Бухта Халонг

Бухта Халонг*
Ha Long Bay**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА
Тып Прыродны
Крытэрыі VII, VIII
Спасылка unesco.org 1
Рэгіён*** Азія
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 1994  (18 сесія)
Пашырэнні 2000
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Халонг (в’етн.: Vịnh Hạ Long) — бухта ў Танкінскім заліве на поўначы В’етнама. У 1994 г. уключана ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Агульная плошча — 1500 км².

Геаграфія

Бухта Халонг знаходзіцца ў 165 км на ўсход ад Ханоя. Уключае каля 1600 маляўнічых астравоў і скал вапняковага паходжання, большасць з якіх бязлюдная. Для астравоў бухты Халонг характэрны асаблівы рэльеф — вялікая колькасць падняццяў канічнай формы, натуральных арак і пячор, невялікіх лагун і азёр.

Гісторыя

Упершыню назва Халонг з’явілася на французскіх марскіх картах у XIX ст. У перакладзе з кітайскай мовы (下龙湾) яна значыць «заліў зніклых цмокаў». У 1898 г. газеты паведамлялі, што тут бачылі марскога змея.

У 1962 г. урад В’етнама абвясціў бухту запаведнай. У 1994 г. яна была уключана ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Халонг — адзін з самых папулярных аб’ектаў для наведвання турыстамі на поўначы В’етнама.

Гл. таксама

Спасылкі

Сцяг ЮНЕСКА Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 672
рус. • англ. • фр.