Dietilzink
Dietilzink | |
---|---|
Formula kimikoa | C4H10Zn |
SMILES kanonikoa | [CH2.C[CH2].[Zn]&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua] |
MolView | [CH2.C[CH2].[Zn] 3D eredua] |
Konposizioa | karbono, zink eta hidrogeno |
Mota | konposatu kimiko |
Masa molekularra | 122,007393 Da |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | HQWPLXHWEZZGKY-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 557-20-0 |
ChemSpider | 10413128 |
PubChem | 101667988 |
Reaxys | 3587207 |
Gmelin | 51496 |
ChEBI | 2178 |
ZVG | 510712 |
EC zenbakia | 209-161-3 |
ECHA | 100.008.330 |
UNII | S0W5NQH7C6 |
Dietilzinka (C2H5)2Zn formulako konposatu organometalikoa da konposatu organozinkikoen familikoa non zink-atomoa bi etilo talderekin lotuta dagoen. Likido kolorge hau erreaktibo garrantzitsua da kimika organikoan. Komertzialki disolbatzaile organikotan disolbaturik, hexanotan edo toluenotan adibidez, edo likido puru gisa eros daiteke.
Prestakuntza
Dietilzinka Edward Frankland-ek sintetizatu zuen lehen aldiz 1848an zinka etil ioduroarekin erreakzionaraziz[1][2]. Gaur egungo sintesibidean etil ioduro eta etil bromuro 1:1 nahastea zink-kobre aleazio batekin erreakzionarazten da.
Erabilera
Dietilzinka oso piroforikoa izanik ere erreaktibo kimiko inportantea da. Sintesi organikoan etilo taldearen iturri moduan usatzen da karbonilo taldeen adizio-erreakzioetan etil kabanioien iturria baita; bentzaldehidoari etil taldea txertatzeko etsenplurako[3].
Diiodometanoarekin batera alkenoak ziklopropil talde bihurtzeko baliatzen da, Simmons-Smith erreaktibo moduan. Izan ere, konposatu organolitikoak eta Grignarden erreaktiboak baino nukleozaletasun txikiagoa baitu eta baldintza leunak behar diren kasutarako egokiagoa da[4].
Beste erabilera espezifikoagoak baditu, hala nola, dopatze-agente legez mikroelektronikan edo erreaktore nuklearretan korrosioaren kontrako agente moduan usatzen den zink oxidoa sortzeko
Segurtasuna
Dietilzinkak oso bortizki erreakzionatzen du urarekin eta airearekin kontaktuan esponteaneoki su har dezake. Hortaz, atmosfera geldoetan manipulatzea ezinbestekoa da.
Erreferentziak
- ↑ (Ingelesez) Frankland, E.. (1850-01-01). «XXVII.—On the isolation of the organic radicals» Quarterly Journal of the Chemical Society of London 2 (3): 263–296. doi: . ISSN 1743-6893. (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).
- ↑ (Ingelesez) Seyferth, Dietmar. (2001-07-01). «Zinc Alkyls, Edward Frankland, and the Beginnings of Main-Group Organometallic Chemistry» Organometallics 20 (14): 2940–2955. doi: . ISSN 0276-7333. (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).
- ↑ (Ingelesez) «Organic Syntheses Procedure» www.orgsyn.org (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).
- ↑ (Ingelesez) «Organic Syntheses Procedure» www.orgsyn.org (Noiz kontsultatua: 2022-07-20).