Карл Карлавіч Клаус

Карл Карлавіч Клаус
ням.: Karl Ernst Claus
Дата нараджэння 23 студзеня 1796(1796-01-23)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 (24) сакавіка 1864[3][4] (68 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Віктарына Гедвіга Клаус[d]
Род дзейнасці хімік, фармацэўт, выкладчык універсітэта, батанік
Навуковая сфера хімія, фармацэўтыка[d] і батаніка
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат філасофіі[d][6] (1835) і магістр філасофіі[d][6] (1837)
Альма-матар
Член у
Узнагароды
Дзямідаўская прэмія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл Карлавіч Клаус (11(22).1.1796, Тарту — 12(24).3.1864, там жа) — расійскі хімік, член-карэспандэнт Пецярбургскай АН (1861).

Біяграфія

З 1839 прафесар хіміі Казанскага ўніверсітэта, з 1852 года прафесар фармацыі Дэрпцкага ўніверсітэта. У 1841 годзе пачаў даследаванні плацінавых металаў. У 1844 годзе адкрыў у рэштках уральскай плацінавай руды новы элемент, які назваў рутэній (ад познелацінскага Ruthenia — Расія). Клаус атрымаў рутэній у чыстым выглядзе, вывучыў яго хімічныя ўласцівасці і вызначыў атамную вагу; паказаў на падабенства паміж трыядамі рутэній — родый — паладый і осмій — ірыдый — плаціна. Клаус вядомы і як даследчык флоры Заволжа і Прыкаспійскіх стэпаў.

Зноскі

  1. ↑ Karl Karlovich Klaus // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Karl Claus // CERL Thesaurus — Consortium of European Research Libraries. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Клаус, Карл // Русский биографический словарь — СПб.: 1897. — Т. 8. — С. 731.
  4. ↑ а б Большая российская энциклопедия — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
  5. ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #116539623 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 6 чэрвеня 2021.
  6. ↑ а б в г д е Клаус, Карл Карлович // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1905. — Т. доп. Iа. — С. 915–916.