Nasibi
| Makale serilerinden |
 |
Nâsibi (Arapça ناصبي, çoğul نواصب Nevasıb), nefret sahibi olan(lar), kindar(lar) anlamında Arapça kelime. Şii Müslümanlar tarafından, kendi bakış açılarına göre, sıklıkla, Ehli Beyt'e ve Ehli Beyt takipçilerine düşman olanlar, onlardan nefret edenler için kullanılan kelimedir.[1] Bu tabir, Şiiler tarafından, çoğunlukla Sunnileri tanımlamak amacıyla kullanılmaktadır. Bununla beraber, Şii hadislerinde, On İki İmam tarafından bu tanımlamanın; Şiiliğe sırt çeviren, Şiilikten ayrılanların yanı sıra, kimi bazı Şii mezhepleri mensupları içinde kullanıldığı belirtilmektedir.
Şii kaynaklardaki tanımlamalar
- Peygamber Ehl-i Beyt'in faziletini inkâr edenler,
- Diğer halifelerin Ali'den önce geldiğini iddia edenler,
- Ehl-i Beyt ve hilafet düşmanlarının, imamlık ve hilafetine inanma,
- Ehl-i Beyt'e hakaret,
- İslama küfür ve hakaret,
- Şiilik düşmanları.
Şiilerce nâsibi olarak tanımlanan meşhur kişiler
- İbn Teymiye
- Mervan bin Hakem
- Hariz bin Osman-ı Hams
- İmran bin Hattan
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- Azb.wiki Nasibi maddesi[ölü/kırık bağlantı]
- Fa.wiki Nasibi maddesi 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- En.wiki Nasibi maddesi 13 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
- ^ Altun, H. Kemal (2020). ""Nâsıbî Kavramı Üzerine Tahlil ve Değerlendirme"", 7(2). Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 7. ss. 1198-1230. 26 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2023.