Pygmalion

Pygmalion ha Galateia (Πυγμαλίων καὶ Γαλατεία / Pygmalíon kaì Galateía en henc'hresianeg) zo ur vojenn eus Henc'hres hag a c'hoarvez e douar Kiprenez. Kontet eo bet gant Ovidius en e oberenn anvet Metamorfozoù, hag a oa skrivet e latin.

Un anv fenikianek a orin eo Pygmalion, diwar an anv Pumayyaton, a oa hini roue Tir, e Fenikia. Gwelout Pygmalion (Tir).

• Pigmalione, en italianeg
• Pigmalión, e spagnoleg
• Pigmalió e katalaneg
• Pygmalion, e galleg, saozneg, daneg, alamaneg, finlandeg, latin, nederlandeg, svedeg.

Pygmalion a oa ur c'hizeller yaouank o chom e Kiprenez. Hervez ar pseudo-Apollodoros e oa roue an enez. Hervez oberourien all e oa ur micherour.

Ne felle ket dezhañ dimeziñ abalamour da zoareoù mezhus merc'hed ar vro. Koulskoude e troas sot-pitilh gant an delwenn olifant en devoa kizellet, hag a anvas Galateia. He gwiskañ hag he c'hinklañ a reas. Da-geñver lidoù en enor d'an doueez Afrodite, heuget ma oa gant merc'hed an enez, ar Propetidezed, e c'houlennas kaout ur wreg heñvel ouzh e zelwenn. Hag an doueez da reiñ buhez d'e C'halateia.

Dimeziñ a rejont, hag ur mab o doe, Pafos e anv hervez Ovidius, hag ur verc'h ivez, Metharme (Μεθάρμη) hec'h anv, hervez pseudo-Apollodoros.

Ur Pygmalion (Tir) all a zo bet, breur d'ar rouanez Didon a rene e Kartada.
Roue Tir e oa-eñ.

Skrivañ a reas Ovidius :

— Ovidius, Metamorfozoù, levrenn X, war-dro 243-249

Meur a oberenn zo bet awenet gant ar vojenn kontet gant Ovidius. En o zouez :

• Pygmalion, korolladeg gant Jean-Philippe Rameau,
• Pygmalion, pezh-c'hoari gant George Bernard Shaw ; diwar ar pezh-se eo bet savet ar film My Fair Lady,
• Pygmalion et Galatée, taolenn gant Anne-Louis Girodet e 1819 (Pariz, Mirdi al Louvre).

Ouzhpenn da se e kaver tem an delwenn lakaet da vevañ e Frankenstein Mary Shelley, hag e Pinocchio, romant Carlo Collodi.

E galleg

• Le Statuaire et la Statue de Jupiter, fablenn c'hallek gant Jean de La Fontaine.

E saozneg

• John Dryden, "Pygmalion and the Statue" (1697–1700)[5]
• Thomas Lovell Beddoes, "Pygmalion, or the Cyprian Statuary" (1823–25)[6]
• Robert Browning's "My Last Duchess" (1842)
• William Cox Bennett, "Pygmalion", e Queen Eleanor's Vengeance and Other Poems (1856)
• Arthur Henry Hallam, "Lines Spoken in the Character of Pygmalion" e Remains in verse and prose of Arthur Henry Hallam: With a preface and memoir (1863)[7]
• Robert Buchanan, Pygmalion the Sculptor", en Undertones (1864)[8]
• William Morris, "Earthly Paradise" , ennaén "Pygmalion and the Image" (1868)[9]
• William Bell Scott, "Pygmalion"[10]
• Thomas Woolner, "Pygmalion" (1881)[11]
• Frederick Tennyson, "Pygmalion" , e Daphne and Other Poems (1891)
• Robert Graves' "Pygmalion to Galatea" (1926) ha "Galatea and Pygmalion"

• Nathaniel Hawthorne, "The Birth-Mark" ha Rappaccini's Daughter.
• H.P. Lovecraft, "Herbert West–Reanimator"
• Tommaso Landolfi, "La moglie di Gogol"
• John Updike, "Pygmalion"
• E.T.A. Hoffman, Keramborn
• Jorge Luis Borges's "Las Ruinas Circulares"
• Isaac Asimov, 'Galatea

• Pseudo-Apollodoros , Biblioteka (III, 14, 3) ;
• Patrom:NonDio (XXXIII) ;
• Ovidius, Metamorfozoù, (X, 243-297).

• Essaka Joshua. (2001). Pygmalion and Galatea: The History of a Narrative in English Literature. Ashgate.
• Kenneth Gross. (1992). The Dream of the Moving Statue. Cornell University Press. (A wide-ranging survey of 'living statues' in literature and the arts).
• Jack Burnham. Beyond Modern Sculpture (1982). Allan Lane. (A history of 'living statues' and the fascination with automata - see the introductory chapter: "Sculpture and Automata").
• Ernst Buschor. Vom Sinn der griechischen Standbilder (1942). (Clear discussion of attitudes to sculptural images in classical times).
• Gail Marshall. (1998). Actresses on the Victorian Stage: Feminine Performance and the Galatea Myth. Cambridge University Press.
• Alexandra K. Wettlaufer. (2001). Pen Vs. Paintbrush: Girodet, Balzac, and the Myth of Pygmalion in Post-Revolutionary France. Palgrave Macmillan.
• Danahay, Martin A. (1994) "Mirrors of Masculine Desire: Narcissus and Pygmalion in Victorian Representation". Victorian Poetry, No. 32, 1994: pages 35–53.
• Edward A. Shanken. (2005) “Hot 2 Bot: Pygmalion’s Lust, the Maharal’s Fear, and the Cyborg Future of Art,” Technoetic Arts 3:1: 43-55. https://web.archive.org/web/20060622174528/http://artexetra.com/Hot2Bot.pdf
• (2005). Almost Human: Puppets, Dolls and Robots in Contemporary Art, Hunterdon Museum of Art, Clinton, NJ. (Catalogue for a group exhibition Mar 20 - Jun 12 2005)

Muioc'h a restroù diwar-benn

Pigmalion ha Galatea

a vo kavet e Wikimedia Commons.

• Mojenn Pygmalion

• Efed Pigmalion.