Хамурапі

Хамурапі
Цар Хамурапі атрымлівае законы ад сонечнага бога Шамаша (рэльеф верхняй часткі слупа Збору Законаў)
6-ы Вавілонскі цар 1793 да н.э. — 1750 да н.э.
Папярэднік	Сін-мубаліт
Пераемнік	Самсу-ілуны
Нараджэнне	каля 1810 да н.э. Вавілонія, Ірак
Смерць	каля 1750 да н.э.[1] Вавілонія, Ірак
Род	I вавілонская дынастыя
Бацька	Сін-мубаліт[d]
Дзеці	Самсу-ілуна[d]
Веравызнанне	Шумера-акадская міфалогія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хамурапі (літар. «Старэйшы сваяк — лекар») — цар Вавілона, кіраваў прыблізна ў 1793 да н. э. — 1750 да н. э., з I Вавілонскай (амарэйскай) дынастыі. Сын Сін-мубаліта. Хамурапі быў майстэрскім палітыкам і вайскаводам, з яго імем звязана ўзвышэнне Вавілона.

Пачатак кіравання

Хамурапі, як і іншыя цары Двурэчча да яго, пачаў сваё валадаранне з традыцыйнага мерапрыемства — ўстанаўлення «справядлівасці», гэта значыць з адмены даўгоў і прабачэнні нядоімак. Першыя 5 гадоў Хамурапі прысвяціў горадабудаўніцтву і, верагодна, падрыхтоўцы ваенных дзеянняў супраць супернікаў.

На 6-ым годзе кіравання (каля 1787 да н. Э.) Хамурапі вырашыўся нанесці ўдар па Ларсе. Былі ўзятыя Ісін і Урук, вавілонская войска стаяла ў адным пераходзе ад сталіцы Рым-Сіна. Аднак лікаванне маладога цара было заўчасным. На наступны год вайна з Ларсам працягнулася, але вайсковыя дзеянні ішлі ўжо значна бліжэй да Вавілону, чым да Ларса, на берагах «бурачнага канала» (І [д]-шумундар), пракапаным яшчэ па загадзе Апіль-Сіна, дзеда Хамурапі, і, значыць, не на тэрыторыі царства Ларса. З гэтых часоў паміж Хамурапі і Рым-Сіна надоўга усталёўваецца мір. Наступальныя дзеянні Хамурапі вядзе цяпер у іншых кірунках.

Гл. таксама

• Звод законаў Хамурапі

Зноскі

Спасылкі

• Спіс датавальных формул Хамурапі