Pautu Tripartitu

Infotaula documentPautu Tripartitu
Nome curtiu 日独伊三国同盟
Tipu tratáu y tratado multilateral (es) Traducir
Llocalización Berlín
Creación 27 setiembre 1940
Cambiar los datos en Wikidata

El Pautu Tripartitu, tamién conocíu como'l Pautu de la Exa, foi un pautu robláu en Berlín el 27 de setiembre de 1940 por Saburō Kurusu, Adolf Hitler y Galeazzo Ciano, representando al Imperiu de Xapón, l'Alemaña nazi y el Reinu d'Italia, respeutivamente. Esti pautu constituyó una alianza militar ente estes naciones, y oficialmente conformáronse les Fuercies de la Exa, opuestes a les Fuercies Aliaes na Segunda Guerra Mundial.

Nos siguientes meses, los reinos de Bulgaria, Hungría, Rumanía y Yugoslavia xuntar al pautu —los trés primeros pa recibir territoriu nos Balcanes, y el postreru pa evitar ser invadíu—. La República Eslovaca tamién se xuntó al Pautu tres la desmembración de Checoslovaquia.

Xustificación

Pa la fecha de firma del pautu, el Reinu d'Italia y l'Alemaña Nazi yá empecipiaren campañes militares contra los aliaos. L'Imperiu de Xapón solamente ocupara pacíficamente a la Indochina francesa, depués de primir a les autoridaes franceses coloniales que nun podíen cuntar con ayuda dalguna de la metrópolis (invadida pola Wehrmacht dende'l mes de xunu). Hasta entós, la potencia colonial d'Asia, el Reinu Xuníu, destinara unidaes militares en pequeñu númberu pa la proteición de les sos colonies, en parte porque la mayoría de les sos tropes yá taben bien ocupaes lluchando contra Alemaña. Solamente los Estaos Xuníos tuvieren preparar pa faer frente a l'amenaza militar nipona, pero nun taben preparaos pa encarar una guerra en dos frentes, esto ye, contra Alemaña y Xapón de manera simultánea.

El Pautu Tripartitu reconocía les esferes d'influencia de los trés miembros orixinales, promovía la cooperación ente los sos miembros pa establecer un nuevu orde mundial y pa fomentar la prosperidá y bienestar de los sos pueblos. El Pautu tamién ordenaba a los sos miembros sofitar, por tolos medios posibles, a un miembru que fuera atacáu por una potencia esterna, quitando a les que yá taben en guerra, nesti casu Francia y el Reinu Xuníu. Con esta última condición, Xapón nun taba obligáu a atacar a les colonies asiátiques del Reinu Xuníu, anque finalmente facer n'avientu de 1941. Por una solicitú específica de Xapón, la Xunión Soviética nun foi incluyida na llista de potenciar atacantes, polo que cuando Alemaña invadió esti país, Xapón nun tuvo obligación formal de xunise a l'agresión alemana. D'esta manera, la principal potencia afeutada na práutica pol Pautu Tripartitu yeren los Estaos Xuníos, yá que si entraba en guerra con Xapón, tendría de preparar pa lluchar n'Europa y Asia coles mesmes.

Testu del Pautu

El Pautu Tripartitu ente Xapón, Alemaña ya Italia, 1940

Los gobiernos de Xapón, Alemaña ya Italia consideren como prerrequisito pa una paz duradera que toa nación del mundu reciba l'espaciu sobre'l que tien derechu. Poro, estes naciones decidieron sofitar y cooperar una con otra nos sos esfuercios n'Europa y la Gran Asia Oriental respeutivamente. El principal propósitu d'esto ye establecer y caltener un nuevu orde de les coses, entamáu pa promover la prosperidá mutua y el bienestar de los pueblos arreyaos. Amás, ye'l deséu de los trés gobiernos d'estender la cooperación a naciones n'otres esferes d'influencia que tean inclinaes a dirixir los sos esfuercios al traviés de víes similares a les suyes col propósitu de realizar el so postreru oxetivu, la paz mundial. Entós, los gobiernos de Xapón, Alemaña ya Italia alcordaron:

ARTÍCULU 1: Xapón reconoz y respeta el lideralgu d'Alemaña ya Italia nel establecimientu d'un nuevu orde n'Europa.

ARTÍCULU 2: Alemaña ya Italia reconocen y respeten el lideralgu de Xapón nel establecimientu d'un nuevu orde na Gran Asia Oriental.

ARTÍCULU 3: Xapón, Alemaña ya Italia tán d'alcuerdu en cooperar nos sos esfuercios nes llinies aldericaes. Elles asistiránse mutuamente con tolos medios políticos, económicos y militares si una de les naciones firmantes ye atacada por una potencia qu'anguaño nun tea arreyada nel conflictu européu o nel conflictu chino-xaponés.

ARTÍCULU 4: Con mires a aplicar el Pautu, comisiones téuniques, designaes polos respeutivos gobiernos de Xapón, Alemaña ya Italia, tienen d'axuntase ensin demoranza.

ARTÍCULU 5: Xapón, Alemaña ya Italia afirmen que los alcuerdos nun afecten en nenguna manera'l estatus políticu actual ente caúna de les potencies firmantes y la Rusia soviética.

ARTÍCULU 6: El presente apauto va ser válidu darréu dempués de la so firma y va permanecer asina por diez años dende la fecha en que se volvió efectivu. Antes de la expiración d'esi términu, les Potencies firmantes van poder, por pidimientu d'una d'estes, entrar en negociaciones p'anovar el pautu.

Adhesiones de los Estaos satélite

Hungría

Hungría solicitó poder roblar el Pautu al poco de crease esti, por un tracamundiu na que'l periódicu Deutsche Allgemeine Zeitung indicó que'l ministru d'Asuntos Esteriores alemán Joachim von Ribbentrop espresara la mira alemana de que los Estaos favorables a Alemaña xuntar al Pautu, cuando, en realidá, solo amosara la so disposición a almitilos ensin da-yos un rol principal.[1] Alemaña nun dio una respuesta inmediata.

Hungría consideraba que la firma podía reportar beneficios al país ensin impone-y grandes esixencies. Non solamente nun quedaben estes clares nel testu del Pautu,[1] sinón qu'esti yera claramente non ofensivu y podía sirvir al gobiernu d'Horthy tantu pa retirar el sofitu alemán a los movimientos estremistes n'Hungría como pa reforzar les sos demandes territoriales esteriores y caltener les ventayes llograes nel recién arbitraxe de Viena.[1]

La firma llevar a cabu la Fecha d'entamu|20|11|1940}, cuando yá los alemanes cuntaben con más candidatos pa sumase al alcuerdu, anque concedieron a los húngaros de ser la primer nación en roblalo tres los fundadores.[1] Voces de destacaos políticos húngaros de la oposición alzar nel parllamentu contra la decisión de roblar el pautu -que foi siempres interpretáu según la voluntá alemana y non húngara- pero ensin resultancia.[1]

República Eslovaca

La República Eslovaca, unu de los satélites más fieles a Alemaña, col so tratáu de proteición robláu a los pocos díes de la proclamación de la independencia del país baxu tutela alemana,[2] entainar a xuntase al Pautu. La Fecha d'entamu|24|11|1940} los representantes eslovacu roblar.[2]

Bulgaria

Documentu del Pautu Tripartitu robláu per Bulgaria (robla del primer ministru Bogdan Filov).

Tres el fracasu de la invasión de Grecia polos italianos n'ochobre de 1940, Hitler decide ayudar al so aliáu pa torgar que los británicos asitiar nel continente y pongan en peligru'l so suministru de petroleu rumano.[3] P'algamar Grecia, el III Reich precisa la collaboración de Bulgaria (que tuvo d'apurrir la so mariña mediterránea a los griegos tres la Primer Guerra Mundial). A pesar de los deseos de los soviéticos de caltener a les tropes alemanes fuera de Bulgaria, espresaos mientres xineru y febreru de 1941, los alemanes algamaron un alcuerdu colos búlgaros, que roblen el Pautu la Fecha d'entamu|1|3|1941}[3] Los soviéticos fueron avisaos polos alemanes solu dos díes antes de l'adhesión búlgara.[3]

Yugoslavia

P'asegurar el so lladral derechu mientres la invasión de Grecia y forzar la eleición de bandu de los yugoslavos, que trataben de caltenese neutrales nel conflictu mundial,[3] Hitler esixó a Yugoslavia la so adhesión al Pautu Tripartitu (22 de marzu de 1941[1]). N'intentando evitalo, el rexente Pablo de Yugoslavia venció, tratando d'evitar asina mayores concesiones, como'l pasu de tropes pel país.

La fecha|25|3|1941} el primer ministru y el ministru d'Asuntos Esteriores roblen el Pautu.[3] El xestu quedaba invalidáu, sicasí, pol golpe d'Estáu del 27 de marzu, de tintes claramente favorables a los aliaos, a pesar de les promeses del nuevu gobiernu de caltener el compromisu suscritu. El cambéu de gobiernu lleva a Hitler a decidir la invasión de Yugoslavia,[3] ensin informar a la URSS, que taba a puntu de roblar un tratáu de non agresión col nuevu gobiernu establecíu en Belgráu, al empar qu'aseguraba a los alemanes el calter amistosu d'este escontra'l Exa.[3]

Croacia

En resultando triunfante la invasión alemana de Yugoslavia n'abril de 1941, establecióse'l Estáu Independiente de Croacia como gobiernu títere patrocináu pol Tercer Reich y la Italia fascista. Dichu Estáu xuntar al Pautu Tripartitu'l 15 de xunu de 1941.

Países convidaos que nun lo suscriben

El 13 de setiembre de 1940, el Ministru d'Asuntos Esteriores d'España, Ramón Serrano Súñer parte escontra Alemaña acompañáu d'una serie de persones inclinaes en favor del nacionalsocialismu dientro de la España franquista. Nesti séquitu figuren Demetrio Carceller Segura xunto con Miguel Primo de Rivera, Dionisio Ridruejo, Antonio Tovar, Manuel Halcón y Manuel de Mora-Figueroa.[4] Esta comisión analiza les intenciones alemanes de suplantar la influencia que Francia ya Inglaterra exercíen n'España, señalando qu'España nun lluchara pa escapar a una dependencia y venir agora a cayer n'otra.[5] La so opinión inflúi na entrevista ente Serrano Súñer y Joachim von Ribbentrop celebrada'l 27 de setiembre, que conclúi cola non adhesión d'España al Pautu Tripartitu. España caltién asina la neutralidá y continua sosteniendo rellaciones diplomátiques con Gran Bretaña y los Estaos Xuníos, anque en payares de 1941 el gobiernu español sí se xuntó al Pautu Antikomintern, tratáu de carís anticomunista y que nun implicaba una alianza militar efectiva con Alemaña.

L'Alemaña nazi espresara'l so deséu de que Finlandia xuntar al Pautu Tripartitu yá en 1940, considerando que dichu Estáu podría ser un aliáu pervalible na planiada invasión de la Xunión Soviética, y de fechu Finlandia collaboró col ataque alemán contra la URSS a partir de 25 de xunu de 1941 no que'l gobiernu finés designó como la Guerra de Continuación contra los soviéticos. Sicasí que Finlandia se xuntó al Pautu Antikomintern en payares de 1941, hasta'l fin de la guerra refugó requerimientos del Tercer Reich pa xunise al Pactro Tripartitu, considerando que los oxetivos políticos y militares fineses nun yeren iguales a los d'Alemaña, y col fin de caltener rellaciones diplomátiques siquier colos Estaos Xuníos (en tantu Gran Bretaña declarara la guerra a Finlandia apenes empezó l'ataque contra los soviéticos).

Fin del Pautu

Depués de la invasión aliada de Sicilia, el gobiernu italianu empecipió les negociaciones colos Aliaos pa roblar un armisticiu. N'efeutu, el primer miembru del Pautu n'abandonalo foi'l Reinu d'Italia en 1943 pos la República Social Italiana de Mussolini, que caltuvo formalmente'l Pautu per parte italiana, na práutica yera un réxime por completu dependiente de l'Alemaña nazi. Ente agostu y setiembre de 1944, Bulgaria y Rumanía fueron invadíes pol Exércitu Coloráu y p'evitar una segura derrota volviéronse aliaes de la Xunión Soviética, desligándose del Pautu. Hungría tamién intentó camudar de bandu, pero foi ocupada militarmente per Alemaña n'ochobre de 1944, anque selmanes dempués foi tamién invadida pol Exércitu Coloráu, al igual que Eslovaquia. Cola derrota d'Alemaña en mayu de 1945, Xapón foi l'únicu miembru del Pautu que quedó, y como ésti yera un pautu de cooperación, dexó de tener validez na práutica.

Notes y referencies

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 N. F. Dreisziger: Hungary's way to World War II. Hungarian Helicon Society (1968). ISBN: B0000EBEMU
  2. ↑ 2,0 2,1 Lumans, Valdis O.:"The Ethnic German Minority of Slovakia and the Third Reich, 1938-45." Central European History, 15:3 (1982)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Seton-Watson, Hugh: "The East European Revolution". Westview Pr (Short Disc) (1983). ISBN 978-0-86531-746-8
  4. ↑ Rodríguez Jiménez, 2002, p. 35.
  5. ↑ Herbert Feis, The Spanish Story, Nueva York, 1948, páxines 76-98. Foi'l primer autor que caltuvo la tesis de que les demandes españoles taben deliberadamente esaxeraes pa obligar a los alemanes a dar una respuesta negativa.

Bibliografía

  • Rodríguez Jiménez, José Luis (2002). Los esclavos españoles de Hitler. Barcelona: Planeta.

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente