Інсулін
Інсулін (ад лац.: Insula — востраў) — гармон пепціднай прыроды, утвараецца ў бэта-клетках астраўкоў Лангерганса падстраўнікавай залозы. Аказвае ўплыў на абмен практычна ва ўсіх тканках. Асноўнае дзеянне інсуліну заключаецца ў зніжэнні канцэнтрацыі глюкозы ў крыві.
Інсулін павялічвае пранікальнасць плазматычных мембран для глюкозы, актывуе ключавыя ферменты гліколіза, стымулюе ўтварэнне ў печані і цягліцах з глюкозы глікагену, узмацняе сінтэз тлушчаў і бялкоў. Акрамя таго, інсулін душыць актыўнасць ферментаў, якія расшчапляюць глікаген і тлушчы. Гэта значыць, акрамя анабалічнага дзеяння, інсулін валодае таксама і антыкатабалічным эфектам.
Парушэнне сакрэцыі інсуліну з прычыны дэструкцыі бэта-клетак — абсалютная недастатковасць інсуліну — з’яўляецца ключавым звяном патагенезу цукровага дыябету 1-га тыпу. Парушэнне дзеяння інсуліну на тканкі — адносная інсулінавыя недастатковасць — мае важнае месца ў развіцці цукровага дыябету 2-га тыпу.
Гл. таксама
- Глюкагон
- Цукровы дыябет
- Гіпаглікемічная кома
- Процідыябетычныя сродкі
Зноскі
- ↑ PDB 1ai0; Chang X, Jorgensen AM, Bardrum P, Led JJ (August 1997). "Solution structures of the R6 human insulin hexamer,". Biochemistry. 36 (31): 9409–22. doi:10.1021/bi9631069. PMID 9235985.
{cite journal}
: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка)