Oğlan

Mısır'da cenaze töreni için hazırlanmış bir erkek çocuğu portresi.

Oğlan ya da erkek çocuğu, küçük yaştaki erkek. Oğlan sözcüğü bazen genç yetişkin erkekler için de kullanılır.[1]

Eski Türkçe döneminde Orhun (Göktürk) Yazıtları Bilge Kağan Abidesi Doğu Yüzü [20] numarada "işilik kız oglungın küng kıldıg"[2] şeklindeki kullanımına bakıldığında oğul sözcüğünün çocuk, evlat anlamında kullanıldığı görülür. Bu metinden yola çıkarak sadece erkek çocukları için değil kız çocukları içinde kullanıldığı saptanmıştır.

Etimoloji

Oğlan sözcüğünün kökeni 'erkek evlat' anlamındaki Türkçe oğul sözcüğüdür. Bu sözcüğün kökü "oğl" öncesinde "oıl" ve onun öncesinde de "ol" sözcüklerine dayanır.[3]

Kültür

Dünyadaki neredeyse tüm toplumların ataerkil kökleri bulunur. Bu nedenle oğlanlar tarih boyunca soyun devamını sağlayan yegane unsur olarak görülmüşlerdir. Bunun sonucu olarak din, mitoloji ve sanata sıklıkla konu olmuşlardır.

Kaynakça

  1. ^ "oğlan." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Mayıs 2013
  2. ^ Prof. Dr. Muharrem Ergin. Orhun Abideleri. Boğaziçi Yayınları. s. 40. ISBN 9789754510171. 
  3. ^ oğul 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Ekim 2011.