رابندرانات طاجور

رابندرانات طاجور
(باللغه بنجالى: রবীন্দ্রনাথ)[1]
معلومات شخصيه
الميلاد	7 مايو 1861 [2][3][4][5][6][7][8]  كولكاتا [9][10][2][1][11][12][13]
الوفاة	7 اغسطس 1941 (80 سنة)[2][10][3][14][4][15][5]  كولكاتا [9][10][2][6][13]
مواطنه	الراج البريطانى [16][17][18][6]
العرق	بنجالى [1]
الديانه	هندوسيه [1]
الاب	ديبيندراناث طاغور [19]
اخوه و اخوات	سوارناكومارى ديفى [1]،  وچيوتيريندراناث تاجورى [1]،  ودويجيندراناث طاغور [1]،  وساتيندراناث تاجور [1]
الحياه العمليه
المدرسه الام	يونيفرستى كولدج لندن [1]
المهنه	رسام [1][20]،  وشاعر [21][11][20]،  وملحن [1][20][12]،  وكاتب مسرحيات [1][20][12]،  وفيلسوف [1][11][20][12]،  وفنان [1][12]،  وكاتب [1][11][20][22][23][12]،  وشاعر غنائى [1]،  وكاتب اغانى [1]،  ومغنى [1]،  ومخرج افلام ،  وممثل [12]
اللغه الام	البنغاليه [1]
اللغات المحكيه او المكتوبه	انجليزى [1][24]،  والبنغاليه [25][2][1]
مجال العمل	ادب
الجوايز
جايزة نوبل فى الادب (عن عمل:Song Offerings ) (1913)[26][27][2][1]
التوقيع
المواقع
IMDB	صفحته على IMDB
تعديل مصدري - تعديل

رابندرانات طاجور او رابندرانات طاغور - রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর ، بالانجليزى:Rabindranath Tagore - ( كولكاتا ، الهند 1861 - 1941 ) ، اديب و شاعر و ملحن و كاتب مسرحيات هندى كبير اتولد فى كلكتا فى عيله بنغاليه غنيه و كتب باللغه البنغاليه. سافر انجلترا سنة 1877 و درس القانون و بعدين رجع الهند عشان يدير املاك ابوه الضخمه فى البنغال. ساهم فى الحركه الوطنيه الهنديه و شارك بأشعاره و اغانيه لكن ساب النوع ده من الادب الثورجى و اتجه لادب الفلسفه و التأمل لكن فضل مهتم بالسياسه. اخد جايزة نوبل فى الادب سنة 1913 و كان اول شرقى ياخدها.

كتب حوالى خمسين مسرحيه ، و مية كتاب شعر و عمال كمان الحان لأشعاره ، و 40 مجلد فى الحكايات الخياليه ، و كتابات تانيه كتيره فى الفلسفه و السياسه و لوحات رسم. أهم مؤلفاته هى " الجناينى " و " الهلال " و " دورة الربيع " ، و من مسرحياته " مكتب البوسته " و " شيترا " ، و من مؤلفاته الفلسفيه "سادهانا " و " القوميه " و " دين الانسان ". كمان كتب نشيد الهند الوطنى طاجور خاطب طبقات الهند ، المثقفين كانو بيحبو تأملاته الفلسفيه النثريه و الشعريه ، و الفلاحين و العمال انجذبو لأغانيه و ألحانه. و اترجمت ليه اعمال للانجليزى و اشتهر فى العالم.

اهتم طاجور بالتعليم و كانت فكرته فيه هى خلط مزايا التعليم الحديث بالأصاله القوميه العريقه ، و الاتصال المستمر بالرب و الطبيعه ، و اسس سنة 1901 مدرسه فى البنغال عشان يطبق فيها افكاره التعليميه و سماها " سنتينيكتان " يعنى " بيت السلام " و فى سنة 1922 اتحولت مدرسته لجامعه اسمها " فيسفابهراتى".

من ناحيه تانيه طاجور كان بيؤمن بإن الاصلاح السياسى الاجتماعى لازم يسبقه اصلاح اجتماعى ، و إن انعاش الريف و حياة الفلاحين هى اهم اسس الاصلاح الاجتماعى.

اخد جايزة نوبل فى الادب سنة 1913 عن مجموعة اشعاره "جيتنجالى ".

زار الصين و اليابان و اوروبا و امريكا و مصر سنة 1936.

فيه فايلات فى تصانيف ويكيميديا كومونز عن:

رابندرانات طاجور