Barbara von Krüdener

Barbara Juliane von Krüdener
Doğum	Beate Barbara Juliane Freiin von Vietinghoff genannt Scheel 8 Kasım 1764 Riga, Livonya Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Ölüm	25 Aralık 1824 Bilohirsk, Tavrida Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Evlilik	Baron Burckhard Alexius Constantin von Krüdener
Ebeveyn(ler)	Baron Otto Hermann von Vietinghoff genannt Scheel (baba), Countess Anna Ulrika von Münnich (anne)

Barones Barbara von Krüdener, Barbara Juliane von Vietinghoff (d. 8 Kasım 1764, Riga - ö. 25 Aralık 1824, Karasu Bazar (Kırım)), bir Rus okültisti.

Subay Otto Hermann von Vietinghoff ve Kontes Anna Ulrica von Münnich'in kızıydı. 18 yaşında (29 Eylül 1782), dul bir diplomat olan ve ondan çok daha büyük olan Baron Burckhard Alexis Constantin von Krüdener ile evlendi. Ocak 1784'te ilk oğulları Paul doğdu. 1787'de Juliette adı verilen kızının doğumu sonrası sağlık problemleri yaşadı. Bu nedenle kızı ve üvey kızı Sophie ile tedavi için Fransa'ya gitti.^[1]

1790'da Montpellier'de kaldığı süre boyunca genç bir süvari olan Charles Louis de Fregeville ile tanıştı ve aşk yaşadı. Eşine durumu açıklamasına rağmen von Krudener boşanma hakkında konuşmayı reddetti. Fregeville'nin savaş için ayrılması sonrası Juliane Avrupa'yı dolaşmaya karar verdi.

1798'de Krüdenerler, baronun büyükelçi olduğu Berlin'de anlaşmaya çalıştılar. Bununla birlikte, barones şartları beğenmedi ve tıbbi tavsiyelere uyduğunu öne sürerek Teplitz'e gitmeye karar verdi. Krüdener'lar bir daha bir araya gelmedi.

Kocasının 1802'de ölümüyle birlikte, sosyal tanınma arayışındaki barones, edebiyat alanında kendini kanıtlamaya karar verdi ve yarı otobiyografik bir roman olan Valérie'yi yazdı (1804'te dört baskı).

Ocak 1804'te barones memleketi Riga'ya dönmeye karar verdi. Onu karşılamaya gelenlerden bir vatandaş ayaklarının dibinde öldüğünde sinirleri yıprandı. Bu durum onu dine yöneltti. Özellikle de Heinrich Jung-Stilling ve Jean Frédéric Fontaines gibi Pietizm'in en etkili insanlarının eskatolojik vaazlarından etkilendi. "Yeryüzünde Mesih" krallığını kurması için çağrıldıklarına inanmaya başladı.^[2]

Fontaines ve bir dizi takipçisi eşliğinde, "seçilmiş insanların" "Mesih'in ikinci gelişini" bekleyebilecekleri bir koloni kurmaya karar verdi. Sonrasında Fontaines'in yerini alan İsviçreli Pietist lider Henri Louis Empeytaz'ın etkisinde kaldı ve liderliği onun yanında hareket etmeye başladı.

Rusya'ya geçtiğinde çar I. Alexander her akşam barones ve Empeytaz'ın yaptığı ibadetlere katıldı. İnançları, Avrupa'nın yüksek sosyetesine bir giriş fırsatı bulmuştu. Barones von Krüdener hesaba katılması gereken bir siyasi güç haline gelmişti. Dini toplantılarına kabul, entelektüel ve sosyal dünyada bir ayrıcalık haline gelmişti.

Seçilmişlerin koloni kurma fikri yeniden doğdu, gelişti ve dilenci ve işsiz insanlar da vadedilmiş bir toprak arayışında onu takip etmeye başladı. Almanya ve İsviçre'den bu nedenle kovuldu, 1817'de nihayet Çar'ın Pietistlerin Kırım'a girmesine izin verdiği haberini aldı.

Ancak 1821'de St.Petersburg'a yaptığı son seyahatte Çar'ı bağımsızlıkları için savaşan Yunanları desteklemeye ikna etmeye çalıştı. Yanıt olarak, okültistin tavsiyesinden bıkan çar, ondan şehri hemen terk etmesini istedi. Barones Krüdener Kırım'a gitti. 1823'te, en son aziz olarak gördüğü ve birlikte çalıştığı Kellner'ın ölümü ona ağır bir darbe oldu. Sağlığı kötüye gitti. Karasubazar'da 25 Aralık 1824'te öldü.

• Valérie ou Lettres de Gustave de Linar ve Ernest de G. . Paris: Imprimerie de Giguet et Michaud, 2 v., 1804
• Le Camp de Vertus . Paris: Le Normant, 1815