Γούντροου Ουίλσον
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τόμας Γούντροου Ουίλσον | |
---|---|
28ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών | |
Περίοδος 4 Μαρτίου 1913 – 4 Μαρτίου 1921 | |
Αντιπρόεδρος | Τόμας Ρ. Μάρσαλ |
Προκάτοχος | Ουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ |
Διάδοχος | Ουόρεν Χάρντινγκ |
Κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ | |
Περίοδος 17 Ιανουαρίου 1911 – 1 Μαρτίου 1913 | |
Προκάτοχος | Τζον Φράνκλιν Φορτ |
Διάδοχος | Τζέιμς Φίλντερ (υπηρεσιακός) |
Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Πρίνστον | |
Περίοδος 1902 – 1910 | |
Προκάτοχος | Φράνσις Πάτον |
Διάδοχος | Τζον Άικμαν Στιούαρτ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 28 Δεκεμβρίου 1856, Στόντον, Βιρτζίνια, ΗΠΑ |
Θάνατος | 3 Φεβρουαρίου 1924 (67 ετών) Ουάσινγκτον, ΗΠΑ |
Εθνότητα | Αμερικανός |
Πολιτικό κόμμα | Δημοκρατικό Κόμμα |
Σύζυγος | Έλεν Άξον (1885-1914) Ίντιθ Μπόλινγκ (1915-1924) |
Παιδιά | 3 |
Σπουδές | Κολλέγιο Ντέιβιντσον Πανεπιστήμιο Πρίνστον Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς |
Επάγγελμα | Ακαδημαϊκός Ιστορικός Πολιτικός επιστήμονας |
Βραβεύσεις | βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1919)[1][2] Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία) New Jersey Hall of Fame επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας Επίτιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Κρακοβίας μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών doctor honoris causa from the University of Paris (1918)[3] |
Θρήσκευμα | Πρεσβυτεριανισμός |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τόμας Γούντροου Ουίλσον (αγγλικά: Thomas Woodrow Wilson, 28 Δεκεμβρίου 1856 - 3 Φεβρουαρίου 1924) ήταν Αμερικανός πολιτικός, πανεπιστημιακός και ιστορικός, ο οποίος διετέλεσε 28ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Βιογραφία
Ο Τόμας Γούντροου Ουίλσον γεννήθηκε στο Στώντον της πολιτείας Βιρτζίνια στις 28 Δεκεμβρίου 1856, γιος ιερέα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και νομική στη Βιρτζίνια. Ήταν καθηγητής ιστορίας & πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, του οποίου αργότερα έγινε πρύτανης. Το 1910, ο Ουίλσον εκλέχτηκε κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ ως μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Το μεταρρυθμιστικό έργο του στην πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ τον έκανε γνωστό και τελικά έθεσε υποψηφιότητα για τον προεδρικό θώκο το 1912. Κατάφερε να κερδίσει σημαντικούς αντιπάλους όπως τον Θεόδωρο Ρούζβελτ και τον Ουίλλιαμ Ταφτ και το 1916 επανεξελέγη.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ο Ουίλσον στράφηκε ενάντια στα μεγάλα οικονομικά κεφάλαια με διάφορα νομοθετικά μέτρα. Η εξωτερική του πολιτική σημαδεύτηκε από τη συνέχιση της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ στην Λατινική Αμερική και από την είσοδο των ΗΠΑ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Ήταν από τους πρωτεργάτες της Κοινωνίας των Εθνών αλλά δεν κατάφερε να πείσει το Κογκρέσο να ψηφίσει την ένταξη της χώρας σε αυτή. Ουσιαστικά η άρνηση του Κογκρέσου σήμανε και τη διάλυση της Κοινωνίας των Εθνών. Κατά τη διάρκεια μακράς περιοδείας του στις ΗΠΑ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και η υγεία του κλονίστηκε σοβαρά. Ανένηψε κάπως αλλά σπάνια έβγαινε πλέον από την προεδρική κατοικία και περπατούσε πάντα με τη βοήθεια μπαστουνιού. Το 1919, ο Ουίλσον τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Απεβίωσε στην Ουάσινγκτον στις 3 Φεβρουαρίου 1924 και είχε νυμφευθεί δύο φορές.
Υστεροφημία
Ο Ουίλσον θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών και ένας από τους πρωτεργάτες του φιλελευθερισμού, ενώ επηρέασε πολλούς άλλους ικανούς πολιτικούς, όπως ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ και ο Λύντον Μπ. Τζόνσον.
Παραπομπές
Δείτε επίσης
|
|