Alkame bin Kays

Alkame bin Kays (591 - 680), Tabiun dönemi fıkıh, hadis, kırâat ve tefsir bilgini.[1]

İslam tarihçileri tarafından Kufe Okulu'nun kurucusu olarak bilinen Alkame, peygamber zamanında müslüman olmuş ama onu görememiş kişilerdendir. Aslen Yemen'in Neha kabilesinden olup İbrahim en-Nehai halasının oğludur.

Sahabelerden Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Aişe, Abdullah bin Mesud, Hüzeyfetü'l Yemâni, Selman-ı Farisî, Halid bin Velid, Ebu'd Derdâ ve Amr bin Şurahbil'i görüp onlardan ilim almıştır. Ama asıl üstadı Abdullah bin Mesud'tur. Alkame, Hanefi mezhebi kurucusu Ebu Hanife'nin hocası Hammâd bin Süleyman'ı yetiştirmiş böylelikle ileride Irak veya Küfe okulu olarak adlandırılacak olan fıkıh hareketini ilk başlatan alimdir.

Tefsirde rivayet tefsirini ilk başlatan alimlerden birisidir. Onun bu özelliği öğrencilerine de yansıyacak ve İmam- Azam hocasını: Alkame, bazı noktalarda bazı sahâbîlerden daha ileride olabilir; yani fıkıh ve hadîste bazı sahâbîlerden daha derin, daha çok vukuf sahibi olabilir sözleriyle övecektir.

Alkame bin Kays, 680 (hicri 80) yılında Yezid zamanında Kufe'de ölmüştür.

Kaynakça

  1. ^ "ALKAME b. KAYS - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.