Kotor
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Estado | Montenegro | |||
Concello | Kotor (pt) | |||
Capital de | ||||
Poboación | ||||
Poboación | 961 (2011) (2,87 hab./km²) | |||
Xeografía | ||||
Superficie | 335 km² | |||
Altitude | 635 m | |||
Datos históricos | ||||
Evento clave
| ||||
Santo padrón | Tryphon of Campsada (en) | |||
Identificador descritivo | ||||
Código postal | 85330 | |||
Outro | ||||
Irmandado con | Kehl (pt) Campomarino (pt) Přerov (pt) Santa Bárbara Stari Grad, Belgrado Nessebar (pt) Szeged (2001–) Ohrid (2017–) | |||
Páxina web | kotor.me |
Comarca natural, cultural e histórica de Kotor | |
---|---|
Vista xeral de Kotor e o seu porto | |
Vista de Kotor, Bahía de Kotor, Montenegro, 2014-04-19, DD 19.JPG Vista de Kotor | |
Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
País | Montenegro |
Localización | 42°25′48″N 18°46′12″L / 42.43000, -18.77000 |
Tipo | Cultural |
Criterios | I, II, III, IV |
Inscrición | 1979 (3ª sesión) |
Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
Identificador | 125 |
Kotor (en cirílico Котор), é unha pequena cidade de 13.510 habitantes, pertencente á república de Montenegro, situada na costa adriática. É capital do concello homónimo. Antiga cidade mariñeira, está circundada por unha impoñente muralla, aínda ben conservada. Está incluída na Lista do Patrimonio da Humanidade da UNESCO.
Xeografía
A urbe érguese nas denominadas Bocas de Kotor (Boka Kotorska), unha articulada serie de profundas baías, que penetran uns 30 km no interior continental, perfectamente protexidas do mar aberto, que forman o maior porto natural do mar Adriático e que lembran, pola seus rebordes montañosos, os fiordes noruegueses. Kotor sitúase ao pé do macizo do monte Lovcen (1.749 m). Ao tempo as Bocas de Kotor constitúen unha das paisaxes máis encantadoras do mar Mediterráneo, que garante á zona un afluxo turístico en costante aumento.
Historia
Entre 1420 e 1797, Kotor e a rexión circundante pertenceron á República de Venecia, que a denominaron Cattaro, e a influencia véneta é aínda visíbel na arquitectura da cidade. Durante ese tempo foron rexeitados ataques otomáos en 1539 e 1657, aínda que ocuparían outras cidades das Bocas, o que deprimíu o até entón floreciente comercio dos ribeiráns.
Patrimonio monumental
- Catedral de san Trifón (Sveti Tripun), católica, a parte máis antiga é da segunda metade do século XII; entanto a fachada é do século XVII.
- Igrexa de San Lucas, ortodoxa.
- Cidadela de San Xoán (Sveti Ivan), sita a 260 m de altura, dominando a cidade.
- Pazo Grgurina, do século XVIII, convertido en Museo da Mariña.
- Praza de Armas.
- Murallas de Kotor.