Suid-Korea

Republiek Korea
대한민국 / 大韓民國 (Koreaans)
Vlag van Suid-Korea Wapen van Suid-Korea
Vlag Wapen
Nasionale leuse: 홍익인간/弘益人間[1]
(Koreaans vir: "Bring voordeel vir die mensdom")
Volkslied: Aegukga
애국가
(Koreaans vir: "Die Patriotiese Lied")
Ligging van Suid-Korea
Hoofstad Seoel

37°33′N 126°58′O / 37.550°N 126.967°O / 37.550; 126.967

Grootste stad Seoel
Amptelike tale Koreaans
Regering Unitêre presidensiële
grondwetlike republiek
Yoon Suk-yeol
Han Duck-soo
Onafhanklikheid
Vorming
• Eerste Koninkryk
• Wiman Joseon
• Drie Koninkryke
• Noord-Suidelike Koninkryke
• Goryeo-dinastie
• Joseon-dinastie
• Keiserryk
• Onafhanklikheidsverklaring
• Voorlopige Regering
• Republiek
• Huidige grondwet

3 Oktober 2333 v.C.1
194 v.C.
18 v.C.
698
918
1392
1 Maart 1919
11 April 1919
15 Augustus 1945
15 Augustus 1948
25 Februarie 1988
Oppervlakte
 - Totaal
 
 - Water (%) 		 
100 363 km2  (107de)
38 750 myl2
2,7 (2015)[2]
Bevolking
 - 2021-skatting
 - 2010-sensus
 - Digtheid 		 
51 745 000[3] (27ste)
48 580 000
507 / km2 (13de)
1 313,1 / myl2
BBP (KKP)
 - Totaal
 - Per capita 		2022-skatting

$2 736 miljard[4] (14de)
$53 051[4] (28ste)

BBP (nominaal)
 - Totaal
 - Per capita 		2022-skatting

$1 805 miljard[4] (10de)
$34 994[4] (28ste)

MOI (2019) 0,916[5] (23ste)  –  baie hoog
Gini (2016) 31,4[6](93ste) –  medium
Geldeenheid Won (simbool: ₩) (KRW)
Tydsone
 - Somertyd 		KST (UTC+9)
nie toegepas nie (UTC+9)
Internet-TLD .kr, .한국
Skakelkode +82
1. tradisioneel; kontemporêre rekords uit die 7de eeu v.C.

Suid-Korea, amptelik die Republiek Korea (Koreaans: 대한민국/大韓民國, Daehan Minguk, luister (hulp·inligting), letterlik: "Die Groot Republiek Han"), is 'n republiek in Oos-Asië wat die suidelike helfte van die Koreaanse Skiereiland en eilande langs die kus beslaan. Jeju, die grootste eiland, is ongeveer 100 km suid van die vasteland geleë.

Seoel, Suid-Korea se hoofstad en grootste stad
Nasa-Satellietbeeld van Suid-Korea

Die land word in die noorde begrens deur die Demokratiese Volksrepubliek van Korea (Noord-Korea), in die ooste deur die See van Japan (wat in Suid-Korea egter Oossee genoem word), die Oos-Chinese See in die suide en die Geelsee in die weste. Die land word in die suidooste deur die Straat van Korea van die Japanse eiland Tsushima geskei. Die Volksrepubliek China is oorkant die Geelsee geleë.

Die hoofstad en grootste metropolitaanse gebied is Seoel aan die Hanrivier waar byna die helfte van die Suid-Koreaanse bevolking saamgetrek is. Seoel is die ekonomiese spilpunt van dié land en het sentraal gestaan in die sogenaamde "Wonder aan die Hanrivier", die vinnige industrialisering en verstedeliking van Suid-Korea ná die Koreaanse Oorlog (1950–1953) wat van die republiek – oorspronklik 'n arm agrariese samelewing – binne enkele dekades een van die vernaamste en tegnologies gevorderdste nywerheidslande ter wêreld gemaak het.[7] Multinasionale ondernemings en konglomerate soos Samsung, LG, Hyundai en Kia het tot globale rolspelers ontwikkel.

Suid-Korea het, net soos sy buurland Japan, 'n etnies uiters homogene bevolking van meer as 51 miljoen. Koreane se nasionale identiteit en selfbeskouing as lotgemeenskap spruit voort uit hierdie eendersheid en 'n geskiedenis as onafhanklike nasie wat tot in die 7de eeu n.C. terugstrek. So word die politieke verdeling van Korea ná die Tweede Wêreldoorlog volgens 'n ooreenkoms tussen die Verenigde State en die Sowjetunie steeds as 'n traumatiese en smartvolle gebeurtenis ervaar. Die stigting van Suid-Korea in 1948 is voorafgegaan deur die Japannese besetting van Korea sedert 1910.

Nadat die kommunistiese Noord-Korea op 25 Junie 1950 die suide binnegeval het, het die Koreaanse Oorlog as internasionale konflik, waarby ook Suid-Afrika militêr betrokke was, drie jaar lank op die skiereiland gewoed. Die oorlogshandelinge is in 1953 met 'n wapenstilstandsooreenkoms beëindig waarvolgens Noord- en Suid-Korea deur 'n gedemilitariseerde sone met 'n wydte van vier kilometer van mekaar geskei word.

Dié sone, wat oor 'n afstand van 240 km loop en ongeveer die 38ste noordelike breedtegraad vanaf die monding van die Hanrivier aan die weskus van die Koreaanse Skiereiland tot 'n punt aan die ooskus, net suid van die Noord-Koreaanse nedersetting Kosŏng, volg, kom grootliks ooreen met die wapenstilstandslyn van 1953.

Sedert republiekwording het Suid-Korea vyf groot grondwetlike veranderinge ondergaan wat dié land van outokrasieë en militêre diktature tot 'n volwaardige veelpartydemokrasie gelei het.

Geskiedenis

Korea sedert die Korea-oorlog
Korea staan tradisioneel as die "Land van die Oggendstilte" bekend
Lotte World Tower in Seoel in Augustus 2015 – een van die wêreld se hoogste wolkekrabbers

Aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog het Amerikaanse troepe en troepe uit die Sowjetunie die suidelike en noordelike helftes van die Koreaanse Skiereiland onderskeidelik beset. Die Koreaanse Skiereiland is effektief langs die 38ste breedtelyn in twee verdeel. Ten spyte van beloftes van 'n onafhanklike en verenigde Korea tydens die Kaïro-Deklarasie van 1943 het die Koue Oorlog spoedig gelei tot die vestiging van twee afsonderlike regerings: 'n kapitalistiese Suid-Korea en 'n kommunistiese Noord-Korea. Die Sowjetunie het Kim Il-sung as die Noord-Koreaanse premier aangewys. Terwyl talle Koreane hulle vir 'n nasionale verkiesing beywer het om 'n regeerder vir die hele land te kies, het die Kommuniste geweier om aan die verkiesing deel te neem deur toegang tot Noord-Korea te blokkeer. Gevolglik is demokratiese verkiesings slegs in die Suide gehou en is Syngman Rhee as president verkies en die Republiek Korea as 'n wettige regering deur die Verenigde Nasies erken.

Op 25 Junie 1950 het Noord-Korea die Suide binnegeval met die ondersteuning en goedkeuring van Josef Stalin en Mao Zedong. Dit het gelei tot 'n bloedige oorlog waarin meer as vier miljoen burgerlikes en soldate gesterf het. Die oorlog staan vandag bekend as die Koreaanse Oorlog. Die Verenigde Nasies het ten behoewe van Suid-Korea ingegryp toe dit blyk dat die Kommunistiese magte die oorhand begin kry het. Noord-Korea is deur sy kommunistiese bondgenote gesteun en die Volksrepubliek China het miljoene troepe na Korea gestuur. Die oorlog is deur 'n wapensilstand in 1953 beëindig en is tegnies gesproke nog aan die gang. Beide Suid- en Noord-Korea word verdeel deur 'n swaar bewapende gedemilitariseerde sone.[8]

In 1960 het 'n studenteopstand gelei tot die bedanking van president Syngman Rhee, wie se regering outokraties en korrup geword het. Dit het verder gelei tot 'n tydperk van burgerlike onrus en politieke onsekerheid. Generaal Park Chung-hee het die daaropvolgende jaar het 'n militêre staatsgreep uitgevoer (die sogenaamde "5.16 staatsgreep") en is in 1961 as president aangestel. Hy het die pos beklee tot en met die sluipmoord op hom in 1979. Sy leierskap is gekenmerk deur die vestiging van 'n snelgroeiende uitvoerekonomie, maar ook politieke onderdrukking.

Die jaar na die sluipmoord op Park is deur politieke onrus gevolg. In 1980 het Generaal Chun Doo-hwan 'n suksesvolle staatsgreep uitgevoer en die oorgangsregering van Choi Gyu Hwa (voormalige premier onder Park) omver gewerp. Chun se magsoorname het 'n nasionale protesaksie en 'n pleidooi vir demokratisering uitgelok. In Gwangju in die Suid-Jeolla provinsie het Chun sy spesiale magte die stad ingestuur om studente en burgerlikes wat onder die vaandel van 'n Burgerlike Weermag betoog het te stuit. 'n Beraamde 207 mense is deur sy magte gedood en 'n verdere duisend is beseer tydens die bekende Gwangju-slagting in Mei 1980.

Hierdie slagting het 'n langtermyn demokratiese era vir Suid-Korea ingelei. Die regering het later formeel verskoning aangebied vir die slagting en 'n nasionale begraafplaas vir die slagoffers opgerig. Chun het hom daarna tot 'n enkele leierskapstermyn verbind en in 1988 weens druk van landwye opstand die eerste direkte presidensiële verkiesings toegelaat. In dieselfde jaar het Seoel as gasheer van die XXIVste Olimpiese Somerspele en die VIIIste Paralimpiese Somerspele opgetree.

In 2001 het Suid-Korea saam met Japan die 3de FIFA Sokker-Konfederasiebeker aangebied en in 2002 saam met Japan die 17de FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi. In 2018 is die XXIIIste Olimpiese Winterspele en die XIIde Paralimpiese Winterspele in die Suid-Koreaanse stad Pyeongchang aangebied.

Geografie

Kaart van Suid-Korea

Suid-Korea beslaan die suidelike deel van die Koreaanse Skiereiland, wat oor sowat 1 100 km van die Asiatiese hoofkontinent strek. Die bergagtige skiereiland word aan die westelike kant deur die Geelsee (wes) en aan die oostelike kant deur die See van Japan (Koreaans: Oossee) omring. Die suidelike punte van Korea is aan die Straat van Korea en die Oos-Chinese See geleë. Suid-Korea beslaan 'n oppervlakte van 100 210 vierkante kilometer.

Suid-Korea kan in vier algemene streke verdeel word: 'n oosterse streek met hoë bergreekse en nou kuslaagtes; 'n heuwelagtige westelike streek met breë kuslaagtes en rivierbekkens; 'n suidwestelike streek met berge en valleie en 'n suidoostelike streek waar die Nakdongrivier uitloop.

Klimaat

'n Wintertoneel op die Bukhan-bergpiek (Bukhansan)

Suid-Korea maak deel uit van die Suid-Asiatiese monsoensone en het 'n gematigde klimaat met vier verskillende seisoene. Kontinentale lugmassas, wat uit die noorde na die Koreaanse Skiereiland beweeg, oefen 'n groter invloed op Suid-Korea se weer uit as mariene lugmassas vanuit die Stille Oseaan.

Koreaanse winters is gewoonlik lank en koud, met droë weer, terwyl die kort somers neig om warm en bedompig te wees, met baie neerslae. Lente- en herfsmaande word deur aangename temperature gekenmerk, maar is betreklik kort.

Die gemiddelde temperature in Seoel wissel van tussen -5,0 en -2,5 °C in Januarie tot tussen 22,5 en 25 °C in Julie. Die eiland Jeju het 'n meer gematigde klimaat as ander landsdele vanweë sy suidelike ligging temidde van die see. Hier beweeg die gemiddelde temperature tussen 2,5 °C in Januarie en 25 °C in Julie.

Provinsiale regering

Administratiewe verdeling van Suid-Korea
Nasa-Satellietbeeld van Jeju-eiland

Suid-Korea is verdeel in agt provinsies, een spesiale selfregerende provinsie, ses metropolitaanse stede met provinsiale magte en een spesiale stad.

Die provinsies van Korea is soos volg:

  • Gyeonggi-do (Gyeongdi-provinsie)
  • Gangwon-do (Gangwon-provinsie)
  • Chungcheongbuk-do (Noord-Chungcheong-provinsie)
  • Chungcheongnam-do (Suid-Chungcheong-provinsie)
  • Jeollabuk-do (Noord-Jeolla-provinsie)
  • Jeollanam-do (Suid-Jeolla-provinsie)
  • Gyeongsangbuk-do (Noord-Gyeongsang-provinsie)
  • Gyeongsangnam-do (Suid-Gyeongsang-provinsie)
  • Jeju-do (spesiale selfregerende eilandprovinsie)

Korea se metropolitaanse owerhede is as volg:

Demografie

Etnogenese en samestelling

'n Tradisionele Koreaanse koninklike troue

Navorsers neem aan dat die Koreaanse volk oorspronklik 'n historiese verbintenis met etniese groepe in Sentraal-Asië, die Baikalmeergebied in Siberië, Mongolië en die kusgebiede van die Geelsee gehad het. So toon werktuie uit die Paleolitiese tydperk wat in Sokchang naby Kongju ontdek is, baie ooreenkomste met soortgelyke argeologiese vondse in die Baikalmeergebied en in Mongolië.

Vandag het Suid-Korea 'n uiters homogene bevolking van etniese Koreane, met klein minderhede Han-Chinese. Weens Suid-Korea se militêre en ekonomiese bande met ander wêrelddele vestig steeds meer buitelanders hulle in stedelike gebiede, veral Amerikaners (waaronder lede van die Amerikaanse Gewapende Magte wat hier gestasioneer is), Japanners en Han-Chinese. Enkele tienduisend Chinese en Suidoos-Asiate het hulle as buitelandse werknemers in Suid-Korea gevestig.

Wat geloofsoortuiging betref, is ongeveer die helfte van die bevolking ongebonde, terwyl die oorblywende helfte uit Christene (29%) en Boeddhiste (26%) bestaan.

Demografiese ontwikkeling

Kleurryke lentefeesviering in Insadong, Seoel
Seoel het ná die Koreaanse Oorlog tot een van die grootste metropolitaanse gebiede ter wêreld gegroei. Die grootskaalse oprigting van woonstelblokke soos dié in 'n voorstad van Seoel het in die afgelope dekades die woningsnood verlig, maar intussen val die klemtoon op die verhoging van lewenskwaliteit en -waarde

Suid-Korea se bevolking het in die tweede helfte van die 20ste eeu meer as verdubbel, maar intussen toon dié land se demografiese patrone baie ooreenkomste met dié van ander ontwikkelde lande van die Westerse wêreld. So het die geboortekoers vanaf 1960 drasties begin daal en die natuurlike bevolkingsgroei in die vroeë 21ste eeu feitlik tot stilstand gekom. Steftesyfers het in dieselfde periode eweneens afgeneem – 'n tendens wat die algemene verhoging van lewenstandaarde in Suid-Korea weerspieël.

Die vinnig groeiende stedelike bevolking en ontvolking van groot dele van die Suid-Koreaanse platteland is tans die belangrikste demografiese vraagstukke. Meer as vier vyfdes van die huidige bevolking is verstedelik, en ongeveer die helfte van alle Suid-Koreane is in die sewe grootste stedelike nedersettings saamgetrek. Al is die natuurlike bevolkingsaanwas intussen laag, is Suid-Korea nogtans een van die digbevolkste lande op aarde. Sy bevolkingsdigtheid is twee en 'n half keer hoër as dié van Noord-Korea.

Nóg 'n belangrike faktor in Suid-Korea se demografiese ontwikkeling was migrasie. Voor die Tweede Wêreldoorlog het groot getalle Koreane geëmigreer, waarby Mantsjoerye in Noordoos-China die belangrikste bestemming vir Noord- en Japan die vernaamste immigrasieland vir Suid-Koreane was. Daar word beraam dat die Koreaanse bevolking in Mantsjoerye en Siberië in 1945 op sowat twee miljoen gestaan het. Rofweg dieselfde aantal Koreane het hulle in Japan gevestig, waarvan sowat die helfte ná 1945 na Suid-Korea teruggekeer het.

Die belangrikste migrasiepatroon was egter die vestiging van twee miljoen Noord-Koreane in die suide, hoofsaaklik gedurende en kort na die Koreaanse Oorlog. Die meeste binnelandse migrante het hulle in die metropolitaanse gebiede van Suid-Korea gevestig. Groot gemeenskappe Koreaanse immigrante word daarnaas ook in die Verenigde State (veral in Kalifornië) en in Kanada aangetref.

Taal

Hangeul in Koreaans

Koreaans is 'n lid van die Koreaanse taalfamilie saam met die Jeju-taal of dialek. Sommige taalkundiges het dit by die Altaïese familie ingesluit, maar die Altaïese voorstel het die meeste van sy vorige steun verloor.[9] Koreaanse streekdialekte is onderling verstaanbaar, met die uitsondering van die dialek wat op die eiland Jeju gebesig word.[10] Die ontwikkeling van 'n eie alfabet, wat die klanke van Koreaans stelselmatig weergee, Hangeul, is een van die grootste kulturele prestasies van Korea. Dié alfabet behels tien eenvoudige klinkers en veertien medeklinkers as fonetiese simbole.

Koreaans word in Suid-Korea nogtans dikwels as 'n kombinasie van Chinese ideogramme en Hangeul-letters, waarby die gebruik van Chinese skriftekens tendensieel afneem. Die aanwesigheid van honderdduisende Amerikaanse troepe, sakemanne, Peace Corps-vrywilligers en sendelinge sedert die einde van die Koreaanse Oorlog word deur 'n groot aantal Engelse leenwoorde en uitdrukkings weerspieël wat óf regstreeks en onveranderd oorgeneem is óf by Koreaanse taalgebruik en uitspraakgewoontes aangepas is. Hulle bly onverstaanbaar vir Noord-Koreane.

Hangeul is danksy die inisiatief van koning Sejong in 1443 deur 'n span geleerdes ontwikkel. Hunminjeongeum, 'n historiese dokument met aanwysings vir die onderrig van Hangeul, is as kulturele Unesco-wêrelderfenis gelys. Unesco ken ter herdenking van die uitvinders van Hangeul jaarliks die Koning Sejong-literatuurprys toe.

Ekonomie

Vanaf die 1960's het Suid-Korea 'n ekonomiese en tegnologiese transformasieproses deurloop wat van dié land – nog in die 1950's een van die armste samelewings ter wêreld – een van die tien gevorderdste nywerheidslande gemaak het. Hierdie ontwikkeling is ongeëwenaar en teen 'n asemberowende snelheid voltrek.[11]

Vervoer

Die Korea Train Express
Die Metro van Gwangju

Vervoer in Suid-Korea bestaan uit 'n uitgebreide netwerk van spoorweë, snelweë, skeeps-, bus- en lugroetes.

Alle stede het plaaslike busdienste en word verder deur tussenstedelike busdienste met mekaar verbind.

Suid-Korea se 3 000 kilometer lange netwerk van snelweë bestaan uit snelweë (expressways/motorways), nasionale snelweë en ander sekondêre roetes. Die Koreaanse Snelwegkorporasie bedryf dié land se tolweë en belangrikste diensroetes.

"Korail" bedryf treindienste met gereelde dienste na al Suid-Korea se groot stede. 'n Spoorverbinding met Noord-Korea deur die Gyeongui- en Donghae Bukbu-lyne is in die herstelproses. Suid-Korea spog sedert 2004 met 'n hoëspoedtrein. Die KTX (Korea Train Express) bedryf gereelde sneldienste teen ongeveer 300 km per uur via die Honam en Gyeongby-lyne na Suid-Korea se vernaamste stede, te wete Daejeon, Gwangju, Mokpo, Daegu en Busan.

Seoel, Busan, Daegu, Incheon, Gwangju en Daejoen het ondergrondse treine. Die "Seoel Metropolitan Subway" is een van die besigstes ter wêreld, bestaan uit tien lyne en 117 stasies en bedien 3,9 miljoen passasiers per dag. Die treine word deur Korail en die Seoul Metropolitan Rapid Transit Corporation (SMRT) bedryf.

Die internasionale hooflughawe staan bekend as die Incheon Internasionale Lughawe. Suid-Korea het 'n verdere agt internasionale en sewe plaaslike lughawens. Korean Air en die Asiana Airlines is Suid-Korea se vernaamste lugrederye.

Korea en Suid-Afrika

Oorlogsgedenkteken in Korea wat die Korea-oorlog (1950–1953) herdenk (let op die Suid-Afrikaanse vlag regs)
Gedenkteken vir Suid-Afrikaners wat gesneuwel het in die Korea-oorlog. Die gedenkteken kan gevind word op 'n muur in die tuine van die Uniegebou in Pretoria

Weens Suid-Afrika se destydse militêre alliansie met Westerse lande het 'n eskader van die Suid-Afrikaanse Lugmag aan die Korea-oorlog (1950–1953) deelgeneem.[12]

Volgens die webtuiste van die Suid-Afrikaanse ambassade in Suid-Korea het die twee lande in 1992 formele diplomatieke betrekkinge aangeknoop. In Julie 1995 en April 1998 het die eertydse President Nelson Mandela en Thabo Mbeki in sy hoedanigheid as adjunkpresident onderskeidelik besoeke aan Suid-Korea afgelê en daarmee ekonomiese bilaterale handelsbande verstewig. Suid-Afrika is Suid-Korea se grootste handelsvennoot in Afrika.

Vandag is daar heelwat gegradueerde Suid-Afrikaners wat Engels in Suid-Koreaanse privaat- en regeringskole onderrig.

Sport

Die Suid-Koreaanse nasionale sokkerspan in 2012
Die Koreaanse nasionale rugbyspan teen Japan tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap in 2016

Taekwondo is die nasionale sport van Suid-Korea[13] en het in 2000 'n Olimpiese sportsoort geword.[14] Ander Koreaanse vegkunste sluit in taekkyeon, hapkido, Tang Soo Do, Kuk Sool Won, kumdo en subak.

Sokker en bofbal word tradisioneel as die gewildste sportsoorte in Suid-Korea beskou.[15] Die Suid-Koreaanse nasionale sokkerspan is een van die suksesvolste spanne in Asië en het die Asiatiese Beker al twee keer gewen (in 1956 en 1960). Suid-Korea en Japan het die eerste Asiatiese lande geword wat 'n FIFA Sokker-Wêreldbeker gehuisves het en die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2002 gemeenskaplik aangebied. Tydens dié toernooi het Suid-Korea die eerste nasionale sokkerspan van die Asiatiese Sokkerkonfederasie geword om die halfeindrondte van 'n Sokker-Wêreldbeker te haal. Hulle kon tot dusver vir elke Sokker-Wêreldbeker sedert 1986 kwalifiseer en het drie keer tot die uitklopfase deurgedring: in 2002, 2010 en 2022, waar hulle die agtste eindrondte bereik het. Daarbenewens het hulle een keer aan die FIFA Sokker-Konfederasiebeker deelgeneem, maar hulle is tydens die FIFA Sokker-Konfederasiebeker in 2001 in die groepfase uitgeskakel.

Bofbal is in 1905 deur Amerikaanse sendelinge ná Korea gebring en dit het sedertdien 'n sterk groei getoon, ook tydens die Japannese besetting. Die Koreaanse Bofbal-kampioenskap is in 1982 gestig en is een van die gewildste bofballigas wêreldwyd. Die Suid-Koreaanse nasionale bofbalspan het tydens die 2006 World Baseball Classic derde geëindig en tydens die 2009-toernooi tweede. Die span se 2009-eindstryd teen Japan is wyd gekyk in Suid-Korea.

Basketbal is ook 'n gewilde sport in Suid-Korea. Suid-Korea word tradisioneel as een van die top-basketbalspanne in Asië beskou en het een van die sterkste basketbalafdelings op die vasteland.

Rugby word ook in Suid-Korea gespeel, maar die Koreaanse nasionale rugbyspan kon tot dusver nog nie vir 'n rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer nie. Hulle is tans Asië se derde sterkste span ná Japan en Hongkong[16] en ding in die Asiatiese Rugbykampioenskap met ander opkomende rugbyspanne mee. Hulle kon tot dusver nog nie vir 'n rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer nie.

Suid-Korea is een van drie Asiatiese lande waar tot dusver Olimpiese Spele en Paralimpiese Spele gehuisves is. In Seoel is die Olimpiese Somerspele 1988 en die Paralimpiese Somerspele 1988 aangebied, die laaste tydens die Koue Oorlog. In Pyeongchang is die Olimpiese Winterspele 2018 en aansluitend die Paralimpiese Winterspele 2018 beslis.

Die Koreaanse Grand Prix is vanaf 2010 tot 2013 as deel van die Formule Een-wêreldkampioenskap op die Koreaanse Internasionale renbaan van Yeongam beslis, maar dit het nie 'n breë ondersteuning geniet nie en is toe weer gekanselleer.[17]

Verwysings

  1. ↑ (en) "A New Way of Seeing Country Social Responsibility" (PDF). Faculty of Philosophy and Social-Political Sciences. Alexandru Ioan Cuza University: 6. Besoek op 22 Mei 2022.
  2. ↑ (en) "Surface water and surface water change". OESO. Besoek op 22 Mei 2022.
  3. ↑ (en) "S.Korea to report first-ever population drop in 2021". KED Global. Besoek op 22 Mei 2022.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 (en) "Korea". Internasionale Monetêre Fonds. April 2022. Besoek op 22 Mei 2022.
  5. ↑ (en) "Human Development Report 2020" (PDF). United Nations Development Programme. 2020. Besoek op 22 Mei 2022.
  6. ↑ (en) "Gini Index". Wêreldbank. Besoek op 22 Mei 2022.
  7. ↑ (en) "South Korea". Encyclopædia Britannica. Besoek op 22 Mei 2022.
  8. ↑ (en) "Koreas agree to military hotline". CNN. 4 Junie 2004. Besoek op 22 Mei 2022.
  9. ↑ Cho & Whitman (2020), pp. 11–12.
  10. ↑ (en) Andrea Matles Savada en William Shaw: South Korea: A Country Study. Vierde uitgawe. Washington, DC: Federal Research Division / Library of Congress 1992, bl. xvi
  11. ↑ (de) Werner Pascha: Von der Agrargesellschaft zum IT-Staat: Der Aufstieg Südkoreas zur Wirtschaftsmacht. In: Lee Eun-Jeung/Hannes B. Mosler (reds.): Länderbericht Korea. Bonn: Bundeszentrale für politische Bildung 2015, bl. 231
  12. ↑ (en) Jack D. Walker. "A Brief Account of the Korean War". Information. Korean War Veterans Association. Besoek op 22 Mei 2022.
  13. ↑ (en) "Taekwondo designated as South Korea's flagbearing national sport". insidethegames. 4 April 2018. Besoek op 23 Junie 2023.
  14. ↑ (en) "Tae kwon do". Encyclopædia Britannica. Besoek op 23 Junie 2023.
  15. ↑ (ko) "프로스포츠, 흥행 봄날 오나…야구·축구 인기몰이 중". EBN. 17 Maart 2015. Besoek op 23 Junie 2023.
  16. ↑ (en) "World Rugby Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 23 Junie 2023.
  17. ↑ (en) Andrew Benson (4 Desember 2013). "New Jersey, Mexico, and Korea dropped from 2014 F1 calendar". BBC. Besoek op 23 Junie 2023.

Bronne

Algemeen
Korea en Suid-Afrika

Eksterne skakels