Νικητές στο Ρολάν Γκαρός (απλό ανδρών)
Το απλό ανδρών είναι το παλαιότερο από τα τουρνουά τένις που αποτελούν τη διοργάνωση του Ρολάν Γκαρός.[1] Διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1891, με το όνομα Πρωτάθλημα της Γαλλίας, και μετείχαν σε αυτό ερασιτέχνες αθλητές που διέμεναν στη Γαλλία. Από το 1925 η διοργάνωση έγινε διεθνής.[2] Το 1934 δημιουργήθηκε ξεχωριστό τουρνουά για τους επαγγελματίες αθλητές, το οποίο διεξαγόταν παράλληλα με το τουρνουά των ερασιτεχνών. Από το 1968 η διοργάνωση μετατράπηκε σε ανοιχτό πρωτάθλημα, που σήμαινε πως στην ίδια διοργάνωση επιτρεπόταν η συμμετοχή ερασιτεχνών και επαγγελματιών αθλητών.
Το κύπελλο που απονέμεται στον νικητή του τουρνουά του απλού ανδρών ονομάζεται, από το 1981, Coupe des Mousquetaires, προς τιμήν των Ρενέ Λακόστ, Ζαν Μποροτρά, Ζακ Μπρουνιόν και Ανρί Κοσέ και συνοδεύεται από έπαθλο 1,5 εκατομμυρίων ευρώ.[3] Ο Ραφαέλ Ναδάλ είναι ο αθλητής με τους περισσότερους τίτλους ρολαν γκαρος στην ιστορία του τουρνουά.
Λίστα νικητών απλού ανδρών
Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα της Γαλλίας (1891-1924)
- Κατά τα χρόνια αυτά, πολύ λίγοι ξένοι παίκτες έλαβαν μέρος και δεν επετράπη στους επαγγελματίες τενίστες να λάβουν μέρος.
Έτος | Πρωταθλητής | Δευτεραθλητής | Αποτέλεσμα τελικού |
1891 | Ρ. Λακίνσκι Πολωνός κάτοικος του Παρισιού | Π. Μπενιερές | |
1911 | Αντρέ Γκομπέρ | Μορίς Ζερμό | |
1912 | Μαξ Ντεκουζί | Αντρέ Γκομπέρ | |
1913 | Μαξ Ντεκουζί | Ζωρζ Γκο | |
1914 | Μαξ Ντεκουζί | Ζαν Σαμαζέιλ | 3-6 6-1 6-4 6-4 |
1915 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1916 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1917 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1918 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1919 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1920 | Αντρέ Γκομπέρ | Μαξ Ντεκουζί | 6-3 3-6 1-6 6-2 6-3 |
1921 | Ζαν Σαμαζέιλ | Αντρέ Γκομπέρ | 6-3 6-3 2-6 7-5 |
1922 | Ανρί Κοσέ | Ζαν Σαμαζέιλ | 8-6 6-3 7-5 |
1923 | Φρανσουά Μπλανσί | Μαξ Ντεκουζί | 1-6 6-2 6-0 6-2 |
1924 | Ζαν Μποροτρά | Ρενέ Λακόστ | 7-5 6-4 0-6 5-7 6-2 |
Ερασιτεχνικό Διεθνές Γαλλικό Πρωτάθλημα ("Γαλλικό ερασιτεχνικό") (1925-1967)
- Για τα χρόνια αυτά το τουρνουά ήταν ανοικτό για ξένους παίκτες, δεν επιτρεπόταν όμως ακόμη η συμμετοχή επαγγελματιών τενιστών. Από το 1928 άρχισε να διεξάγεται στο Ρολάν Γκαρός.
Έτος | Πρωταθλητής | Δευτεραθλητής | Αποτέλεσμα τελικού |
1925 | Ρενέ Λακόστ | Ζαν Μποροτρά | 7-5 6-1 6-4 |
1926 | Ανρί Κοσέ | Ρενέ Λακόστ | 6-2 6-4 6-3 |
1927 | Ρενέ Λακόστ | Μπιλ Τίλντεν | 6-4 4-6 5-7 6-3 11-9 |
1928 | Ανρί Κοσέ | Ρενέ Λακόστ | 5-7 6-3 6-1 6-3 |
1929 | Ρενέ Λακόστ | Ζαν Μποροτρά | 6-3 2-6 6-0 2-6 8-6 |
1930 | Ανρί Κοσέ | Μπιλ Τίλντεν | 3-6 8-6 6-3 6-1 |
1931 | Ζαν Μποροτρά | Κριστιάν Μπουσί | 2-6 6-4 7-5 6-4 |
1932 | Ανρί Κοσέ | Τζόρτζιο ντε Στέφανι | 6-0 6-4 4-6 6-3 |
1933 | Τζακ Κρόφορντ | Ανρί Κοσέ | 8-6 6-1 6-3 |
1934 | Γκότφριντ φον Κραμ | Τζακ Κρόφορντ | 6-4 7-9 3-6 7-5 6-3 |
1935 | Φρεντ Πέρι | Γερμανία Γκότφριντ φον Κραμ | 6-3 3-6 6-1 6-3 |
1936 | Γερμανία Γκότφριντ φον Κραμ | Φρεντ Πέρι | 6-0 2-6 6-2 2-6 6-0 |
1937 | Γερμανία Χένερ Χένκελ | Χένρι Όστιν | 6-1 6-4 6-3 |
1938 | Ντον Μπατζ | Ρόντερικ Μέντσελ | 6-3 6-2 6-4 |
1939 | Ντον Μακ Νάιλ | Μπόμπι Ριγκς | 7-5 6-0 6-3 |
1940 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1941 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1942 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1943 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1944 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1945 | Δε διεξήχθησαν αγώνες | Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος | |
1946 | Μαρσέλ Μπερνάρ | Γιάροσλαβ Ντρόμπνι | 3-6 2-6 6-1 6-4 6-3 |
1947 | Γιόζεφ Άσμποτ | Έρικ Στούρτζες , Έρικ Στούργκες? | 8-6 7-5 6-4 |
1948 | Φρανκ Πάρκερ | Γιάροσλαβ Ντρόμπνι | 6-4 7-5 5-7 8-6 |
1949 | Φρανκ Πάρκερ | Μπατζ Πάτι | 6-3 1-6 6-1 6-4 |
1950 | Μπατζ Πάτι | Γιάροσλαβ Ντρόμπνι | 6-1 6-2 3-6 5-7 7-5 |
1951 | Γιάροσλαβ Ντρόμπνι | Έρικ Στούρτζες | 6-3 6-3 6-3 |
1952 | Γιάροσλαβ Ντρόμπνι | Φρανκ Σέτζμαν | 6-2 6-0 3-6 6-4 |
1953 | Κεν Ρόουζγουολ | Βικ Σέιξας | 6-3 6-4 1-6 6-2 |
1954 | Τόνι Τρέιμπερτ | Αρτ Λάρσεν | 6-4 7-5 6-1 |
1955 | Τόνι Τρέιμπερτ | Σβεν Ντάβιντσον | 2-6 6-1 6-4 6-2 |
1956 | Λιου Χόουντ | Σβεν Ντάβιντσον | 6-4 8-6 6-3 |
1957 | Σβεν Ντάβιντσον | Χέρμπερτ Φλαμ | 6-3 6-4 6-4 |
1958 | Μέρβιν Ρόουζ | Λουίς Αγιάλα | 6-3 6-4 6-4 |
1959 | Νίκολα Πιετραντζέλι | Ίαν Βέρμακ | 3-6 6-3 6-4 6-1 |
1960 | Νίκολα Πιετραντζέλι | Λουίς Αγιάλα | 3-6 6-3 6-4 4-6 6-3 |
1961 | Μανουέλ Σαντάνα | Νίκολα Πιετραντζέλι | 4-6 6-1 3-6 6-0 6-2 |
1962 | Ροντ Λέιβερ | Ρόι Έμερσον | 3-6 2-6 6-3 9-7 6-2 |
1963 | Ρόι Έμερσον | Πιερ Νταρμόν | 3-6 6-1 6-4 6-4 |
1964 | Μανουέλ Σαντάνα | Νίκολα Πιετραντζέλι | 6-3 6-1 4-6 7-5 |
1965 | Φρεντ Στόλε | Τόνι Ρος | 3-6 6-0 6-2 6-3 |
1966 | Τόνι Ρος | Ίστβαν Γκούγιας | 6-1 6-4 7-5 |
1967 | Ρόι Έμερσον | Τόνι Ρος | 6-1 6-4 2-6 6-2 |
Επαγγελματικό Διεθνές Γαλλικό Πρωτάθλημα ("French Pro") (1934-1968)
- Το τουρνουά αυτό προοριζόταν για τους "επίσημα επαγγελματίες" τενίστες και παιζόταν σε χώμα, στο γήπεδο του Ρολάν Γκαρός.
Έτος | Πρωταθλητής | Δευτεραθλητής | Αποτέλεσμα τελικού |
---|---|---|---|
1930 | Υπό αμφισβήτηση Τσεχοσλοβακία Κάρελ Κόζελουχ | Ιρλανδία Άλμπερτ Μπερκ | |
1931 Υπό αμφισβήτηση | Γαλλία Μαρτίν Πλαά | Γαλλία Ρομπέρ Ραμιγιόν | |
1932 Υπό αμφισβήτηση | Γαλλία Ρομπέρ Ραμιγιόν | Γαλλία Μαρτίν Πλαά | |
1933 Υπό αμφισβήτηση | δε διεξήχθη | δε διεξήχθη | |
1934 | Μπιλ Τίλντεν | Γαλλία Μαρτίν Πλαά | |
1935 | Έλσγουορθ Βάινς | Γερμανία Χανς Νουσλάιν | |
1936 | Γαλλία Ανρί Κοσέ | Γαλλία Ρομπέρ Ραμιγιόν | |
1937 | Γερμανία Χανς Νουσλάιν | Γαλλία Ανρί Κοσέ | |
1938 | Γερμανία Χανς Νουσλάιν | Μπιλ Τίλντεν | 6-0 6-1 6-2 |
1939 | Ντον Μπατζ | Έλσγουορθ Βάινς | |
1940-1952 | δε διεξήχθη | δε διεξήχθη | |
1953 Ο (μη επίσημος) τελικός παίχτηκε στο Παλαί ντε Σπορ |
Αυστραλία Φρανκ Σέτζμαν | Πάντσο Γκονζάλες | |
1954-1955 | δε διεξήχθη | δε διεξήχθη | |
1956 | Τόνι Τρέιμπερτ | Πάντσο Γκονζάλες | |
1957 | δε διεξήχθη | δε διεξήχθη | |
1958 | Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αυστραλία Λιου Χόουντ | |
1959 | Τόνι Τρέιμπερτ | Αυστραλία Φρανκ Σέτζμαν | |
1960 | Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αυστραλία Λιου Χόουντ | |
1961 | Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Πάντσο Γκονζάλες | |
1962 | Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αντρές Χιμένο | |
1963 Ο τελικός παίχθηκε στο γήπεδο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» |
Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αυστραλία Ροντ Λέιβερ | 6-8 6-4 5-7 6-3 6-4 |
1964 Ο τελικός παίχθηκε στο γήπεδο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» |
Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αυστραλία Ροντ Λέιβερ | 6-3 7-5 3-6 6-3 |
1965 Ο τελικός παίχθηκε στο γήπεδο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» |
Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αυστραλία Ροντ Λέιβερ | 6-3 6-2 6-4 |
1966 Ο τελικός παίχθηκε στο γήπεδο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» |
Αυστραλία Κεν Ρόουζγουολ | Αυστραλία Ροντ Λέιβερ | 6-3 6-2 14-12 |
1967 Ο τελικός παίχθηκε στο γήπεδο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» |
Αυστραλία Ροντ Λέιβερ | Ισπανία Αντρές Χιμένο | |
1968 Ο τελικός παίχθηκε στο γήπεδο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» |
Αυστραλία Ροντ Λέιβερ | Αυστραλία Τζον Νιούκομπ |
Διεθνές Ανοικτό Γαλλικό Πρωτάθλημα ("Γαλλικό Όπεν") (από το 1968)
- Τουρνουά ανοικτό για επαγγελματίες και ερασιτέχνες τενίστες.
Έτος | Πρωταθλητής | Δευτεραθλητής | Αποτέλεσμα τελικού |
1968 | Κεν Ρόουζγουολ | Ροντ Λέιβερ | 6-3 6-1 2-6 6-2 |
1969 | Ροντ Λέιβερ | Κεν Ρόουζγουολ | 6-4 6-3 6-4 |
1970 | Γιαν Κόντες | Ζέλικο Φρανούλοβιτς | 6-2 6-4 6-0 |
1971 | Γιαν Κόντες | Ίλιε Ναστάσε | 8-6 6-2 2-6 7-5 |
1972 | Ισπανία Αντρές Χιμένο | Πατρίκ Προυαζί | 4-6 6-3 6-1 6-1 |
1973 | Ίλιε Ναστάσε | Νίκολα Πίλιτς | 6-3 6-3 6-0 |
1974 | Μπγιορν Μποργκ | Μανουέλ Οράντες | 6-7 6-0 6-1 6-1 |
1975 | Μπγιορν Μποργκ | Γκιγιέρμο Βίλας | 6-2 6-3 6-4 |
1976 | Αντριάνο Πανάτα | Χάρολντ Σόλομον | 6-1 6-4 4-6 7-6 |
1977 | Γκιγιέρμο Βίλας | Μπράιαν Γκότφριντ | 6-0 6-3 6-0 |
1978 | Μπγιορν Μποργκ | Γκιγιέρμο Βίλας | 6-1 6-1 6-3 |
1979 | Μπγιορν Μποργκ | Βίκτορ Πέτσι | 6-3 6-1 6-7 6-4 |
1980 | Μπγιορν Μποργκ | Βίτας Γκερουλάιτις | 6-4 6-1 6-2 |
1981 | Μπγιορν Μποργκ | Ιβάν Λεντλ | 6-1 4-6 6-2 3-6 6-1 |
1982 | Ματς Βίλαντερ | Γκιγιέρμο Βίλας | 1-6 7-6 6-0 6-4 |
1983 | Γιανίκ Νοά | Ματς Γουιλάντερ | 6-2 7-5 7-6 |
1984 | Ιβάν Λεντλ | Τζον Μακ Ενρό | 3-6 2-6 6-4 7-5 7-5 |
1985 | Ματς Βίλαντερ | Ιβάν Λεντλ | 3-6 6-4 6-2 6-2 |
1986 | Ιβάν Λεντλ | Μίκαελ Πέρνφορς | 6-3 6-2 6-4 |
1987 | Ιβάν Λεντλ | Ματς Βίλαντερ | 7-5 6-2 3-6 7-6 |
1988 | Ματς Βίλαντερ | Ανρί Λακόντ | 7-5 6-2 6-1 |
1989 | Μάικλ Τσανγκ | Στέφαν Έντμπεργκ | 6-1 3-6 4-6 6-4 6-2 |
1990 | Αντρές Γκόμες | Αντρέ Αγκάσι | 6-3 2-6 6-4 6-4 |
1991 | Τζιμ Κούριερ | Αντρέ Αγκάσι | 3-6 6-4 2-6 6-1 6-4 |
1992 | Τζιμ Κούριερ | Πετρ Κόρντα | 7-5 6-2 6-1 |
1993 | Σέρζι Μπρουγκέρα | Τζιμ Κούριερ | 6-4 2-6 6-2 3-6 6-3 |
1994 | Σέρζι Μπρουγκέρα | Αλμπέρτο Μπερασατέγκι | 6-3 7-5 2-6 6-1 |
1995 | Τόμας Μούστερ | Μάικλ Τσανγκ | 7-5 6-2 6-4 |
1996 | Γεβγένι Καφέλνικοφ | Μίκαελ Στιτς | 7-6 7-5 7-6 |
1997 | Γκουστάβο Κουέρτεν | Σέρζι Μπρουγκέρα | 6-3 6-4 6-2 |
1998 | Κάρλος Μόγια | Άλεξ Κορέτζα | 6-3 7-5 6-3 |
1999 | Αντρέ Αγκάσι | Αντρέι Μεντβέντεφ | 1–6, 2–6, 6–4, 6–3, 6–4 |
2000 | Γκουστάβο Κουέρτεν | Μάγκνους Νόρμαν | 6–2, 6–3, 2–6, 7–6(8–6) |
2001 | Γκουστάβο Κουέρτεν | Άλεξ Κορέτζα | 6–7(3–7), 7–5, 6–2, 6–0 |
2002 | Άλμπερτ Κόστα | Χουάν Κάρλος Φερρέρο | 6–1, 6–0, 4–6, 6–3 |
2003 | Χουάν Κάρλος Φερρέρο | Μάρτιν Βέρκερκ | 6–1, 6–3, 6–2 |
2004 | Γκαστόν Γκάουδιο | Γκιγιέρμο Κόρια | 0–6, 3–6, 6–4, 6–1, 8–6 |
2005 | Ραφαέλ Ναδάλ | Μαριάνο Πουέρτα | 6–7(6–8), 6–3, 6–1, 7–5 |
2006 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ρότζερ Φέντερερ | 1–6, 6–1, 6–4, 7–6(7–4) |
2007 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ρότζερ Φέντερερ | 6–3, 4–6, 6–3, 6–4 |
2008 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ρότζερ Φέντερερ | 6–1, 6–3, 6–0 |
2009 | Ρότζερ Φέντερερ | Ρόμπιν Σόντερλινγκ | 6–1, 7–6(7–1), 6–4 |
2010 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ρόμπιν Σόντερλινγκ | 6–4, 6–2, 6–4 |
2011 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ρότζερ Φέντερερ | 7–5, 7–6(7–3), 5–7, 6–1 |
2012 | Ραφαέλ Ναδάλ | Νόβακ Τζόκοβιτς | 6–4, 6–3, 2–6, 7–5 |
2013 | Ραφαέλ Ναδάλ | Νταβίδ Φερρέρ | 6–3, 6–2, 6–3 |
2014 | Ραφαέλ Ναδάλ | Νόβακ Τζόκοβιτς | 3–6, 7–5, 6–2, 6–4 |
2015 | Σταν Βαβρίνκα | Νόβακ Τζόκοβιτς | 4–6, 6–4, 6–3, 6–4 |
2016 | Νόβακ Τζόκοβιτς | Άντι Μάρεϊ | 3–6, 6–1, 6–2, 6–4 |
2017 | Ραφαέλ Ναδάλ | Σταν Βαβρίνκα | 6–2, 6–3, 6–1 |
2018 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ντόμινικ Τιμ | 6–4, 6–3, 6–2 |
2019 | Ραφαέλ Ναδάλ | Ντόμινικ Τιμ | 6–3, 5–7, 6–1, 6–1 |
2020 | Ραφαέλ Ναδάλ | Νόβακ Τζόκοβιτς | 6–0, 6–2, 7–5 |
2021 | Νόβακ Τζόκοβιτς | Στέφανος Τσιτσιπάς | 6–7(6–8), 2–6, 6–3, 6–2, 6–4 |
2022 | Ραφαέλ Ναδάλ | Κάσπερ Ρουντ | 6–3, 6–3, 6–0 |
2023 | Νόβακ Τζόκοβιτς | Κάσπερ Ρουντ | 7–6(7–1), 6–3, 7–5 |
Παραπομπές
- ↑ «The Origins of the Tournament». Roland Garros. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2015.
- ↑ «Grand Slam Overview». International Tennis Federation (ITF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2015.
- ↑ Bowers, Chris (27 Φεβρουαρίου 2009). «The New Musketeers». Davis Cup. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2015.
Πηγές
Δείτε επίσης
- Λίστα νικητριών του Απλού Γυναικών
- Λίστα νικητών του Διπλού Ανδρών
- Λίστα νικητριών του Διπλού Γυναικών
- Λίστα νικητών του Διπλού Μικτών Ζευγαριών
- Στα υπόλοιπα Γκραν Σλαμ