Чукоцкая аўтаномная акруга
Чукоцкая аўтаномная акруга | |||||
---|---|---|---|---|---|
руск.: Чукотский автономный округ | |||||
|
|||||
Краіна | |||||
Уваходзіць у |
|
||||
Адміністрацыйны цэнтр | |||||
Дата ўтварэння | 10 снежня 1930 | ||||
Кіраўнік | Раман Валянцінавіч Копін[d] | ||||
Насельніцтва |
|
||||
Плошча |
|
||||
Часавы пояс | PETT і Asia/Anadyr[d][1] | ||||
Код ISO 3166-2 | RU-CHU | ||||
Код аўтам. нумароў | 87 | ||||
Афіцыйны сайт (руск.) | |||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Чукоцкая аўтаномная акруга — суб’ект Расійскай Федэрацыі, які размешчаны на крайнім паўночным усходзе краіны. Мяжуе з Якуціяй, Магаданскай вобласцю і Камчацкім краем. Абмываецца водамі Усходне-Сібірскага, Чукоцкага і Берынгава мораў.
Насельніцтва 50,5 тыс. чал. (2006). Шчыльнасць насельніцтва: 0,07 чал./км², удзельная вага гарадскога насельніцтва: 66,3 %. Нацыянальны склад (2002): рускія — 51,9 %, украінцы — 9,2 %, народы Поўначы — 31,3 % (у тым ліку: чукчы — 23,5 %, эскімосы — 2,9 %, эвены — 2,6 %, чуванцы — 1,8 %), беларусы — 1,0 %, іншыя нацыянальнасці — 6,6 %.
У Чукоцкай аўтаномнай акрузе па дадзеных на 2017 год 20 % работнікаў зарабляюць больш за 100 тысяч расійскіх рублёў у месяц. Чукотка займае другое месца ў рэйтынгу ўзроўню заробкаў па рэгіёнах Расіі. У акрузе знаходзіцца адзіная ў азіяцкай частцы Расіі атамная электрастанцыя — Білібінская АЭС.
У склад акругі ўваходзяць астравы Урангеля, Аён, Калючын
Гісторыя
Чукоцкая аўтаномная акруга была створана 10 снежня 1930 года. З 1977 года ў складзе Магаданскай вобласці. Выйшла з яе складу ў 1991 годзе і ў цяперашні час з’яўляецца адзінай аўтаномнай акругай, якая не ўваходзіць у склад іншага суб’екта Расійскай Федэрацыі.
Зноскі
- ↑ https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 20 жніўня 2021.