Гуга дэ Фрыз

Гуга Дэ Фрыз
нідэрл.: Hugo de Vries
Дата нараджэння	16 лютага 1848(1848-02-16)[1][2][…]
Месца нараджэння	Харлем, Паўночная Галандыя, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў[4][5][…]
Дата смерці	21 мая 1935(1935-05-21)[3][1][…] (87 гадоў)
Месца смерці	Lunteren[d], Эдэ, правінцыя Гелдэрланд, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў[6]
Грамадзянства	Каралеўства Нідэрландаў
Род дзейнасці	батанік, біёлаг, генетык, прафесар, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	Батаніка
Месца працы	Амстэрдамскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктарская ступень[d][5]
Альма-матар	Лейдэнскі ўніверсітэт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Баварская акадэмія навук Акадэмія навук СССР Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Каралеўскае фізіяграфічнае таварыства ў Лундзе[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Леапальдзіна Нацыянальная акадэмія навук ЗША Турынская акадэмія навук[d][6]
Узнагароды	Медаль Лінея Медаль Дарвіна
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «de Vries». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Персанальная старонка на сайце IPNI Старонка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы

Гуга дэ Фрыз (нідэрл.: Hugo de Vries; 16 лютага 1848, г. Харлем, Нідэрланды — 21 мая 1935) — нідэрландскі батанік, адзін з заснавальнікаў вучэння пра зменлівасць і эвалюцыю. Замежны ганаровы член АН СССР (1932).

Скончыў універсітэт у горадзе Лейдэн у 1870 годзе. У 1878—1918 гг. прафесар Амстэрдамскага ўніверсітэта і дырэктар батанічнага сада. Навуковыя працы па распрацоўцы мутацыйнай тэорыі. Прапанаваў тэрмін «мутацыя», ажыццявіў эксперыментальнае вывучэнне эвалюцыйнага працэсу. Распрацаваў метад вызначэння асматычнага ціску ў раслін і вучэнне пра ізатанічныя каэфіцыенты (1877). Паўторна, незалежна ад нямецкага батаніка К. Э. Корэнса і аўстрыйскага генетыка Э. Чэрмак-Зайзанега адкрыў законы Мендэля (1900).

• The Mutation Theory (нямецкае выданне, 1900—1903), (англійскае выданне, 1910—1911).
• Species and Varieties: Their Origin by Mutation. — 1905.
• Plant Breeding — 1907 (нямецкі пераклад, 1908).
• Intracellular Pangenesis. — Чыкага, 1910.

• Lehmann Е. Die Theorien der Oenotheraforschung. — Jena, 1922.
• Hugo de Vries. — Stuttg., 1929.
• Stomps Th. J. Funfundzwanzig Jahre der Mutationstheorie. — Jena, 1931.