İnsan iskeleti
| İnsan iskeleti | |
|---|---|
 | |
| Latince isim | ossa, systema skeletale |
| Sistem | Destek ve hareket sistemi |
| Tanımlayıcılar | |
| Microsoft Academic | 2777846634 |
| TA | 352 |
| FMA | 23881 |
İnsan iskeleti, insan vücudunun iç çerçevesidir. Doğumda yaklaşık 270 kemikten oluşur - bazı kemikler birbirine kaynaştıktan sonra bu toplam yetişkinlikte yaklaşık 206 kemiğe düşer.[1] İskeletteki kemik kütlesi 21 yaş civarında maksimum yoğunluğa ulaşır. İnsan iskeleti, eksenel iskelet ve apendiküler iskelet olarak ikiye ayrılabilir. Eksenel iskelet, vertebral kolon, göğüs kafesi, kafatası ve diğer ilişkili kemiklerden oluşur. Eksenel iskelete bağlı olan apendiküler iskelet, omuz kuşağı, pelvik kuşak ve üst ve alt ekstremite kemiklerinden oluşur.
İnsan iskeleti altı ana işlevi yerine getirir: destek, hareket, koruma, kan hücrelerinin üretimi, minerallerin depolanması ve endokrin düzenleme.
İnsan iskeleti, diğer birçok primat türününki kadar cinsel olarak dimorfik değildir, ancak kafatası, diş yapısı, uzun kemikler ve pelvis morfolojisinde cinsiyetler arasında ince farklılıklar vardır. Genel olarak, dişi iskelet elemanları, belirli bir popülasyonda karşılık gelen erkek elemanlardan daha küçük ve daha az sağlam olma eğilimindedir.[kaynak belirtilmeli] İnsan dişi pelvisi de doğumu kolaylaştırmak için erkeklerinkinden farklıdır.[2] Çoğu primatın aksine, insan erkeklerinde penis kemiği yoktur.[3]
Kaynakça
- ^ Mammal anatomy : an illustrated guide. New York: Marshall Cavendish. 2010. s. 129. ISBN 9780761478829. 21 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2021.
- ^ Thieme Atlas of Anatomy, (2006), p 113
- ^ Patterns of Sexual Behavior Clellan S. Ford and Frank A. Beach, published by Harper & Row, New York in 1951. 0-313-22355-6
Konuyla ilgili yayınlar
- Studies in the Medicine of Ancient India: Osteology or the Bones of the Human Body. Oxford, UK: Clarendon Press. 1907.
