Інжынерныя войскі

Інжынерныя войскі (ІВ) — вайсковыя фарміраванні (спецыяльныя войскі) узброеных сіл (УС), прызначаныя для інжынернага забеспячэння (абсталявання тэрыторыі, інжынернай разведкі, суправаджэння войскаў у наступе і да т.п.) ваенных (баявых) дзеянняў.

У склад інжынерных войскаў уваходзяць органы кіравання, установы, прадпрыемствы, інжынерна-сапёрныя, інжынерна-дарожныя, пантонныя і іншыя злучэнні, воінскія часці і падраздзяленні.

Ва УС розных дзяржаў могуць таксама насіць назву Корпус інжынераў, Інжынерны корпус, Ваенна-будаўнічыя войскі і гэтак далей.

Сваё прафесійнае свята служачыя Інжынерных войскаў адзначаюць 21 студзеня.

Інжынерныя мерапрыемствы ў войнах старажытнага свету

Інжынерныя войскі з'явіліся не адразу з узнікненнем узброеных сіл (арміі і флоту), а падчас іх развіцця, у сувязі з неабходнасцю правядзення ваенна-інжынерных мерапрыемстваў. У войнах Старажытнай Грэцыі, Рыма, Карфагена для выканання інжынерных прац першапачаткова прыцягваліся фарміраванні рабоў, воінаў, а пазней і спецыяльна падрыхтаваныя атрады, падобныя да тых, што пазней сталі называцца сапёрамі. У Асірыйскім войску (1000 г. да н.э.) меліся спецыяльныя «грабарныя атрады», якія пракладалі дарогі, наводзілі масты, ўзводзілі лагеры і падводзілі падкопы, узводзілі штучныя насыпы або пагоркі для дасягнення панавання над сценамі абложаных гарадоў. Пры пераправах цераз рэкі асірыйцы ўжывалі плыты і надзіманыя мяхі-бурдзюкі. На прыпынках, падчас маршаў і паходаў, будаваўся палявы лагер, які абносіўся ровам і земляным валам.

У войску Старажытнага Рыма ў I — II стагоддзя для замацавання заваяваных тэрыторый узводзіліся абарончыя збудаванні па дзяржаўнай мяжы, якія атрымалі назву рымскіх валаў. Першапачаткова рымскія валы будавалі самі войскі, пазней значную частку прац выконвалі рабы.

Гл. таксама

Літаратура

Спасылкі