Bêng Sêng-chó͘ (明成祖; 1360 nî 5 goe̍h 2 ji̍t – 1424 nî 8 goe̍h 12 ji̍t) sī Tiong-kok Bêng-tiâu ê tē-3 tāi hông-tè, 1402 nî kàu 1424 nî chāi-ūi, nî-hō sī Éng-lo̍k (永樂), biō-hō Sêng-chó͘ (成祖), sē-hō Bûn Hông-tè (文皇帝).