Μάρκο Μπαρμπαρίγκο
Μάρκο Μπαρμπαρίγκο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marco Barbarigo (Ιταλικά) |
Γέννηση | 1413 Βενετία |
Θάνατος | 14 Αυγούστου 1486 Βενετία |
Τόπος ταφής | Santa Maria della Carità |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Lucia Ruzzini (έως 1486)[1] |
Τέκνα | Andrea Barbarigo[2] |
Γονείς | Francesco Barberigo[3] |
Αδέλφια | Αγκοστίνο Μπαρμπαρίγκο |
Οικογένεια | Οικογένεια Μπαρμπαρίγκο |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1485–1486) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάρκο Μπαρμπαρίγκο (Ιταλικά : Marco Barbarigoc, 1413 - 1486), 73ος Δόγης της Βενετίας (1485 - 1486) ήταν μεγαλύτερος γιος του Φραντσέσκο Μπαρμπαρίγκο.[4][5][6]. Ο χρησμός του έγινε σε μια νέα σκάλα στην αυλή του ανακτόρου των δόγηδων που βρισκόταν σε άξονα με το καμπαναριό του Αγίου Μάρκου και την Πόρτα ντελλα Κάρτα.[7]
Δόγης της Βενετίας
Ο Μάρκο Μπαρμπαρίγκο εξελέγη δόγης της Βενετίας τον Σεπτέμβριο του 1485, διαδέχθηκε τον Τζοβάννι Μοτσενίγκο που πιθανότατα δηλητηριάστηκε.[4] Ο Μάρκο πέθανε τον Αύγουστο του 1486 έναν χρόνο μετά την εκλογή του στην θέση του δόγη σε μια βίαιη σύγκρουση ανάμεσα στους ευγενείς με πρωταγωνιστή τον μικρότερο αδελφό του Αγκοστίνο Μπαρμπαρίγκο.[7][8] Τον διαδέχθηκε ο ίδιος ο αδελφός του Αγκοστίνο (1465 - 1501) που ήταν Πραίτωρ όταν ο Μάρκο ήταν δόγης.[4][5] Η σύζυγος του ονομαζόταν Λουκία Ρουζίνι (πέθανε το 1496), έπασχε από Υποχονδρίαση αλλά ήταν εξαιρετικά όμορφη.[9] Τα ονόματα του ίδιου και του αδελφού του παρουσιάζονται από τον Δάσκαλο των αναγλύφων Μπαρμπαρίγκο που διακόσμησε τον τάφο τους.[10][11]
Τέχνη
Ο Μάρκο Μπαρμπαρίγκο εμφανίζεται στο βιντεοπαιχνίδι Assassin's Creed II σαν κακοποιός και ένας από τους δολοφονικούς στόχους.[12] Ο Μπαρμπαρίγκο παρουσιάζεται σαν μαριονέτα του Μεγάλου Δασκάλου των Ναιτών Αλεξάνδρου Βοργία, ο σύμμαχος του Κάρλο Γκριμάλντι που μετείχε στο Συμβούλιο των Δέκα δολοφόνησε τον Τζοβάννι Μοτσενίγκο ώστε να επιτρέψει στον Μπαρμπαρίγκο να κυβερνήσει την Δημοκρατία της Βενετίας για τους Ναΐτες Ιππότες.[12] Δολοφονήθηκε σε μια ομιλία του στο Καρναβάλι της Βενετίας από ένα μέλος των Ασασίνων αντιπάλων του Έτζιο Οντιτόρε ντα Φιρέντσε με ένα κρυφό όπλο.[12]
Παραπομπές
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Geni.com. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ 3,0 3,1 Giorgio Cracco: «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. francesco-barbarigo.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Casola, Pietro; Newett, Mary Margaret (1907). "Notes"
- ↑ 5,0 5,1 Paoletti & Radke 2005, p. 553
- ↑ https://books.google.es/books?id=XHYMIN9jMFMC&pg=PA102#v=onepage&q&f=false
- ↑ 7,0 7,1 Paoletti & Radke 2005, p. 334
- ↑ Sagredo, Agostino. Annals of Malipiero. p. 680.
- ↑ Staley 1910, p. 317
- ↑ https://www.metmuseum.org/art/collection/search/194000
- ↑ Munman, Robert (1977). "The Last Work of Antonio Rizzo".
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Bowden 2009.
Πηγές
- Bowden, Oliver (2009). Assassin's Creed: Renaissance. Penguin Books Limited. p. 528. ISBN 9780141046303.
- Paoletti, John T.; Radke, Gary M. (2005). Art in Renaissance Italy. Laurence King Publishing. p. 576. ISBN 9781856694391.
- Staley, Edgcumbe (1910). University of California Libraries, ed. The dogaressas of Venice: The wives of the doges. London: T. W. Laurie. p. 430.