Гаральд Макмілан

Гаральд Макмілан
10 студзеня 1957 — 19 кастрычніка 1963
Папярэднік Энтані Ідэн
Наступнік Аляксандар Дуглас-Г’юм
10 студзеня 1957 — 18 кастрычніка 1963
Папярэднік Энтані Ідэн
Наступнік Аляксандар Дуглас-Г’юм
20 сьнежня 1955 — 13 студзеня 1957
Папярэднік Рычард Осцін Батлер[d]
Наступнік Peter Thorneycroft, Baron Thorneycroft[d]
7 красавіка 1955 — 20 сьнежня 1955
Папярэднік Энтані Ідэн
Наступнік Селвін Лойд[d]
19 кастрычніка 1954 — 7 красавіка 1955
Папярэднік Harold Alexander, 1st Earl Alexander of Tunis[d]
Наступнік Селвін Лойд[d]
25 траўня 1945 — 26 ліпеня 1945
Папярэднік Archibald Sinclair, 1st Viscount Thurso[d]
Наступнік William Wedgwood Benn, 1st Viscount Stansgate[d]
4 лютага 1942 — 30 сьнежня 1942
Папярэднік George Henry Hall, 1st Viscount Hall[d]
Наступнік Edward Cavendish, 10th Duke of Devonshire[d]
8 кастрычніка 1959 — 25 верасьня 1964
26 траўня 1955 — 18 верасьня 1959
25 кастрычніка 1951 — 6 траўня 1955
23 лютага 1950 — 5 кастрычніка 1951
14 лістапада 1945 — 3 лютага 1950
14 лістапада 1935 — 15 чэрвеня 1945
27 кастрычніка 1931 — 25 кастрычніка 1935
29 кастрычніка 1924 — 10 траўня 1929
13 жніўня 1949 — 26 лістапада 1951
18 кастрычніка 1954 — 7 красавіка 1955
Папярэднік Harold Alexander, 1st Earl Alexander of Tunis[d]
Наступнік Селвін Лойд[d]
1960 — 1987
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 10 лютага 1894(1894-02-10)[1][2][3][…]
Памёр: 29 сьнежня 1986(1986-12-29)[1][3][4][…] (92 гады)
Партыя:
Сужэнец: Dorothy Macmillan[d][5]
Дзеці: Maurice Macmillan[d][5], Caroline Faber[d][5], Catherine Macmillan[d][2][5] і Sarah Heath[d][5]
Бацька: Maurice Crawford Macmillan[d][5]
Маці: Helen Artie Tarleton Belles[d][2][5]
Адукацыя:
Узнагароды:

Морыс Гаральд Макмілан (па-ангельску: Maurice Harold Macmillan; нар. 10 лютага 1894 году — 29 сьнежня 1986 году) — брытанскі палітык і дзяржаўны дзяяч, які займаў пасаду прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі з 1957 па 1963 гады[6]. Належыў на Кансэрватыўнае партыі. Частаў быў героем карыкатураў вядомы як «Супэр Мак», бо быў вядомы сваім прагматызмам, дасьціпнасьцю і непахіснасьцю.

Макмілан быў моцна паранены, калі служыў афіцэрам пяхоты падчас Першай сусьветнай вайны. На працягу ўсяго жыцьця жыў з болем. Па вайне далучыўся да сваёй сямейнай справы ў галіне кнігадрукарства, але потым увайшоў у парлямэнт па выніках усеагульных выбараў 1924 году. Страціўшы сваё месца ў 1929 годзе, ён вярнуў яго ўжо ў 1931 годзе, неўзабаве пасьля таго, як жорстка выказаўся супраць высокага ўзроўню беспрацоўя ў Стоктоне-он-Тыс. Быў пратэжэ прэм’ер-міністра Ўінстана Чэрчыла. У 1950-я гады Макмілан займаў пасаду міністра замежных справаў і канцлера скарбніцы пры Энтані Ідэне.

Крыніцы

  1. ^ а б в г Harold Macmillan // Encyclopædia Britannica (анг.)
  2. ^ а б в г Lundy D. R. Maurice Harold Macmillan, 1st Earl of Stockton // The Peerage (анг.)
  3. ^ а б в г Harold Macmillan // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  4. ^ а б Capt. [Maurice] Harold Macmillan // Kindred Britain
  5. ^ а б в г д е ё Kindred Britain
  6. ^ «Harold Macmillan Dies at 92». The New York Times.

Вонкавыя спасылкі