ویلم دفو
| ویلم دفو | |
|---|---|
 دفو در ۲۰۱۹ | |
| نام هنگام تولد | ویلیام جیمز دفو |
| زادهٔ | ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۵۵ (۶۸ سال) اپلتون، ویسکانسین، ایالات متحده |
| شهروندی |
|
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۷۹–اکنون |
| همسر(ها) | جادا کولاگرانده (ا. ۲۰۰۵) |
| شریک(های) زندگی | الیزابت کمپ (۱۹۷۷–۲۰۰۴) |
| فرزندان | ۱ |
| خویشاوندان | دونالد دفو (برادر) |
ویلیام جیمز دفو (انگلیسی: William James Dafoe؛ زادهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۵۵) بازیگر آمریکایی است. او جوایز مختلفی از قبیل جام ولپی بهترین بازیگر مرد را کسب کرده و همچنین نامزد دریافت چهار جایزهٔ اسکار، چهار جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ فیلم بفتا بوده‌است.
دفو یکی از اعضای اولیهٔ کمپانی تئاتر تجربی د وستر گروپ بود و فعالیت سینمایی خود را در وسترن دروازهٔ بهشت آغاز کرد اما نقش او در این فیلم حذف شد.[۱] دفو نقش اصلی فیلم موتورسواری بی‌عشق (۱۹۸۲) را بر عهده داشت و سپس نقش اصلی آنتاگونیست فیلم‌های خیابان‌های آتشین (۱۹۸۴) و زیستن و مردن در لس آنجلس (۱۹۸۵) را ایفا کرد. او برای بازی در فیلم جوخه (۱۹۸۶) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. در سال ۱۹۸۸، دفو در میسیسیپی می‌سوزد ایفای نقش کرد و همچنین نقش عیسی را در فیلم آخرین وسوسه مسیح به تصویر کشید؛ این دو فیلم در آن زمان جنجالی بودند.[۲] او برای به تصویر کشیدن ماکس شرک در فیلم ترسناک سایه خون‌آشام (۲۰۰۰) بار دیگر نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد.
دفو نقش نورمن آزبورن / گرین گابلین را در فیلم ابرقهرمانی مرد عنکبوتی (۲۰۰۲) و دنباله‌هایش مرد عنکبوتی ۲ (۲۰۰۴) و مرد عنکبوتی ۳ (۲۰۰۷) ایفا کرد. او این نقش را در مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست (۲۰۲۱) بازآفرینی کرد و به‌دلیل طولانی‌ترین حضور یک ابرشرور لایواکشن مارول نامش در رکوردهای جهانی گینس ثبت شد. او در فیلم‌های روزی روزگاری در مکزیک (۲۰۰۳)، تریپل اکس: دولت متحد (۲۰۰۵) و تعطیلات مستر بین (۲۰۰۷) نقش افراد شرور را ایفا کرد. دفو برای نقش‌آفرینی در فیلم‌های پروژه فلوریدا (۲۰۱۷) و بر دروازه ابدیت (۲۰۱۸) بار دیگر نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد.
اوایل زندگی
دفو در اپلتون، ویسکانسین به دنیا آمد. وی یکی از هفت فرزند خانواده بود. دفو در سال ۲۰۰۹ گفت: «پنج خواهرم من را بزرگ کردند چون پدرم جراح بود و مادرم پرستار و من هیچ‌کدام از آن‌ها را زیاد نمی‌دیدم.» در دبیرستان ویلم لقب او شد. اجداد پدری او فرانسوی-کانادایی، سوئیسی و انگلیسی و اجداد مادری وی آلمانی، ایرلندی و اسکاتلندی هستند. او یکبار از دبیرستان به خاطر ساختن یک فیلم پورنوگرافی اخراج شد.
او در دانشگاه ویسکانسین در میلواکی نمایش‌نامه‌نویسی خواند اما پس از یک سال و نیم آنجا را ترک کرد و به گروه تئاتر آزمایشی تئاتر اکس (به انگلیسی: Theatre X) در میلواکی، ویسکانسین پیوست. پس از آن در سال ۱۹۷۶ به نیویورک رفت. در آنجا تحت تعلیم ریچارد شکنر مدیر گروه تئاتر آوانگارد پرفورمنس گروپ (به انگلیسی: The Performance Group) قرار گرفت و در آنجا با الیزابت کمپ آشنا و با وی وارد روابط عاطفی شد. الیزابت و شریک احساسی پیشینش اسپالدینگ گری به تدریج شکنر را از گروه بیرون راندند و گروه ووستر (به انگلیسی: The Wooster Group) را تشکیل دادند. در عرض یک سال دفو عضو گروه شد.
فیلم‌شناسی
| سال | عنوان فیلم | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۸۰ | دروازه بهشت | ویلی | |
| ۱۹۸۲ | بی‌عشق | ونس | |
| ۱۹۸۳ | گرسنگی | جوان داخل غرفه تلفن | |
| ۱۹۸۴ | خیابان‌های آتشین | ریون شدوک | |
| ۱۹۸۵ | جاده خانه ۶۶ | ||
| برای زندگی و مرگ | اریک «ریک» مستر | ||
| ۱۹۸۶ | جوخه | گروهبان گوردون الیاس | نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد |
| ۱۹۸۸ | خارج از حد | ||
| آخرین وسوسه مسیح | مسیح | ||
| میسیسیپی می‌سوزد | مامور آلن ادوارد | ||
| ۱۹۸۹ | پیروزی روح | سالامو آروش | |
| متولد چهارم ژوئیه | چارلی | ||
| ۱۹۹۰ | گریان | نگهبان | |
| از ته دل وحشی | بابی پرو | ||
| ۱۹۹۱ | پرواز مزاحم | فرمانده نیروی دریایی، ویرجیل «تایگر» کول | |
| ۱۹۹۲ | خواب سبک | ژان لتور | |
| شن‌های سفید | معاون کلانتر، ری دولزال | ||
| ۱۹۹۳ | مجموعه شواهد | فرانک دولانی | |
| خیلی دور، خیلی نزدیک | امیت فلستی | ||
| ۱۹۹۴ | تام و ویو | تی. اس. الیوت | |
| تهدید فوری و آشکار | جان کلارک | ||
| شب و لحظه | |||
| ۱۹۹۶ | پیروزی | اکسل هیست | |
| باسکیت | برقکار | ||
| بیمار انگلیسی | دیوید کاراواجیو | ||
| ۱۹۹۷ | سرعت ۲: کنترل سفر دریایی | جان گیگر | |
| رنج | رولف وایتهاوس | ||
| ۱۹۹۸ | لولو روی پل | دکتر ون هورن | |
| هتل جدید رز | ایکس | ||
| ۱۹۹۹ | اگزیستنز | گس | |
| قدیسان بوندوک | نماینده پاول اسمکر | ||
| ۲۰۰۰ | روانی آمریکایی | دونالد کیمبال | |
| کارخانه حیوانات | ارل کوپن | ||
| سایه خون‌آشام | ماکس شرک | نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
بهترین بازیگر مکمل مرد انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس | |
| ۲۰۰۱ | غرفه زنان | ||
| حدود پروردگار | |||
| ۲۰۰۲ | مرد عنکبوتی | نورمن آزبورن / گرین گابلین | جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد حلقه منتقدان فیلم نیویورک |
| فوکوس خودکار | جان هنری کارپنتر | ||
| ۲۰۰۳ | در جستجوی نمو | جیل (صداپیشه) | |
| روزی روزگاری در مکزیک | آرماندو باریلو | ||
| تسویه حساب | مارتین | ||
| ۲۰۰۴ | پاکسازی | آرنولد مک | |
| مرد عنکبوتی ۲ | نورمن آزبورن / گرین گابلین | ||
| جیمینی گلیک در لالاوود | ویلم دفو | ||
| زندگی در آب با استیو زیسو | کلاوس دایملر | ||
| کنترل | دکتر مایکل کوپلند | ||
| هوانورد | رولند سوییت | ||
| ۲۰۰۵ | مندرلی | آقای مولیگان | |
| تریپل اکس: دولت متحد | ژنرال جرج دکرت | ||
| قبل از اینکه اسم داشته باشد | لسلی | ||
| ریپلی زیرزمین | نیل مورچیسون | ||
| ۲۰۰۶ | رؤیاهای آمریکایی | رئیس ستاد | |
| نفوذی | کاپیتان جان داریوس | ||
| پاریس، دوستت دارم | کابوی | ||
| ۲۰۰۷ | واکر | لری لاکنر | |
| تعطیلات مستر بین | کارسون کلی | ||
| مرد عنکبوتی ۳ | نورمن آزبورن / گرین گابلین | ||
| حکایت دریای زمین | کاب (صداپیشه) | دوبلهٔ انگلیسی | |
| برو برو قصه‌ها | ری رابی | ||
| آنامورف | |||
| ۲۰۰۸ | کرم‌های شب‌تاب باغ | چارلز ویشتر | |
| آدام زنده‌شد | فرمانده کلین | ||
| غبار زمان | الف | ||
| ۲۰۰۹ | ضدمسیح | او / روباه | |
| وداع | |||
| پسرم، پسرم، چه کرده‌ای؟ | کارآگاه هیونهورست | ||
| شکنندگان روز | لیونل «الویس» کورماک | ||
| آقای فاکس شگفت انگیز | موش (صداپیشه) | ||
| قدیسان بوندوک ۲: روز همه مقدسین | گاونر پورل | ||
| سیرک عجایب: دستیار یک شبح | گاونر پورل | ||
| ۲۰۱۰ | میرال | ادی | |
| یک زن | مکس اولیور | ||
| ۲۰۱۱ | ساعت ۴:۴۴ آخرین روز زمین | سیسکو | |
| شکارچی | مارتین دیوید | ||
| ۲۰۱۲ | جان کارتر | تارس تارکاس (صداپیشه) | |
| فردا تو رفتی | |||
| ۲۰۱۳ | توماس عجیب | ویات پورتر | |
| خارج از کوره | جان پتی | ||
| نیمفومانیاک | اِل | ||
| ۲۰۱۴ | تحت تعقیب‌ترین مرد | تامی برو | |
| هتل بزرگ بوداپست | جی. جی. جوپلینگ | ||
| سرزمین بد | |||
| بخت پریشان | پیتر ون هوتن | ||
| پازولینی | پیر پائولو پازولینی | ||
| جان ویک | مارکوس | ||
| ۲۰۱۵ | دوست هندوی من | دیگو فیرمن | |
| ۲۰۱۶ | قانون جنگل | مد داگ | |
| در جستجوی دوری | جیل (صداپیشه) | ||
| مرد خانواده | |||
| دیوار بزرگ | بالارد | ||
| ۲۰۱۷ | پروژه فلوریدا | بابی هیکس | - نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
- بهترین بازیگر مکمل مرد حلقه منتقدان فیلم نیویورک - جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد هیئت ملی بازبینی |
| چه بر سر دوشنبه آمده؟ | ترنس ستمن | ||
| دفتر مرگ | ریوک (صداپیشه) | ||
| لیگ عدالت | نیودیس ولکو | لیگ عدالت زک اسنایدر | |
| قتل در قطار سریع‌السیر شرق | گرهارد هاردمن | ||
| قطعه موسیقی صفر | |||
| ۲۰۱۸ | بر دروازه ابدیت | ونسان ون گوگ | نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد
برنده جایزه جام ولپی بهترین بازیگر مرد جشنواره ونیز |
| وکس لوکس | راوی (صداپیشه) | ||
| آکوامن | نیودیس ولکو | ||
| ۲۰۱۹ | پرندگان از پر | ||
| فانوس دریایی | توماس ویک | ||
| عشق آنتوشا | خودش | مستند | |
| توماسو | توماسو | ||
| بروکلین بی‌مادر | پل راندولف | ||
| توگو | لئونارد سپ | ||
| ۲۰۲۰ | آخرین چیزی که او می‌خواست | ریچارد مک ماهون | |
| سیبری | |||
| ۲۰۲۱ | لیگ عدالت زک اسنایدر | نیودیس ولکو | |
| ۲۰۲۱ | گزارش فرانسوی | ||
| ۲۰۲۱ | شمارنده کارت | ||
| ۲۰۲۱ | مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست | نورمن آزبورن/گرین گابلین[۳] | |
| ۲۰۲۱ | کوچه کابوس | کلم هواتی | |
| ۲۰۲۲ | مرد شمالی | ||
| ۲۰۲۲ | مردن برای یک دلار | ||
| ۲۰۲۳ | درون | نمو[۴] | |
| استروید سیتی | سالتزبورگ کایتل | ||
| بیچارگان | دکتر گادوین باکستر | ||
| سرانجام سپیده‌دم | روفوس پریوری | ||
| روزهای فروشگاه حیوانات | فرنسیس | ||
| دختر عجیب | واکر رید | ||
| پسر و مرغ ماهی‌خوار | پلیکان نجیب[۵] | صداپیشه؛ دوبله انگلیسی | |
| ۲۰۲۴ | بیتل‌جوس ۲ 
|
||
| نوسفراتو
|
پروفسور آلبین ابرهارت فون فرانتس | ||
| TBA | افسانه اوچی
|
ماکسیم | |
| انواع مهربانی
|
|||
| تروپیکو
|
ریموند سانز |
|
|
به آثاری اشاره دارد که در حال حاضر منتشر نشده‌اند |
| سال | عنوان فیلم | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۹۷ و ۲۰۱۴ | سیمپسون‌ها | فرمانده/آقای لاسن (صداپیشه) | ۲ قسمت |
| سال | عنوان بازی | صداپیشه نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۲۰۰۲ | مرد عنکبوتی | نورمن آزبورن/گرین گابلین | |
| ۲۰۰۳ | در جستجوی نمو | جیل | |
| جیمز باند ۰۰۷: همه چیز یا هیچ چیز | نیکلای دیاوولو | ||
| ۲۰۱۳ | ماورا: دو روح | نیتن داوکینز | نامزد بهترین صداپیشگی جوایز بازی های ویدئویی اسپایک |
| ۲۰۲۱ | دوازده دقیقه | پلیس / پدر |
منابع
- ↑ Schultz, Steve (January 8, 2010). "Willem Dafoe was fired from 'Heaven's Gate' cock fighting role". SFGate. Retrieved April 6, 2018.
- ↑ Dart, John (August 10, 1988). "Church Declares 'Last Temptation' Morally Offensive". Los Angeles Times. Retrieved April 8, 2018.
- ↑ Kit, Borys; Couch, Aaron (November 16, 2021). "'Spider-Man: No Way Home' Trailer Unleashes a Multiverse of Villains". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 17, 2021. Retrieved November 16, 2021.
- ↑ Mitchell, Wendy (June 4, 2021). "Heretic wraps 'Inside' starring Willem Dafoe; Bankside boards sales (exclusive)". Screen Daily. Retrieved May 6, 2022.
- ↑ "Hayao Miyazaki's 'The Boy and the Heron' Announces English Voice Cast: Christian Bale, Florence Pugh and Robert Pattinson to Star". Variety. 17 October 2023. Retrieved 2023-10-17.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Willem Dafoe». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۳.
پیوند به بیرون
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
