Ту-4

Ту-4
Тып	fixed-wing aircraft[d] і Бамбардзіроўшчык
Распрацоўшчык	Тупалеў[d]
Вытворца	Тупалеў[d], Казанская авіяцыйнае вытворчае аб’яднанне імя С. П. Гарбунова[d], Aviakor[d] і Khrunichev State Research and Production Space Center[d]
Галоўны канструктар	Андрэй Мікалаевіч Тупалеў
Першы палёт	19 мая 1947
Пачатак эксплуатацыі	1949
Эксплуатанты	Long Range Aviation[d]
Адзінак выраблена	847
Базавая мадэль	Boeing B-29 Superfortress
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ту-4 (выраб «Р», па кадыфікацыі НАТА: Bull - «Бык») — поршневы савецкі стратэгічны бамбардзіроўшчык, знаходзіўся на ўзбраенні ДА ВПС СССР з 1949 года да пачатку 1960-х гадоў. Самалёт з’яўляецца копіяй амерыканскага бамбардзіроўшчыка B-29, узноўленай метадам зваротнай распрацоўкі^[1]. Пры гэтым яго канструкцыя, абсталяванне, аж да інтэр’еру гермакабін, былі строга скапіяваныя з амерыканскага ўзору, за выключэннем гарматнага ўзбраення, вінтаматорнай групы сілавой устаноўкі і радыёстанцыі. Савецкія рухавікі мелі магутнасць 2400 к.с. у параўнанні з 2200 к.с. у арыгінала. Гарматнае абарончае ўзбраенне (10 хуткастрэльных гармат калібра 23 мм замест 12 кулямётаў калібра 12,7 мм у В-29) значна павысіла абараназдольнасць савецкай «суперкрэпасці». У СССР самалёт Ту-4 быў апошнім серыйным цяжкім бамбардзіроўшчыкам з поршневымі рухавікамі.

Далёкасць Ту-4 — 5100 км — не з’яўлялася міжкантынентальнай, таму ён адносіўся ў ВПС СССР да класа далёкіх бамбардзіроўшчыкаў. Да сярэдзіны 1950-х гадоў, калі ў СССР яшчэ не былі разгорнуты эскадрыллі цяжкіх стратэгічных бамбардзіроўшчыкаў новага пакалення, асноўную ўдарную моц складалі Ту-4, абсталяваныя сістэмай дазапраўкі палівам у паветры і здольныя нанесці зваротныя ўдары па перадавых базах ЗША ў Заходняй Еўропе, у тым ліку ў Англіі.

Асваенне серыйнай вытворчасці самалётаў Ту-4 забяспечыла пераход савецкага цяжкага самалётабудавання ў найкароткія тэрміны на новы, больш высокатэхналагічны ўзровень. Пачынаючы з Ту-4, усе элементы абсталявання ў савецкім самалётабудаванні былі зведзены ў сістэмы. На Ту-4 устаноўлена першая ў СССР і ў свеце сістэма дыстанцыйнага кіравання, распрацаваная Усесаюзным заводам № 118.