร์หลายเรื่อง และที่โดดเด่นที่สุดคงไม่พ้นไตรภาค Heaven and Earth อันยิ่งใหญ่ ซึ่งทำให้เขาได้รับรางวัลลูกโลกทองคำ
อัลบั้มของเขาขายได้มากกว่า 10 ล้านแผ่นทั่วโลก และยังถูกเสนอเข้าชิงรางวัลแกรมมี่ ถึง 2 ครั้ง จนปี 2000 เขาก็ได้รับรางวัลแกรมมี่ สาขา Best New-age Album จากอัลบั้ม Thinking Of You
ชีวิตส่วนตัว
ในช่วง ค.ศ. 1983 ถึง 1990 คิตาโรแต่งงานกับยูกิ ทาโอกะ ลูกสาวของคาซูโอะ ทาโอกะ และมีลูกชายคนเดียว ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 เขาย้ายที่อยู่จากญี่ปุ่นไปยังสหรัฐ[5][11] ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 เขาแต่งงานกับเคโกะ มัตสึบาระ แล้วอาศัยอยู่ที่วาร์ด, รัฐโคโลราโด บนพื้นที่ 180 เอเคอร์ (72.85 เฮกตาร์) และแต่งเพลงใน "โมจิเฮาส์" สตูดิโอที่กินพื้นที่ 2500 ตารางฟุต (230 ตารางเมตร) (ใหญ่พอที่จะตั้งดนตรีออร์เคสตรา 70 ชิ้น)[12] ในช่วง ค.ศ. 2005 พวกเขาย้ายที่อยู่ไปที่ซะแบสตะโพล, รัฐแคลิฟอร์เนีย
ผลงาน
- อัลบั้มสตูดิโอ
- Tenkai (1978)
- Daichi (1979)
- Oasis (1979)
- Ki (1981)
- Silver Cloud (1983)
- Toward the West (1985)
- Tenku (1986)
- The Light of the Spirit (1987)
- Kojiki (1990)
- Dream (1992)
- Mandala (1994)
- Peace on Earth (1996)
- Cirque Ingenieux (1997)
- Gaia-Onbashira (1998)
- Thinking of You (1999)
- Ancient (2001)
- An Ancient Journey (2002)
- Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 1 (2003)
- Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 2 (2005)
- Spiritual Garden (2006)
- Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 3 (2007)
- Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 4 (2010)
- Final Call (2013)
- Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 5 (2017)
รางวัล
แกรมมีอะวอร์ดส
ปี | รางวัลที่ได้เข้าชิง | รางวัล/สาขา | ผล |
---|---|---|---|
1987 | The Field | Best New Age Performance | เสนอชื่อเข้าชิง |
1990 | Kojiki | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
1992 | Dream | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
199ภ | Mandala | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
1995 | An Enchanted Evening | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
1998 | Gaia Onbashira | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
1999 | Thinking Of You | Best New Age Album | ชนะ |
2002 | Ancient | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2003 | An Ancient Journey | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2004 | Sacred Journey of Ku-Kai Volume 1 | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2006 | Sacred Journey Of Ku-Kai Volume 2 | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2008 | Sacred Journey Of Ku-Kai Volume 3 | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2009 | Impressions Of The West Lake | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2011 | Sacred Journey Of Ku-Kai Volume 4 | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2013 | Final Call | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2014 | Symphony Live In Istanbul | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
2017 | Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 5 | Best New Age Album | เสนอชื่อเข้าชิง |
ลูกโลกทองคำ
ปี | รางวัลที่ได้เข้าชิง | รางวัล/สาขา | ผล |
---|---|---|---|
1993 | Heaven & Earth | Best Original Score | ชนะ |
Golden Horse Award (ฮ่องกง) คิตาโรกับแรนดี มิลเลอร์ชนะรางวัล Golden Horse Award จากภาพยนตร์ 3 พี่น้องตระกูลซ่ง ใน ค.ศ. 1997[13]
Hong Kong Film Award คิตาโรเข้าชิงรางวัลHong Kong Film Award จากภาพยนตร์ Homecoming in 1985.[14] Kitaro and Randy Miller won a Hong Kong Film Award for Best Original Score for Soong Sisters in 1998.[13]
Japan Gold Disc คิตาโรชนะรางวัล Gold Disc Award ในหมวดหมู่ Fusion Instrumental สำหรับอัลบั้ม Kojiki in 1991.[15]
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Kohanov, Linda. "Biography: Kitaro". Allmusic. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "喜多郎" [Kitarō]. Nihon Jinmei Daijiten (日本人名大辞典) (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Shogakukan. 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-25. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
- ↑ "Kitaro". Domo Music Group. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.
- ↑ Bonzai, Mr. (December 2007). "Kitaro's Sacred Journey". Keyboard. 33 (12): 38, 40, 42.
- ↑ 5.0 5.1 Steven Rea (April 22, 1990). "Kitaro: The Japanese Sage Of New-age Sound". Philly.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-25. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
- ↑ 6.0 6.1 คำเตือนการอ้างอิง:
<ref>
tag with nameJWorld
cannot be previewed because it is defined outside the current section or not defined at all. - ↑ Amy Duncan (April 14, 1987). "Composer Kitaro gaining attention in US. Japan's leading New Age artist says music should `set one free'". The Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
- ↑ Don Heckman (January 3, 1994). "Kitaro Brings Heavenly Touch to 'Earth' : Music: The New Age composer worked a year and a half on the film, trying to capture the Asian feeling Oliver Stone was looking for". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
- ↑ "Interview with Klaus Schulze". November 1994. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
- ↑ 喜多郎 キタロウ. "喜多郎 / DIAA株式会社". Diaa.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-06. สืบค้นเมื่อ 2014-02-04.
- ↑ Steve Appleford (October 28, 1994). "Playing to Emotions : Kitaro brings his New Age blend of rock, classical and folk to Universal Amphitheatre". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
- ↑ Zwiebel, Richard (August 1996). "Kitaro's Recording Studio". Mix. 20 (8): 52–54, 56–58.. Describes the Mochi House studio.
- ↑ 13.0 13.1 "The Soong Sisters (1997) : Awards". IMDb.com. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.
- ↑ "Kitarô : Awards". IMDb.com. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.
- ↑ "第5回日本ゴールドディスク大賞 / Gold Disc Hall of Fame 5th|The Gold Disc". Golddisc.jp. สืบค้นเมื่อ 2014-02-04.
แหล่งข้อมูลอื่น
- [1][ลิงก์เสีย] (ภาษาอังกฤษ)
- ช่องทางการขอองคิตาโร บนยูทูบ