Клаудио Коэльо

исп. Claudio Coello
Җенес	ир-ат[1]
Ватандашлык	Испания
Туу датасы	2 март 1642(1642-03-02)[2][3][4]
Туу урыны	Мадрид, Испания[5]
Үлем датасы	20 апрель 1693(1693-04-20)[6][7][2][…] (51 яшь)
Үлем урыны	Мадрид, Испания
Һөнәр төре	рәссам
Эшчәнлек өлкәсе	живопись[d]
Башкарган вазыйфа	придворный художник[d]
Сәнгать юнәлеше	барокко
Сурәтләнә	Автопортрет[d]
Әсәрләр җыентыгы	Прадо[d], Национальная галерея Канады[d], Музей изобразительных искусств Бильбао[d], Библиотека-музей Виктора Балагера[d], Эрмитаж музее[d], Национальный музей искусства Каталонии[d], Музей изящных искусств[d], Баварские государственные собрания картин[d], Музей изобразительных искусств[d], Музей Род-Айлендской школы дизайна[d], Музей искусств[d], Iglesia de Santo Tomás de Villanueva[d], Музей Боуз[d], Museo de la Trinidad[d], Эпсли-хаус[d] һәм Королевская академия изящных искусств Сан-Фернандо[d]
Автор буларак авторлык хокуклары халәте	автор хокукларына иялек вакыты тәмам[d]
Файлы артиста по адресу	Frick Art Research Library[d]
Commons Creator бите	Claudio Coello
Клаудио Коэльо Викиҗыентыкта

Кла́удио Коэ́льо (испан телендә: Claudio Coello) — испан барокко рәссамы, Испаниянең XVII гасырда әһәмиятле рәссамнарның соңгыларының берсе итеп санала^[8]. Король Карл II-нең сарай яны рәссамы һәм португаль сынчысы Аугустин Коэльоның улы булган.

Килеп чыгышы буенча португаль гаиләдән булган, әмма Мадридта туган булган. Живописьне Франсиско Рисидан өйрәнгән, шул ук вакытта Сан Пласидо монастыреның алтарен буяп ясаган булган. Хуан Карреньо де Миранда белән танышудан соң король сәнгать тупланмасына ирешергә рөхсәт алган, Тициан, Рубенс һәм Ван-Дейк иҗатларын өйрәнгән^[8].

Бергә Римда өйрәнгән Хосе Доносо белән дус булган. Доносо белән бергә Мадрид һәм Толедода берничә фреска ясаган, Мария Луиза Орлеанлы керүенә арканы бизәгән. 1863 елда Сарагоса Архиепархиясенең епискобы булган һәм король Карл II-нең Эскориал сараенда торуы вакытында сарай яны рәссамы итеп билгеләнгән булган. Сәнгать белгече Андрей Иван улы Сомов Брокгауз һәм Ефрон Энциклопедиясе өчен мәкалә өчен аны итальян живописецы Лука Джордано туган иленә кайтканнан соң “Испаниянең әһәмиятле живописецларының соңгыларның берсе” буларак билгеләп үткән.

• 
  Мәрьям Кызның гөнаһсыз балага узуы
• 
  Антоний Падуалы
• 
  Доминик (изге)

• Коельо // Брокгауз һәм Ефрон энциклопедик сүзлеге: 86 томда (82 том һәм 4 өстәмә). Санкт-Петербург: 1890—1907.

• Александр Николаевич Бенуа. «История живописи всех времен и народов»., Т. 4. — Нева.