Üçüncü halin imkansızlığı

Mantıkta üçüncü halin imkansızlığı ilkesi (üçüncü şıkkın imkansızlığı, üçüncü halin olanaksızlığı, üçüncü durumun olanaksızlığı ilkesi, Lat. principium tertii exclusi, veya tertium non datur) her önermenin ya kendisinin, ya da karşıtının doğru olduğunu belirten ilkedir. özdeşlik ve çelişmezlik ilkeleri ile beraber mantığın üç ilkesinden biridir.[1][2][3] Olmayana ergi yoluyla yapılan çıkarımlarda bu ilke kullanılır. Aynı zamanda bir şeyin reddini reddetmenin, o şeyi doğru kabul etmemizi sağlayan ilkedir. Üçüncü halin imkansızlığını kabul etmeyen mantık türlerinde bu yöntemlerle kanıtlamalar yapılamaz.[4]

Taslak madde  Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.

Kaynakça

  1. ^ Yıldırım, Ömer. "Üçüncü Durumun Olanaksızlığı İlkesi Nedir?". felsefe.gen.tr. 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2023. 
  2. ^ Necati, Öner (1969). "Mantığın Ana İlkeleri ve Bu İlkelerin Varlıkla olan İlişkileri". Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 17 (1-4). s. 285-304. 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2023. 
  3. ^ Durhan, Gülümser (2021). "Akıl İlkelerinin Epistemolojisi". 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi. 2 (4). ss. 837-849. doi:10.52835/19maysbd.986676. 
  4. ^ Church, Alonzo (1928). "On the law of the excluded middle". Bulletin of the American Mathematical Society. 34 (75-78). 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2023.