Пір (цар эпірскі)

Пір
стар.-грэч.: Πύρρος
king of Epirus[d]
307 да н.э. — 302 да н.э.
king of Epirus[d]
298 да н.э. — 272 да н.э.
Македонскія цары
288 да н.э. — 285 да н.э.
Македонскія цары
274 да н.э. — 272 да н.э.
манарх (Сіцылія)
278 да н.э. — 277 да н.э.
Нараджэнне 318 да н.э.
Смерць 272 да н.э.
Род Пірыды
Бацька Эакід[1]
Маці Фтыя Эпірская[d][1]
Жонка Антыгона[d], Ланаса[d] і Бірцэна[d]
Дзеці Аляксандр II[d][2], Алімпія з Эпіра[d], Пталемей[d] і Гелен[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Пір.

Пір (319 — 272 да н.э., Аргас) — цар эпірскі (306—302 да н.э. і 297—272 да н.э.); сын Эакіда і Фціі.

Стаў царом у 13 гадоў пры апекуне, але быў вымушаны ўцякаць ад свайго зяця Касандра (302 да н.э.). Ажаніўся з дачкой Пталамея I, Антыгонай; з дапамогай таго вярнуўся да ўлады ў Эпіры. Пасля смерці Антыгоны ажаніўся з Ланасай, у пасагу якой атрымаў Керкіру і Леўкус.

Быў адным з найбольшых военачальнікаў антычнасці. Актыўна ўдзельнічаў у міжземнаморскіх войнах 1-й паловы III ст. да н.э. Узяў вядомую перамогу пад Гераклеяй («пірава перамога»), зняў аблогі Тарэнту, Афінаў (287 да н.э.). Апій Клаўдзій перашкодзіў перамовам з Пірам, і той вярнуўся ў Грэцыю (275 да н.э.). Быў забіты ў вулічным баі ў Аргасе.

Верагодная выява Піра — мармуровая галава з вілы Пізонаў у Геркулануме, дзе малады Пір паказаны ў шаломе з дубовымі лістамі, знакам Зеўса Дадонскага (атаясамлена ў 1891)[3].

Зноскі

  1. ↑ а б Любкер Ф. Pyrrhus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1133–1135.
  2. ↑ Kaerst J. Alexandros 7 // Kategorie:RE:Band I,1 — 1893. Праверана 10 снежня 2023.
  3. ↑ Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)