12η Συμφωνία (Μότσαρτ)

Ο Μότσαρτ, το 1770, έναν χρόνο μετά τη σύνθεση της Συμφωνίας.

Η 12η Συμφωνία σε Σολ μείζονα, K. 110/75b (γερμανικά: Sinfonie G-Dur Köchelverzeichnis 110 (75b)) είναι μία συμφωνία του Βόλ, που γράφτηκε στο καλοκαίρι του 1771, στο Σάλτσμπουργκ. Η σύνθεση έγινε πριν το δεύτερο ταξίδι του Μότσαρτ στην Ιταλία, το οποίο έγινε μεταξύ Αυγούστου και Δεκέμβρη του 1771.[1] Η Συμφωνία αποτελείται από τέσσερα μέρη, με το πρώτο μέρος να είναι το μεγαλύτερο που είχε γράψει έως τότε ο Μότσαρτ. Αν και δεν υπάρχουν εξακριβωμένες πληροφορίες, η Συμφωνία, πιθανώς έκανε πρεμιέρα στο Μιλάνο, στις 22 με 23 Νοεμβρίου του 1771.

Δομή και ενορχήστρωση

Η Συμφωνία γράφτηκε για τα εξής μουσικά όργανα: 2 όμποε, 2 κόρνο, 2 φλάουτα, 2 φαγκότα, έγχορδα και ένα πληκτροφόρο continuo.[1]

\relative c' { \tempo "Allegro" \key g \major \time 3/4 g4\f b' c | d4. e8 d4 | g,,4 c' d | e4. f8 e4 | g,,4 b' c | d8( g) g( b) b( d) | d2 }

Η Συμφωνία αποτελείται από τέσσερα μέρη:

  1. Allegro, 3/4
  2. Andante, 2/2
  3. Menuetto and Trio, 3/4
  4. Allegro, 2/4

Το μινουέτο διαθέτει μία τεχνική, την οποία πιθανώς την είχε μάθει ο Μότσαρτ, από την 23η Συμφωνία του Χάυντν (γραμμένη κι αυτή σε Σολ μείζονα).[2]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Zaslaw, pp. 209–12
  2. ↑ H. C. Robbins Landon, Haydn: Chronicle and Works, 5 vols, (Bloomington and London: Indiana University Press, 1976-) v. 1, Haydn: the Early Years, 1732-1765

Βιβλιογραφία

  • Zaslaw, Neal: Mozart's Symphonies: Context, Performance Practice, Reception OUP, Oxford 1991 ISBN 0-19-816286-3

Εξωτερικοί σύνδεσμοι