(18) Мельпамена

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Мельпамена.
(18) Мельпамена Сімвал астэроіда МельпаменаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Дж. Р. Хайнд
Месца выяўлення Абсерваторыя Бішапа
Дата выяўлення 24 чэрвеня 1852
Эпанім Мельпамена
Альтэрнатыўныя абазначэнні A852 MA[1]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 30 верасня 2012 года
JD 2456200.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,2181064
Вялікая паўвось (a) 343,427 млн км
(2,2956675 а.а.)
Перыгелій (q) 268,523 млн км
(1,7949677 а.а.)
Афелій (Q) 418,331 млн км
(2,7963673 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 270,463 сут (3,478 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 19,422 км/с
Схіленне (i) 10,12752°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 150,49583°
Аргумент перыгелія (ω) 227,99758°
Сярэдняя анамалія (M) 307,02869°
Фізічныя характарыстыкі[6][7]
Дыяметр 170 x 155 x 129 км[2]
140,57 ± 2,8 км (IRAS)
Маса 3,0×1018 кг[3]
Шчыльнасць 1,690 ± 0,66 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0393 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0743 км/с
Перыяд вярчэння 11,57 гадз[4]
Спектральны клас S
Бачная зорная велічыня 7,5 — 12,0 m[8]
Абсалютная зорная велічыня 6,51m
Альбеда 0,2225[5]
Сярэдняя тэмпература паверхні 177 К (−96 °C)

(18) Мельпамена — буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 24 чэрвеня 1852 года англійскім астраномам Джонам Хайндам у абсерваторыі Бішапа, Вялікабрытанія і названы ў гонар старажытнагрэчаскай музы трагедыі Мельпамены[9].

11 снежня 1978 года назіралася пакрыццё астэроідам зоркі SAO 114159. Па выніках гэтага назірання было высунута здагадка пра магчымасць наяўнасці спадарожніка ў гэтага астэроіда, які атрымаў часовае абазначэнне S/1978 (18) 1. Пазней, у 1993 годзе Мельпамена назіралася ў тэлескоп Хабл, але пацвердзіць наяўнасць спадарожніка так і не ўдалося[10].

Гл. таксама

Заўвагі

  1. ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. ↑ Jim Baer. Recent Asteroid Mass Determinations. Personal Website (2008). Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2011. Праверана 27 лістапада 2008.
  3. ↑ An Observational Error Model, and Application to Asteroid Mass Determination. American Astronomical Society. 2008.. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012. Праверана 12.10.2008.
  4. ↑ LIGHTCURVES AND MAP DATA ON NUMBERED ASTEROIDS N° 1 TO 52225. AstroSurf. Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2005. Праверана 3 лістапада 2008.
  5. ↑ Asteroid Data Archive. Planetary Science Institute. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006. Праверана 3 лістапада 2008.
  6. ↑ Storrs, Alex (1999). "Imaging Observations of Asteroids with Hubble Space Telescope" (PDF). Icarus. 137 (2): 260–268. Bibcode:1999Icar..137..260S. doi:10.1006/icar.1999.6047. Архівавана з арыгінала (PDF) 30 кастрычніка 2008. Праверана 2008-11-03. {cite journal}: Невядомы параметр |coauthors= ігнараваны (прапануецца |author=) (даведка)
  7. ↑ Storrs, Alex (2005). "A closer look at main belt asteroids 1: WF/PC images" (PDF). Icarus. 173 (2): 409–416. doi:10.1016/j.icarus.2004.08.007. Архівавана з арыгінала (PDF) 10 сакавіка 2012. Праверана 2008-11-26. {cite journal}: Невядомы параметр |coauthors= ігнараваны (прапануецца |author=) (даведка)
  8. ↑ Donald H. Menzel and Jay M. Pasachoff (1983). A Field Guide to the Stars and Planets (2nd ed.). Boston, MA: Houghton Mifflin. p. 391. ISBN 0-395-34835-8.
  9. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 17. — ISBN 3-540-00238-3.
  10. ↑ IAUC 3315: 1978 (18) 1; WZ Sge. Central Bureau for Astronomical Telegrams. Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2012. Праверана 5 ліпеня 2011.

Спасылкі