Ένα εγγράψιμο τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
.
Στην γεωμετρία , ένα κυρτό τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
λέγεται εγγεγραμμένο ή εγγράψιμο ή κυκλικό αν οι κορυφές του
A
{\displaystyle {\rm {A}
,
B
{\displaystyle {\rm {B}
,
Γ
{\displaystyle {\rm {\Gamma }
και
Δ
{\displaystyle {\rm {\Delta }
ανήκουν στον ίδιο κύκλο. Ο κύκλος αυτός ονομάζεται περιγεγραμμένος κύκλος του
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
.[ 1] :111 [ 2] :134 [ 3] :38
Ιδιότητες
Οι μεσοκάθετοι των πλευρών ενός εγγεγραμμένου τετραπλεύρου τέμνονται στο περίκεντρο.
Οι απέναντι γωνίες είναι παραπληρωματικές, δηλαδή
A
^
+
Γ
^
=
B
^
+
Δ
^
=
180
∘
{\displaystyle {\hat {\rm {A}+{\hat {\rm {\Gamma }={\hat {\rm {B}+{\hat {\rm {\Delta }=180^{\circ }
.
Κάθε γωνία είναι ίση με την εξωτερική της απέναντί της, π.χ. η
A
^
{\displaystyle {\hat {\rm {A}
είναι ίση με την εξωτερική της
Γ
^
{\displaystyle {\hat {\rm {\Gamma }
.
Οι γωνίες είναι
Δ
A
Γ
^
=
Δ
B
Γ
^
{\displaystyle {\widehat {\rm {\Delta A\Gamma }={\widehat {\rm {\Delta B\Gamma }
.
Ένα κυρτό τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
είναι εγγεγραμμένο αν και μόνο αν οι μεσοκάθετοι των πλευρών του διέρχονται από το ίδιο σημείο. Το σημείο αυτό είναι το κέντρο του περιγεγραμμένου του κύκλου και λέγεται περίκεντρο .
Ένα κυρτό τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
είναι εγγεραμμένο αν και μόνο αν δύο απέναντι γωνίες του είναι παραπληρωματικές , δηλαδή
A
^
+
Γ
^
=
180
∘
{\displaystyle {\hat {\rm {A}+{\hat {\rm {\Gamma }=180^{\circ }
.
Ένα κυρτό τετράπλευρο είναι εγγεραμμένο αν και μόνο αν μία γωνία είναι ίση με την εξωτερική της απέναντί της.
Ένα κυρτό τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
είναι εγγεραμμένο αν και μόνο αν μία από τις πλευρές φαίνεται από τις άλλες δύο κορυφές από ίσες γωνίες, δηλαδή
A
Γ
B
^
=
A
Δ
B
^
{\displaystyle {\widehat {\rm {A\Gamma B}={\widehat {\rm {A\Delta B}
.
Το
I
1
I
2
I
3
I
4
{\displaystyle {\rm {I_{1}I_{2}I_{3}I_{4}
ορθογώνιο και
ρ
1
+
ρ
3
=
ρ
2
+
ρ
4
{\displaystyle \rho _{1}+\rho _{3}=\rho _{2}+\rho _{4}
.
Σε ένα εγγεγραμμένο τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
, θεωρούμε τους εγγεγραμμένους κύκλους
(
I
1
,
ρ
1
)
{\displaystyle ({\rm {I}_{1},\rho _{1})}
,
(
I
2
,
ρ
2
)
{\displaystyle ({\rm {I}_{2},\rho _{2})}
,
(
I
3
,
ρ
3
)
{\displaystyle ({\rm {I}_{3},\rho _{3})}
και
(
I
4
,
ρ
4
)
{\displaystyle ({\rm {I}_{4},\rho _{4})}
των τριγώνων
A
B
Γ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma }
,
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {B\Gamma \Delta }
,
Γ
Δ
A
{\displaystyle {\rm {\Gamma \Delta A}
και
Δ
A
B
{\displaystyle {\rm {\Delta AB}
. Τότε ισχύει ότι
Το τετράπλευρο
I
1
I
2
I
3
I
4
{\displaystyle {\rm {I_{1}I_{2}I_{3}I_{4}
είναι ορθογώνιο , και
(Ιαπωνικό θεώρημα )
ρ
1
+
ρ
3
=
ρ
2
+
ρ
4
{\displaystyle \rho _{1}+\rho _{3}=\rho _{2}+\rho _{4}
.
Εμβαδόν
Το εμβαδόν ενός εγγεγραμμένου τετραπλεύρου
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
με μήκη πλευρών
α
,
β
,
γ
,
δ
{\displaystyle \alpha ,\beta ,\gamma ,\delta }
δίνεται από τον τύπο του Βραγχμαγκούπτα (ο οποίος γενικεύει τον τύπο του Ήρωνα για τα τρίγωνα)
E
=
(
τ
−
α
)
⋅
(
τ
−
β
)
⋅
(
τ
−
γ
)
⋅
(
τ
−
δ
)
{\displaystyle {\rm {E}={\sqrt {(\tau -\alpha )\cdot (\tau -\beta )\cdot (\tau -\gamma )\cdot (\tau -\delta )}
,
όπου
τ
=
1
2
⋅
(
α
+
β
+
γ
+
δ
)
{\displaystyle \tau ={\tfrac {1}{2}\cdot (\alpha +\beta +\gamma +\delta )}
η ημιπερίμετρος του τετραπλεύρου.
Για δοσμένα τα μήκη των πλευρών
α
,
β
,
γ
,
δ
{\displaystyle \alpha ,\beta ,\gamma ,\delta }
, το εγγεγραμμένο τετράπλευρο είναι αυτό με το μέγιστο εμβαδόν (δείτε εδώ ).[ 4]
Μετρικές σχέσεις
A
Γ
⋅
B
Δ
=
α
γ
+
β
δ
{\displaystyle {\rm {A\Gamma }\cdot {\rm {B\Delta }=\alpha \gamma +\beta \delta }
.
A
Γ
B
Δ
=
α
δ
+
β
γ
α
β
+
γ
δ
{\displaystyle {\frac {\rm {A\Gamma }{\rm {B\Delta }={\frac {\alpha \delta +\beta \gamma }{\alpha \beta +\gamma \delta }
.
Σε ένα εγγεγραμμένο τετράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
τα μήκη των διαγωνίων δίνονται από τις σχέσεις
A
Γ
=
(
α
γ
+
β
δ
)
⋅
(
α
δ
+
β
γ
)
α
β
+
γ
δ
{\displaystyle {\rm {A\Gamma }={\sqrt {\frac {(\alpha \gamma +\beta \delta )\cdot (\alpha \delta +\beta \gamma )}{\alpha \beta +\gamma \delta }\quad }
και
B
Δ
=
(
α
β
+
γ
δ
)
⋅
(
α
δ
+
β
γ
)
α
γ
+
β
δ
{\displaystyle \quad {\rm {B\Delta }={\sqrt {\frac {(\alpha \beta +\gamma \delta )\cdot (\alpha \delta +\beta \gamma )}{\alpha \gamma +\beta \delta }
.
(Θεώρημα τεμνόμενων χορδών ) Σε ένα εγγεγραμμένο τεράπλευρο
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
όπου
I
{\displaystyle {\rm {I}
το σημείο τομής των διαγωνίων του
A
Γ
{\displaystyle {\rm {A\Gamma }
και
B
Δ
{\displaystyle {\rm {B\Delta }
, ισχύει ότι
A
I
⋅
I
Γ
=
B
I
⋅
I
Δ
{\displaystyle {\rm {AI}\cdot {\rm {I\Gamma }={\rm {BI}\cdot {\rm {I\Delta }
.
Η ακτίνα
R
{\displaystyle R}
του περιγεγραμμένου κύκλου συναρτήσει των πλευρών του δίνεται από τον τύπο
R
=
1
4
(
α
β
+
γ
δ
)
⋅
(
α
γ
+
β
δ
)
⋅
(
α
δ
+
β
γ
)
(
τ
−
α
)
(
τ
−
β
)
(
τ
−
γ
)
(
τ
−
δ
)
{\displaystyle R={\frac {1}{4}{\sqrt {\frac {(\alpha \beta +\gamma \delta )\cdot (\alpha \gamma +\beta \delta )\cdot (\alpha \delta +\beta \gamma )}{(\tau -\alpha )(\tau -\beta )(\tau -\gamma )(\tau -\delta )}
.
Για την γωνία
A
^
{\displaystyle {\hat {\rm {A}
ενός εγγεγραμμένου τετραπλεύου
A
B
Γ
Δ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma \Delta }
ισχύει ότι[ 7]
sin
A
^
=
2
(
τ
−
α
)
(
τ
−
β
)
(
τ
−
γ
)
(
τ
−
δ
)
(
α
δ
+
β
γ
)
,
{\displaystyle \sin {\hat {\rm {A}={\frac {2{\sqrt {(\tau -\alpha )(\tau -\beta )(\tau -\gamma )(\tau -\delta )}{(\alpha \delta +\beta \gamma )},}
cos
A
^
=
α
2
−
β
2
−
γ
2
+
δ
2
2
(
α
δ
+
β
γ
)
,
{\displaystyle \cos {\hat {\rm {A}={\frac {\alpha ^{2}-\beta ^{2}-\gamma ^{2}+\delta ^{2}{2(\alpha \delta +\beta \gamma )},}
tan
A
^
2
=
(
τ
−
α
)
(
τ
−
δ
)
(
τ
−
β
)
(
τ
−
γ
)
{\displaystyle \tan {\frac {\hat {\rm {A}{2}={\sqrt {\frac {(\tau -\alpha )(\tau -\delta )}{(\tau -\beta )(\tau -\gamma )}
,
όπου
τ
=
1
2
⋅
(
α
+
β
+
γ
+
δ
)
{\displaystyle \tau ={\tfrac {1}{2}\cdot (\alpha +\beta +\gamma +\delta )}
η ημιπερίμετρος του τετραπλεύρου.
Ειδικές περιπτώσεις
Οι διχοτόμοι των γωνιών ενός τετραπλεύρου δημιουργούν ένα εγγράψιμο τετράπλευρο.
Οι διχοτόμοι των γωνιών ενός τετράπλευρου δημιουργούν ένα εγγράψιμο τετράπλευρο ή συντρέχουν (όταν το τετράπλευρο είναι περιγεγραμμένο ).
Εφαρμογές
Τα εγγεγραμμένα τετράπλευρα και οι ιδιότητες αυτών, χρησιμοποιούνται στις αποδείξεις των εξής θεωρημάτων:
Δείτε επίσης
Παραπομπές
↑ Ταβανλης, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία . Αθήνα: Ι. Χιωτελη.
↑ Πάμφιλος, Πάρις (2012). Ελάσσον Γεωμετρικόν . Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. ISBN 9789605243807 .
↑ Βασιλειάδης, Παν. Κ. (1966). Γεωμετρία Τόμος α' Επιπεδομετρία . Θεσσαλονίκη.
↑ Hajja, Mowaffaq (14 June 2016). 100.22 The maximal area property of cyclic quadrilaterals . 100 . doi :10.1017/mag.2016.75 .
↑ Πανακης, Ιωάννης (1974). Μαθηματικά Δ'-Ε'-ΣΤ' Γυμνασίου (Θετικής Κατευθύνσεως) . Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. σελίδες 49–51.
↑ Στεργίου, Μπάμπης (2012). Γεωμετρία 2: Μετρικές σχέσεις σε τρίγωνα, Πολύγωνα,Εμβαδά . Αθήνα: Σαββάλας. σελίδες 187–188. ISBN 978-960-493-159-0 .
↑ Siddons, A. W.; Hughes, R. T. (1929), Trigonometry , Cambridge University Press, σελ. 202, OCLC 429528983
Είδη Μετρικές σχέσεις Εμβαδόν Σχετικά θεωρήματα Σχετικές ευθείες