İdil (edebiyat)

İdil (Yunanca εἰδύλλιον (eidullion) 'kısa şiir'; Amerikan İngilizcesinde bazen idyl olarak yazılır),^[1]^[2]^[3] Teokritos'un kısa pastoral şiirleri olan İdiller (Εἰδύλλια) tarzında yazılmış, kırsal yaşamı betimleyen kısa bir şiirdir.

Homeros'un aksine Teokritos kahramanlarla ve savaşlarla ilgilenmedi. İdilleri küçük, samimi bir dünyayla sınırlıdır ve günlük yaşamdan sahneleri anlatır. Sonraki benzerleri arasında Romalı şairler Virgil ve Catullus, İtalyan şairler Torquato Tasso, Sannazaro ve Leopardi, İngiliz şair Alfred Tennyson (Idylls of the King) ve Nietzsche'nin Idylls from Messina idili yer alır. Goethe, Schiller'in Goethe'nin üretiminin doruk noktası olarak gördüğü Hermann and Dorothea şiirine idil adını verdi.^[4]

Kaynakça

^ "idyll". The Chambers Dictionary. 9th. Chambers. 2003. ISBN 0-550-10105-5.
^ "idyll". The American Heritage Dictionary of the English Language. 5. Boston: Houghton Mifflin Harcourt.
^ εἰδύλλιον, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus
^ Gjert Vestrheim: "Hellas som ideal", Antikken i ettertiden (s. 170-2), edited by Universitetsforlaget, Oslo 2009, 978-82-15-01482-1

[1] "idyll". The Chambers Dictionary. 9th. Chambers. 2003. ISBN 0-550-10105-5.

[2] "idyll". The American Heritage Dictionary of the English Language. 5. Boston: Houghton Mifflin Harcourt.

[3] εἰδύλλιον, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus

[4] Gjert Vestrheim: "Hellas som ideal", Antikken i ettertiden (s. 170-2), edited by Universitetsforlaget, Oslo 2009, 978-82-15-01482-1

[1]

[2]

[3]

[4]