مارک رافلو
مارک رافلو | |
|---|---|
 رافلو در کامیک-کان سن دیگو ۲۰۱۷ | |
| نام هنگام تولد | مارک آلن رافلو |
| زادهٔ | ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷ (۵۷ سال) کنوشا، ویسکانسین، ایالات متحده |
| پیشه‌ها |
|
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۹–اکنون |
| قد | ۱٫۷۳ متر (۵ فوت ۸ اینچ) |
| همسر | سانرایز کوینی (ا. ۲۰۰۰) |
| فرزندان | ۳ |
مارک آلن رافالو (انگلیسی: Mark Alan Ruffalo؛ زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷) بازیگر آمریکایی است. او بازیگری را در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ آغاز کرد و برای حضور در نمایش این جوانان ما (۱۹۹۸) و فیلم درام می‌توانی روی من حساب کنی (۲۰۰۰) شناخته شد. او نقش اصلی کمدی‌های عاشقانهٔ رفتن از ۱۳ به ۳۰ (۲۰۰۴) و درست مثل بهشت (۲۰۰۵) و تریلرهای در برش (۲۰۰۳)، زودیاک (۲۰۰۷) و جزیره شاتر (۲۰۱۰) را به عهده داشت. او در نقش مکمل فیلم علمی تخیلی عاشقانهٔ درخشش ابدی یک ذهن پاک (۲۰۰۴) نیز حضور داشت.
رافلو برای نقش مکملش در نمایش برادوی برخیز و بخوان! در سال ۲۰۰۶ نامزد دریافت جایزهٔ تونی شد. او برای ایفای نقش بروس بنر / هالک در فیلم‌های ابرقهرمانی دنیای سینمایی مارول شامل انتقام‌جویان (۲۰۱۲)، انتقام‌جویان: جنگ ابدیت (۲۰۱۸) و انتقام‌جویان: پایان بازی (۲۰۱۹) به شهرت بین‌المللی دست یافت.
رافلو برای ایفای نقش اهداکنندهٔ اسپرم در کمدی-درام بچه‌ها حالشان خوب است (۲۰۱۰) دیو شولتز در فیلم زندگی‌نامه‌ای فاکس‌کچر (۲۰۱۴)، مایکل رزندس در درام اسپات‌لایت (۲۰۱۵) و وکیلی فاسد در بیچارگان (۲۰۲۳) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او در درام تلویزیونی قلب طبیعی (۲۰۱۵) برای بازی در نقش یک نویسندهٔ گی و کنشگر توانست جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم را کسب کند. همچنین برای نقش دوگانه‌اش به‌عنوان دوقلوهای همسان در مینی‌سریال می‌دانم بسیار حقیقت دارد (۲۰۲۰) برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد.
فیلم‌شناسی
فیلم
| سال | عنوان | توضیحات |
|---|---|---|
| ۱۹۹۲ | Rough Trade | فیلم کوتاه |
| ۱۹۹۴ | Mirror, Mirror II: Raven Dance | |
| There Goes My Baby | ||
| ۱۹۹۵ | Mirror, Mirror III: The Voyeur | |
| ۱۹۹۶ | The Destiny of Marty Fine | |
| The Dentist | ||
| Blood Money | ||
| The Last Big Thing | ||
| ۱۹۹۸ | Safe Men | |
| ۵۴ | ||
| ۱۹۹۹ | How Does Anyone Get Old? | فیلم کوتاه |
| A Fish in the Bathtub | ||
| سواری با اهریمن | ||
| ۲۰۰۰ | می‌توانی روی من حساب کنی | |
| متعهد | ||
| ۲۰۰۱ | آخرین قلعه | |
| Apartment 12 | ||
| ۲۰۰۲ | XX/XY | |
| رمزگویان باد | ||
| ۲۰۰۳ | زندگی من بدون من | |
| نمایی از بالا | ||
| در برش | ||
| ۲۰۰۴ | ما دیگر اینجا زندگی نمی‌کنیم | همچنین تهیه‌کننده اجرایی[۱] |
| درخشش ابدی یک ذهن پاک | ||
| رفتن از ۱۳ به ۳۰ | ||
| وثیقه | ||
| ۲۰۰۵ | درست مثل بهشت | |
| شایعه شده… | ||
| ۲۰۰۶ | همه مردان پادشاه | |
| ۲۰۰۷ | Chicago 10 | |
| زودیاک | ||
| جاده رزرو | ||
| ۲۰۰۸ | کوری | |
| آنچه تو را نمی‌کشد | ||
| ۲۰۰۹ | The Brothers Bloom | |
| جایی که موجودات وحشی هستند | ||
| Sympathy for Delicious | همچنین کارگردان و تهیه‌کننده[۲] | |
| ۲۰۱۰ | بچه‌ها حالشان خوب است | |
| جزیره شاتر | ||
| شب قرار | ||
| ۲۰۱۱ | مارگارت | |
| ۲۰۱۲ | انتقام‌جویان | جایگزین ادوارد نورتون |
| ۲۰۱۳ | مرد آهنی ۳ | حضور افتخاری ذکرنشده در عوامل[۳] |
| با تشکر برای به‌اشتراک‌گذاری | ||
| اکنون مرا می‌بینی | ||
| دوباره شروع کن | [۴] | |
| ۲۰۱۴ | خرس همیشه قطبی | همچنین تهیه‌کننده اجرایی[۵] |
| فاکس‌کچر | ||
| ۲۰۱۵ | انتقام‌جویان: عصر اولتران | |
| اسپات‌لایت | ||
| ۲۰۱۶ | اکنون مرا می‌بینی ۲ | |
| تیم ثور | فیلم کوتاه | |
| ۲۰۱۷ | Anything | تهیه‌کننده اجرایی[۶] |
| ثور: رگناروک | ||
| ۲۰۱۸ | انتقام‌جویان: جنگ ابدیت | |
| ۲۰۱۹ | کاپیتان مارول | حضور افتخاری ذکرنشده در عوامل[۷] |
| انتقام‌جویان: پایان بازی | ||
| آب‌های تیره | همچنین تهیه‌کننده[۸][۹] | |
| ۲۰۲۱ | شانگ چی و افسانه ده حلقه | حضور افتخاری ذکرنشده در عوامل |
| ۲۰۲۲ | پروژه آدم | [۱۰] |
| ۲۰۲۳ | بیچارگان | [۱۱] |
| ۲۰۲۴ | میکی ۱۷ |
تلویزیون
| سال | عنوان | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۸۹ | CBS Summer Playhouse | مایکل دان | قسمت: "American Nuclear" |
| ۱۹۹۴ | به‌سوی جنوب | وینی وبر | قسما: "A Cop, a Mountie, and a Baby" |
| ۱۹۹۷ | On the 2nd Day of Christmas | برت | تله‌فیلم |
| ۱۹۹۸ | هودینی | تئو | |
| ۲۰۰۰ | بیت | Zane Marinelli | ۸ قسمت |
| ۲۰۱۱ | سسمی استریت | خودش | قسمت ۱ |
| ۲۰۱۴ | قلب طبیعی | لری کریمر | فیلم تلویزیونی؛ همچنین تهیه‌کنندهٔ اجرایی |
| ۲۰۲۰ | می‌دانم این خیلی درست است | Dominick Birdsey / Thomas Birdsey[۱۲] | ۶ قسمت؛ همچنین تهیه‌کنندهٔ اجرایی |
| ۲۰۲۱ | چه می‌شود اگر… ؟ | بروس بنر / هالک (صدا) | قسمت ۲ |
| ۲۰۲۲ | هالک-دخت | بروس بنر / هالک |
منابع
- ↑ "We Don't Live Here Anymore" (به انگلیسی). The Guardian. 17 June 2005.
- ↑ "Mark Ruffalo and Christopher Thornton in 'Sympathy for Delicious' - The New York Times". The New York Times. Retrieved 24 April 2011.
- ↑ Rosen, Christopher (2013-05-13). "Mark Ruffalo's 'Iron Man 3' Cameo Explained By Dr. Bruce Banner". Huffington Post (به انگلیسی). Retrieved 2018-05-02.
- ↑ "Keira Knightley and Mark Ruffalo Make Sometimes-Beautiful Music in Begin Again" (به انگلیسی). Vulture. Retrieved 27 June 2017.
- ↑ "Infinitely Polar Bear: Mark Ruffalo's best performance?" (به انگلیسی). BBC. Retrieved 18 June 2015.
- ↑ "Mark Ruffalo Responds to Matt Bomer Transgender Casting Backlash: 'I Hear You'". Variety. Retrieved 1 September 2016.
- ↑ Coggan, Devan (March 8, 2019). "Those Captain Marvel post-credits scenes, explained". Entertainment Weekly. Retrieved March 8, 2019.
- ↑ "'Dark Waters': 7 of the Film's Stars and Their Real-Life Inspirations". The Hollywood Reporter. Retrieved 30 November 2019.
- ↑ "How Mark Ruffalo found an outlet for his political passions in 'Dark Waters'". Los Angeles Times. Retrieved 29 November 2019.
- ↑ "Mark Ruffalo, Catherine Keener Join Ryan Reynolds in 'The Adam Project' for Skydance, Netflix (Exclusive)". The Hollywood Reporter. Retrieved 23 November 2020.
- ↑ Galuppo, Mia (May 22, 2021). "Mark Ruffalo Joins Emma Stone in Yorgos Lanthimos Feature 'Poor Things'". هالیوود ریپورتر. Retrieved 22 May 2021.
- ↑ "Mark Ruffalo Fights (and Comforts) Himself for 'I Know This Much Is True'". The New York Times. 30 April 2020. Retrieved 7 May 2020.
پیوند به بیرون
- مارک رافلو در IMDb
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |