Шарль Антуан Лемер

Шарль Антуан Лемер
фр.: Charles Lemaire
Дата нараджэння	1 лістапада 1800(1800-11-01)[1]
Месца нараджэння	Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[2]
Дата смерці	22 чэрвеня 1871(1871-06-22)[1] (70 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	батанік, пісьменнік
Навуковая сфера	батаніка
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт
Альма-матар	Парыжскі ўніверсітэт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Lem.». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Старонка на Віківідах

Шарль Антуан Лемер (фр.: Charles Antoine Lemaire; 1 лістапада 1800, Парыж — 22 ліпеня 1871, Парыж) — французскі батанік і пісьменнік, Сістэматык жывой прыроды, аўтар найменняў шэрагу батанічных таксонаў.

Лемер атрымаў раннюю і ўсебаковую адукацыю. Ён вучыўся ў Парыжскім універсітэце і пасля заканчэння атрымаў пасаду прафесара класічнай літаратуры ва ўніверсітэце.

У нейкі момант акадэмічнай кар’еры яго інтарэсы перамясціліся ў вобласць батанікі, чаму спрыяла яго блізкае сяброўства з М. Ньюманам, галоўным садоўнікам Нацыянальнага музея натуральнай гісторыі, і гэта стала радыкальнай пераменай у яго жыцці.

Лемер пачаў сваю навуковую кар’еру, дапамагаючы М. Маціу, работніку парыжскага пітомніка, у стварэнні калекцыі кактусаў, і гэтым раслінам ён прысвяціў большую частку сваёй далейшай працы.

У 1835 A. Кузен, выдавец у Парыжы, заснаваў часопіс садаводства і папрасіў Лемера стаць яго рэдактарам. З 1839 па 1844 Лемер рэдагаваў часопіс «L’horticulture universelle», у якім сам напісаў большую частку зместу.

У 1845 ён быў запрошаны ў Гент, у Бельгію, дзе заняў пасаду рэдактара часопіса «Flore des serres et des jardins de l’europe», заснаванага Луі Ван-Гутам.

У 1851 ён стаў рэдактарам «Jardin Fleuriste» (па 1854), а з 1854 — «L’illustration horticole», заснаваным Амбруазам Вершафелем, і займаў гэтую пасаду на працягу шаснаццаці гадоў (па 1870).

Ён вярнуўся ў Парыж у 1870 і памёр там жа 22 чэрвеня 1871 года.

Імем батаніка названы востраў у Антарктыцы (Бераг Данка).

У дадатак да шырокай колькасці ўласных артыкулаў, апублікаваных у часопісах, адрэдагаваных Лемерам, ён выдаў невялікія творы пра кактусы і сукуленты:

• «Cactearum aliquot novarum» (1838);
• "Cactearum genera nova speceesque novae etc. ordinatio nova " (Парыж, 1839);
• «Iconographie descriptive des cactées» (Парыж: H. Cousin, 1841—1847);
• «Les Cactées. Histoire, patrie, organes de végétation, inflorescence, culture, etc.» par Ch. Lemaire, Professeur de Botanique, rédacteur de l’Illustration horticole à Gand. Paris, Librairie agricole de la Maison rustique, 1868;
• «Les plantes grasses» (1869).

Планы Лемера адносна галоўнай кнігі па кактусах не былі рэалізаваны, хоць ён сабраў для гэтага шырокі матэрыял. Ён жыў у беднасці большую частку свайго жыцця і не набыў рэпутацыю, якая дапамагла б яму знайсці заможнага спонсара.

Эдуард Андрэ, яго пераемнік на пасадзе рэдактара «L’illustration Horticole», напісаў пра яго: «Нашчадства ацэніць Лемера вышэй, чым яго сучаснікі».

• cactus.bendery.md