زیلوپروپامین

گزیلوپروپامین

داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	Oral
کد ATC	None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only)
شناسه‌ها
نام آیوپاک (±)-1-(3,4-dimethylphenyl)propan-2-amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۱۴۵۴۳-۷۶-۱ Y
پاب‌کم CID	۲۶۷۲۷
کم‌اسپایدر	۲۴۹۰۱ N
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID70904041
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C11H17N۱
جرم مولی	163.259 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES c1c(ccc(c1C)C)CC(N)C
InChI InChI=1S/C11H17N/c1-8-4-5-11(6-9(8)2)7-10(3)12/h4-6,10H,7,12H2,1-3H3 N Key:ZSZUWPRERIPUBM-UHFFFAOYSA-N N
NY (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

زیلوپروپامین (انگلیسی: Xylopropamine) که با نام‌های پرهدرین (Perhedrin) و اسانین (Esanin) نیز به فروش می‌رسد یک داروی محرک از گروه‌های فنتیل آمین و آمفتامین است که به عنوان سرکوب‌کننده اشتها به بازار معرفی شد. این دارو گاه به صورت نمک سولفاته به فروش می‌رسد، اما کاربرد آن چندان رایج نیست. سایر مشتقات مشابه آمفتامین ها، از جمله ۴٬۲-دی متیل آمفتامین نیز به همین منظور مورد بررسی قرار گرفته‌اند، ولی این داروها با عوارض جانبی چشمگیری مانند فشارخون بالا همراه هستند و از همین رو چندان موفق نبوده‌اند، به ویژه آن که داروهای دیگری در همین عرصه وجود دارند (همچون فنترمین) که همین کارکرد را داشته، ولی عوارض جانبی چندانی ندارند. گزارش شده‌است که این دارو دارای ویژگی‌های ضدالتهابی و ضد درد است، ولی عوارض جانبی آن‌ها باعث شده که هیچگاه به این منظور به کار گرفته نشوند.

• مت‌آمفتامین

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Xylopropamine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.