Seyfi Düzgören

Şevket Seyfi Düzgören
1318-P. 14[1]
Doğum1880
İstanbul
Ölüm28 Aralık 1948 (68 yaşında)
Ankara
Bağlılığı Osmanlı (1902-1920)
 Türkiye (1920-1923)
Hizmet yılları1902-1923
RütbesiMirliva
Komutası1. Tümen Kurmay Başkanı, Genelkurmay İstihbarat Bölümü
3. Kafkas Tümeni (vekil), 13. Kafkas Tümeni, Doğu Cephesi Kurmay Başkanı, Millî Savunma Bakanlığı Ordu Dairesi, 23. Tümen, 57. Tümen, Millî Savunma Bakanlığı Müsteşarı, Gümrük Muhafaza
Çatışma/savaşlarıTrablusgarp Savaşı
Balkan Savaşları
I. Dünya Savaşı
Kurtuluş Savaşı
ÖdülleriMecidiye Nişanı Liyakat Madalyası Demir Haç (2. Sınıf) Kırmızı şeritli İstiklâl Madalyası

Şevket Seyfi Düzgören (1880 İstanbul - 27 Aralık 1948), Türk asker ve siyasetçi.

14 Mart 1900 tarihinde girdiği Harp Okulu'ndan 6 Aralık 1902 tarihinde teğmen, devam ettiği Harp Akademisi'nden 5 Kasım 1905 tarihinde kurmay yüzbaşı olarak mezun oldu. Mitralyöz Bölük Komutanlığı, Divân-ı Harb-î Örfî İdare-i Mahsusa Tavsiye Komisyonu Üyeliği, Hudeyde Fırkası Erkân Reisliği, Mürettep Kolordu Erkân-ı Harbiye Reisliği, Türk-Bulgar Tahdit Komisyonu Reisliği, Harbiye Nezâreti İstihbarat Şubesi Subaylığı, Yeniköy Fırkası Kurmay Başkanlığı, Umûmî Karargâh İstihbarat Şube Müdürlüğü, Danimarka Üsera Mübâdele Kongresi Türk Murahhaslığı, Doğu Cephesi Komutanlığı, 13. Kafkas Tümen Komutanlığı, Doğu Cephesi Kurmay Başkanlığı, Millî Savunma Bakanlığı Ordu Dairesi Başkanlığı, 23.ve 57. Tümen Komutanlıkları, Milli Savunma Bakanlığı Müsteşarlığı, Gümrük Muhafaza Genel Komutanlığı yaptı. 20 Şubat 1923 tarihinde askerlikten emekli oldu. TBMM VI., VII. ve VIII. Dönem Mardin Milletvekilliği, IV., VII.ve VIII. Dönem Gümrük ve Tekel Komisyonu Başkanlığı yaptı. 3. Rütbeden Mecidi, Kılıçlı Mecidi, Alman Demir Salip, Avusturya-Macaristan 3. Rütbeden Askerî Meziyet ve Demir Taç nişanları ile Gümüş Liyakat ve İstiklal Madalyası sahibidir. Evli ve üç çocuk babasıdır.[2]

Kaynakça

  1. ^ T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 172.
  2. ^ "TBMM Albümü". tbmm.gov.tr. 31 Ekim 2012. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2012.