Чачэна-Інгушская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка

Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка
Чачэна-Інгушская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка
чач.: Нохч-ГІалгІайн Автономни Совецки Социалистически Республика інгуш.: Нохч-ГІалгІай Автономни Советски Социалистически Республика
Герб Чачэна-Інгушскай АССР Сцяг Чачэна-Інгушскай АССР
>  > 1936 — 1944
Сталіца	Грозны
Мова(ы)	руская, чачэнская, інгушская
Плошча	19 300
Насельніцтва	1 275 513[1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Чачэна-Інгушская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка (чач.: Нохч-ГІалгІайн Автономни Совецки Социалистически Республика, інгуш.: Нохч-ГІалгІай Автономни Советски Социалистически Республика, руск.: Чечено-Ингушская Автономная Советская Социалистическая Республика, скарочана Чачэна-Інгушская АССР) — аўтаномная рэспубліка ў складзе РСФСР, якая існавала з 1936 па 1944 гг. і з 1957 па 1992 гг.

З прыняццем новай Канстытуцыі СССР 1936 г. 5 снежня 1936 г. Чачэна-Інгушская аўтаномная вобласць была выведзена са складу Паўночна-Каўказскага края і ператворана ў Чачэна-Інгушскую АССР.

Падчас Другой сусветнай вайны ў 1942 — 1943 гг. невялікая частка Чачэна-Інгушскай АССР была акупавана нацысцкай Германіяй. У лютым 1944 г. чачэнцы і інгушы былі абвінавачаны ў калабарацыянізме і дэпартаваны ў Казахстан і Кыргызстан (аперацыя «Сачавіца»). 7 сакавіка 1944 г. Чачэна-Інгушская АССР была скасавана і ператворана ў Грозненскую акругу ў складзе Стаўрапольскага края. Аднак ужо 22 сакавіка акруга быў таксама скасавана, а былая тэрыторыя рэспублікі была падзелена паміж Паўночна-Асецінскай АССР, Дагестанскай АССР, Грузінскай ССР і зноў створанай Грозненскай вобласцю РСФСР.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Чачэна-Інгушская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка