Gran Premio de Hungría de 1991
Detalles da carreira | ||
---|---|---|
Carreira 10 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991. | ||
Trazado do circuíto de Hungaroring. | ||
Data | 11 de agosto de 1991 | |
Nome oficial | VII Gran Premio de Hungría | |
Localización | Hungaroring, Budapest, Hungría | |
Percorrido | Percorrido permanente de carreira 3´968 km | |
Distancia | 77 voltas, 305´536 km | |
Clima | Asollado, seco caloroso | |
Pole position | ||
Piloto | Ayrton Senna | McLaren-Honda |
Tempo | 1:16.147 | |
Volta rápida | ||
Piloto | Bertrand Gachot | Jordan-Ford |
Tempo | 1:21.547 na volta 71 | |
Podio | ||
Primeiro | Ayrton Senna | McLaren-Honda |
Segundo | Nigel Mansell | Williams-Renault |
Terceiro | Riccardo Patrese | Williams-Renault |
O Gran Premio de Hungría de 1991 foi unha carreira de Fórmula Un que se disputou o 11 de agosto de 1991, no circuíto de Hungaroring. Foi a décima carreira da tempada de 1991. A carreira foi o sexto Gran Premio de Hungría e a sexta en Hungaroring. A carreira, disputouse sobre 77 voltas do circuíto de catro quilómetros para unha distancia de carreira de 305 quilómetros.
Informe
Nigel Mansell e Williams estaban en racha cando a Fórmula Un chegou a Hungría, mentres que Ayrton Senna e Alain Prost recibiron ordes de FISA para resolver os seus problemas, logo do seu enfrontamento no Gran Premio de Alemaña. Senna tamén estaba anoxado co seu equipo McLaren despois de quedar sen combustible nas dúas carreiras anteriores, perdendo valiosos puntos con Mansell. Senna procedeu a dominar a cualificación, obtendo a pole por máis dun segundo sobre Riccardo Patrese, Mansell, Prost, Gerhard Berger, Jean Alesi, Emanuele Pirro, Stefano Modena, Ivan Capelli, e Martin Brundle.
Ao principio, Senna e Patrese escapáronse, Senna logrou manter a vantaxe, con Mansell, Prost, Berger e Alesi completando os seis primeiros. Mansell seguiu e acosou o seu compañeiro de equipo, pero Senna non puido sacar unha diferenza significativa. Mentres tanto, a carreira de Prost terminou cedo cunha falla no motor, o que se sumou ao desastre que foi a tempada de 1991 para o tres veces campión mundial. Mansell eventualmente superou a Patrese e partiu en pos de Senna, pero nunha pista que non era propicia para os adiantamentos, tivo que conformarse co segundo posto. Senna gañou por diante de Mansell, Patrese, Berger, Alesi e Capelli. Senna pasou a liderar o campionato mundial por 12 puntos mentres os equipos empacaban e dirixíanse a Bélxica.
Clasificación
Cualificación previa
Pos | Nº | Piloto | Construtor | Time | diferenza |
---|---|---|---|---|---|
1 | 8 | Mark Blundell | Brabham-Yamaha | 1:22.290 | — |
2 | 7 | Martin Brundle | Brabham-Yamaha | 1:23.716 | +1.426 |
3 | 14 | Olivier Grouillard | Fondmetal-Ford | 1:24.816 | +2.526 |
4 | 9 | Michele Alboreto | Footwork-Ford | 1:25.045 | +2.755 |
5 | 17 | Gabriele Tarquini | AGS-Ford | 1:25.230 | +2.940 |
6 | 10 | Alex Caffi | Footwork-Ford | 1:26.637 | +4.347 |
7 | 18 | Fabrizio Barbazza | AGS-Ford | 1:26.740 | +4.450 |
8 | 31 | Pedro Chaves | Coloni-Ford | 1:26.945 | +4.655 |
Cualificacióng
Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Ayrton Senna | McLaren-Honda | 1:18.549 | 1:16.147 | — |
2 | 6 | Riccardo Patrese | Williams-Renault | 1:20.103 | 1:17.379 | +1.232 |
3 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Renault | 1:19.818 | 1:17.389 | +1.242 |
4 | 27 | Alain Prost | Ferrari | 1:19.326 | 1:17.690 | +1.543 |
5 | 2 | Gerhard Berger | McLaren-Honda | 1:18.238 | 1:17.705 | +1.558 |
6 | 28 | Jean Alesi | Ferrari | 1:19.552 | 1:18.410 | +2.263 |
7 | 21 | Emanuele Pirro | Dallara-Judd | 1:21.751 | 1:19.334 | +3.187 |
8 | 4 | Stefano Modena | Tyrrell-Honda | 1:20.488 | 1:19.748 | +3.601 |
9 | 16 | Ivan Capelli | Leyton House-Ilmor | 1:21.068 | 1:19.794 | +3.647 |
10 | 7 | Martin Brundle | Brabham-Yamaha | 1:21.345 | 1:19.976 | +3.829 |
11 | 20 | Nelson Piquet | Benetton-Ford | 1:21.542 | 1:19.984 | +3.837 |
12 | 22 | JJ Lehto | Dallara-Judd | 1:21.991 | 1:20.014 | +3.867 |
13 | 15 | Maurício Gugelmin | Leyton House-Ilmor | 1:21.549 | 1:20.024 | +3.877 |
14 | 3 | Satoru Nakajima | Tyrrell-Honda | 1:22.992 | 1:20.565 | +4.418 |
15 | 19 | Roberto Moreno | Benetton-Ford | 1:22.077 | 1:20.584 | +4.437 |
16 | 32 | Bertrand Gachot | Jordan-Ford | 1:21.884 | 1:20.655 | +4.508 |
17 | 33 | Andrea de Cesaris | Jordan-Ford | 1:22.143 | 1:20.805 | +4.658 |
18 | 23 | Pierluigi Martini | Minardi-Ferrari | 1:22.429 | 1:20.823 | +4.676 |
19 | 25 | Thierry Boutsen | Ligier-Lamborghini | 1:22.408 | 1:20.870 | +4.723 |
20 | 8 | Mark Blundell | Brabham-Yamaha | 1:21.125 | 1:20.954 | +4.807 |
21 | 29 | Éric Bernard | Lola-Ford | 1:22.680 | 1:21.267 | +5.120 |
22 | 30 | Aguri Suzuki | Lola-Ford | 1:22.762 | 1:21.601 | +5.454 |
23 | 24 | Gianni Morbidelli | Minardi-Ferrari | 1:23.201 | 1:21.654 | +5.507 |
24 | 34 | Nicola Larini | Lambo-Lamborghini | 1:24.316 | 1:21.896 | +5.749 |
25 | 26 | Érik Comas | Ligier-Lamborghini | 1:24.464 | 1:22.258 | +6.111 |
26 | 11 | Mika Häkkinen | Lotus-Judd | 1:25.224 | 1:22.335 | +6.188 |
27 | 14 | Olivier Grouillard | Fondmetal-Ford | 1:23.593 | 1:22.438 | +6.291 |
28 | 9 | Michele Alboreto | Footwork-Ford | 1:24.593 | 1:22.521 | +6.374 |
29 | 35 | Eric van de Poele | Lambo-Lamborghini | 1:27.339 | 1:23.162 | +7.015 |
30 | 12 | Michael Bartels | Lotus-Judd | 1:24.746 | 1:23.248 | +7.101 |
Carreira
Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Ayrton Senna | McLaren-Honda | 77 | 1:49:12.796 | 1 | 10 |
2 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Renault | 77 | + 4.599 | 3 | 6 |
3 | 6 | Riccardo Patrese | Williams-Renault | 77 | + 15.594 | 2 | 4 |
4 | 2 | Gerhard Berger | McLaren-Honda | 77 | + 21.856 | 5 | 3 |
5 | 28 | Jean Alesi | Ferrari | 77 | + 31.389 | 6 | 2 |
6 | 16 | Ivan Capelli | Leyton House-Ilmor | 76 | + 1 Lap | 9 | 1 |
7 | 33 | Andrea de Cesaris | Jordan-Ford | 76 | + 1 volta | 17 | |
8 | 19 | Roberto Moreno | Benetton-Ford | 76 | + 1 volta | 15 | |
9 | 32 | Bertrand Gachot | Jordan-Ford | 76 | + 1 volta | 16 | |
10 | 26 | Érik Comas | Ligier-Lamborghini | 75 | + 2 voltas | 25 | |
11 | 15 | Maurício Gugelmin | Leyton House-Ilmor | 75 | + 2 voltas | 13 | |
12 | 4 | Stefano Modena | Tyrrell-Honda | 75 | + 2 voltas | 8 | |
13 | 24 | Gianni Morbidelli | Minardi-Ferrari | 75 | + 2 voltas | 23 | |
14 | 11 | Mika Häkkinen | Lotus-Judd | 74 | + 3 voltas | 26 | |
15 | 3 | Satoru Nakajima | Tyrrell-Honda | 74 | + 3 voltas | 14 | |
16 | 34 | Nicola Larini | Lambo-Lamborghini | 74 | + 3 voltas | 24 | |
17 | 25 | Thierry Boutsen | Ligier-Lamborghini | 71 | Motor | 19 | |
Ret | 23 | Pierluigi Martini | Minardi-Ferrari | 65 | Motor | 18 | |
Ret | 8 | Mark Blundell | Brabham-Yamaha | 62 | Pneumático | 20 | |
Ret | 7 | Martin Brundle | Brabham-Yamaha | 59 | Problemas físicos | 10 | |
Ret | 22 | JJ Lehto | Dallara-Judd | 49 | Motor | 12 | |
Ret | 20 | Nelson Piquet | Benetton-Ford | 38 | Caixa de cambios | 11 | |
Ret | 29 | Éric Bernard | Lola-Ford | 38 | Motor | 21 | |
Ret | 30 | Aguri Suzuki | Lola-Ford | 38 | Motor | 22 | |
Ret | 21 | Emanuele Pirro | Dallara-Judd | 37 | Motor | 7 | |
Ret | 27 | Alain Prost | Ferrari | 28 | Motor | 4 | |
NSC | 14 | Olivier Grouillard | Fondmetal-Ford | ||||
NSC | 9 | Michele Alboreto | Footwork-Ford | ||||
NSC | 35 | Eric van de Poele | Lambo-Lamborghini | ||||
NSC | 12 | Michael Bartels | Lotus-Judd | ||||
NSCP | 17 | Gabriele Tarquini | AGS-Ford | ||||
NSCP | 10 | Alex Caffi | Footwork-Ford | ||||
NSCP | 18 | Fabrizio Barbazza | AGS-Ford | ||||
NSCP | 31 | Pedro Chaves | Coloni-Ford | ||||
Fonte:[1]
|
Posicións logo da carreira
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1991 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1991 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1991 |
Carreira anterior: Gran Premio de Hungría de 1990 |
Gran Premio de Hungría | Carreira seguinte: Gran Premio de Hungría de 1992 |
Notas
- ↑ "1991 Hungarian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1991). AUTOCOURSE 1991-92. Hazleton Publishing. pp. 190–191. ISBN 0-905138-87-2.