Mar Caribe
Mar Caribe | |
---|---|
Mar das Antillas | |
Localización administrativa | |
Estado | Aruba Antiga e Barbuda Barbados Belize Colombia Costa Rica Cuba Curaçao Dominica Estados Unidos Francia Granada Guatemala Haití Honduras Xamaica México Nicaragua Panamá Países Baixos Porto Rico República Dominicana Saint Kitts e Nevis San Vicente e as Granadinas Santa Lucía Trinidad e Tobago Venezuela |
Localización xeográfica | |
Océano / Mar | Océano Atlántico |
Continente | América (Central e do Sur) |
Arquipélago | Illas de Barlovento, Illas de Sotavento, San Andrés e Providencia, Illas do Millo, Illas da Baía, Os Canarreos, Xardíns da Raíña, Illas Caimán |
Illa/s | Antillas |
Xeografía | |
Mares contiguos | Golfo de México |
Illas interiores | Antillas Maiores e Antillas Menores (véxase Illas do mar Caribe) |
Afluentes | Magdalena, Atrato, San Juan, Coco, Motagua |
Accidentes | |
Golfos e baías | Golfos de Darién, Honduras, Morrosquillo, Urabá, Los Mosquitos e Venezuela |
Estreitos | Canle do Iucatán, paso dos Ventos e canal da Mona |
Características | |
Superficie | 2 763 800 km² |
Profundiade máxima | 7.686 m (fosa das illas Caimán) |
Outros datos | |
Primeira exploración | Cristovo Colón (1492) |
Mapa | |
Mapa mundial mostrando o Caribe: Azul = Mar Caribe Verde = Antillas | |
Mapa político dos límites marítimos no mar Caribe e o golfo de México | |
O mar Caribe é un mar tropical situado entre as costas orientais de América Central e as setentrionais de América do Sur. Tamén é chamado mar das Antillas por seren estas illas os seus límites polo norte (Grandes Antillas) e polo leste (Pequenas Antillas de Barlovento). Ao noroeste comunica co golfo de México a través da canle do Iucatán, e co océano Atlántico polas numerosas canles que se abren entre a grilanda que forman as Antillas. Ten unha área aproximada de 2 754 000 km² e alberga máis de 7 000 illas, illotes e arrecifes, moitos dos cales son moi pequenos e están deshabitados, que conforman a chamada rexión do Caribe. As illas cobren aproximadamente 235 688 km²; sendo Cuba a máis grande de todas.[1]
O seu fondo elévase na parte media formando un gran relevo desde as costas de Honduras e Nicaragua ata a illa de Xamaica. As maiores profundidades acádanse ao NO deste promontorio submarino, sendo o punto máis profundo a fosa das Illas Caimán, entre Cuba e Xamaica, con 7 686 metros de profundidade.[1] O resto do mar Caribe ten unha profundidade máis uniforme que raramente supera os 5 500 metros. A profundidade media é de 2 200 metros.[1]
Tódolos países da zona -especialmente os das illas- son coñecidos como Caribe. Os principais países e territorios caribeños son:
- En América Central: México (península do Iucatán), Belize, Guatemala, Honduras, Costa Rica e Panamá.
- En América do Sur: Colombia (Rexión Caribe) e Venezuela.
- Grandes Antillas: Cuba, Xamaica, Haití e a República Dominicana na illa da Española e Porto Rico.
- Pequenas Antillas: Illas Virxes, divididas en británicas e estadounidenses, Antiga e Barbuda, Saint Kitts e Nevis, Guadalupe (departamento francés de ultramar), Dominica, Martinica (departamento francés de ultramar), Santa Lucía, Barbados, San Vicente e as Granadinas, Granada, Trinidad e Tobago, e as holandesas de Aruba, Curaçao e Bonaire (as dúas últimas forman parte das Antillas Neerlandesas).
Historia
- Artigo principal: Historia do Caribe.
O nome Caribe deriva dos caribes, nome utilizado para describir a etnia amerindia predominante na rexión na época da primeira chegada de europeos a finais do século XV. O navegante italiano Américo Vespucio afirmaba que a palabra Charaibi significaba entre os indíxenas Home sabio, e que probabelmente este fose utilizado para describir os europeos á súa chegada a América. O termo "Antillas" aplicouse máis tarde ás terras do mar Caribe e, por extensión, o "mar das Antillas" converteuse nun nome alternativo para o "mar Caribe" en varias linguas europeas. Durante o primeiro século despois do descubrimento por Cristovo Colón destas terras, a dominación española na rexión foi absoluta.
A partir do século XVI, os europeos que visitaron a rexión caribeña identificaron o océano Pacífico como o "Mar do Sur", por estar ao sur do istmo de Panamá, en contraposición co mar Caribe ao que chamaban "Mar do Norte" por estar ao norte do mesmo istmo.[2]
Os pobos euroasiáticos non coñeceron o mar Caribe ata 1492 cando Cristovo Colón, na procura dunha ruta marítica máis curta cara ás Indias Orientais (Extremo Oriente), topouse coas terras do Caribe que, pouco tempo despois foron denominadas, en contraposición, Indias Occidentais. Nese momento, a maioría dos europeos descoñecían o Hemisferio Occidental en xeral, aínda que fora descuberto polos viquingos entre os anos 800 e 1000. Tralo descubrimento das illas por Colón, a zona foi rapidamente colonizada por varias culturas occidentais (inicialmente España e máis tarde Inglaterra, os Países Baixos, Francia, Curlandia e Dinamarca). Despois da colonización das súas illas, o mar Caribe converteuse nunha importante área para o comercio e transporte marítimo con Europa, atraendo a piratas como Samuel Bellamy e Barbanegra.
En 2015 había 22 territorios insulares caribeños e 12 países continentais tiñan costas no mar Caribe[Cómpre referencia].
Límites
A Organización Hidrográfica Internacional define os límites do mar Caribe como segue:[3]
- Ao noroeste: unha liña a través da canle do Iucatán que une os faros de cabo Catoche (21°35′00″N 87°05′00″O / 21.58333, -87.08333) en México e cabo San Antonio (21°51′47″N 84°57′03″O / 21.86306, -84.95083) en Cuba.
- Ao norte: no Canal de Barlovento, unha liña que une punta Caleta (20°03′58″N 74°17′00″O / 20.06611, -74.28333) en Cuba e Pearl Point (19°40′00″N 73°26′00″O / 19.66667, -73.43333) en Haití. No Canal da Mona, unha liña que une o cabo Engaño (18°37′00″N 68°20′00″O / 18.61667, -68.33333) ao extremo de Agujereada (18°31′N 67°08′O / 18.517, -67.133) en Porto Rico.
- Límites orientais: desde Punta San Diego (Porto Rico) cara ao norte ao longo do meridiano (65° 39'W) ata alcanzar a profundidade de 100 brazas náuticas (183 metros), de aí cara ao leste e ao sur, de tal xeito que todas as illas, baixíos e estreitos das Antillas Menores queden incluídas no mar Caribe, ata chegar a Punta Galera no extremo nordeste da illa Trinidad. Desde aquí, a través da illa Trinidad, ata o seu extremo sueste (punta Galeota). Finalmente, desde punta Galeota ata Punta Baja (9°30′59″N 60°57′39″O / 9.51639, -60.96083) en Venezuela.
Aínda que Barbados é unha illa situada na mesma plataforma continental, queda fóra dos límites sinalados pol cal se considera que está no océano Atlántico máis ca no mar Caribe.
Xeoloxía
O mar Caribe é un mar oceánico situado sobre a placa do Caribe. Está separado do océano por algúns arcos insulares de distintas idades. Os tramos máis novos están nas Pequenas Antillas entre as Illas Virxes e Trinidad e Tobago. Este arco formouse pola colisión entre a placa suramericana e a placa do Caribe, e inclúe volcáns activos e extintos como o Monte Pelée na Martinica, o Quill na illa de San Eustaquio no Caribe Neerlandés e Morne Trois Pitons en Dominica. As illas máis grandes na parte norte do Caribe (Cuba, A Española, Xamaica e Porto Rico) están nun arco insular máis vello.
A idade xeolóxica do mar Caribe estímase entre 160 e 180 millóns de anos, e formouse por unha fractura horizontal no Mesozoico que dividiu o supercontinente Panxea.[4] Está amplamente asumido que a bacía proto-caribeña xa existía no Devoniano, e que perdeu tamaño a comezos do Carbonífero polo movemento cara ao norte de Gondwana e a súa converxencia con Laurusia. O seguinte estadio na formación do mar Caribe comezou no Triásico. O poderoso rifting levou á formación de estreitas fosas que se estendían desde a moderna Terra Nova ata a costa oeste do golfo de México, que formou rochas sedimentarias siliciclásticas. A comezos do Xurásico, debido á acción da transgresión mariña, a auga penetrou na áres do que hoxe é o golfo de México creando un vasto estanque superficial. Durante o rifting do Xurásico Medio apareceron as cuncas profundas no Caribe que marcaron o principio do océano Atlántico e contribuíron á destrución de Panxea e á fin do Xurásico tardío. Durante o Cretáceo, o Caribe adquiriu a forma pechada que podemos observar hoxe. A comezos do Paleóxeno, e debido á regresión mariña, o Caribe comezou a separarse do golfo de México e do océano Atlántico por medio das terras de Cuba e Haití. O mar Caribe permaneceu así na maior parte do Cenozoico ata o Holoceno, cando a elevación do nivel das augas dos océanos restaurou a comunicación co océano Atlántico.
O leito do mar Caribe está composto por sedimentos suboceánicos de arxila vermella peláxica nas bacías profundas e depresións. Nas ladeiras e cristas continentais encóntrase limo calcáreo. Os minerais arxilosos probablemente foron depositados polos principais ríos, o Orinoco e o Magdalena. Os depósitos no fondo do mar Caribe teñen un grosor de aproximadamente 1 km. As capas sedimentarias superiores corresponden ao Mesozoico e ó Cenozoico (desde hai 250 millóns de anos ata o presente) e as capas inferiores son do Paleozoico e do Mesozoico.
O leito do mar Caribe está dividido en cinco bacías separadas por cristas e serras subacuáticas. A auga do océano Atlántico entra no Caribe a través do Paso Anegada, entre as Pequenas Antillas e as Illas Virxes, e o Canal de Barlovento, entre Cuba e Haití. A canle do Iucatán, entre México e Cuba, comunica o golfo de México co mar Caribe. O punto máis profundo está na depresión das illas Caimán, con profundidades que acadan aproximadamente os 7.686 m. A pesar disto, o Caribe está considerado como un mar relativamente pouco profundo en comparación con outros corpos de auga.
A presión da placa suramericana ao leste do Caribe fai que a rexión das Pequenas Antillas teña unha alta actividade volcánica. A erupción do monte Pelée en 1902 foi unha das máis devastadoras da historia, provocando máis de 30.000 mortos.
O leito caribeño ten tamén dúas fosas abisais: a das Caimán e a de Porto Rico, que poñen á rexión nun alto risco de terremotos. Os terremotos subacuáticos representan unha ameaza pola capacidade de xerar tsunamis, os cales terían un efecto devastador nas illas do Caribe. Os datos científicos revelan que durante os últimos 500 anos houbo na rexión unha ducia de terremotos de magnitude superior a 7,5.[5] Recentemente, un terremoto de magnitude 7,1 sacudiu Haití o 12 de xaneiro de 2010.
Oceanografía
A hidroloxía do mar Caribe ten un alto grao de homoxeneidade. As variacións anuais das temperaturas mensuais medias da auga na superficie non exceden de 3 °C. Durante os últimos cincuenta anos, o Caribe pasou por tres fases: arrefriando ata 1974, unha fase fría con picos durante 1974–1976 e 1984–1986 e finalmente unha fase de quecemento cun incremento da temperatura de 0,6 °C anuais. Virtualmente, todas as temperaturas extremas foron asociadas co fenómeno de El Niño e La Niña. A salinidade da auga é de arredor do 3,6% e a súa densidade está entre 1.023,5 e 1.024 kg/m³. A cor da auga superficial está entre verde azulado e verde.
A profundidade do mar Caribe nas súas concas máis anchas e as temperaturas das augas profundas son similares ás do Atlántico. Crese que as augas profundas do Atlántico espállanse no Caribe e contribúen á auga profunda deste mar.[6] A auga superficial (ata 100 m de profundidade) actúa como unha extensión do Atlántico norte xa que a Corrente de Güiana e parte da Corrente Ecuatorial do Norte penetran no Caribe polo leste. Na parte oeste do mar, os ventos alisios producen unha corrente norte que causa un afloramento e abundante pesca preto do Iucatán.[6]
División política
Países independentes
Costas continentais:
Illas das Antillas Maiores:
- Haití
- Xamaica
- Caios de Morant
- Banco de Pedro
- Caios de Pedro
- Caios de Puerto Real
- República Dominicana
- Cuba
- Arquipélago dos Canarreos
- Xardíns da Raíña
Illas das Antillas Menores:
Territorios dependentes doutros países
As principais illas do Caribe dependentes doutros estados son:
Belize
- Caio Ambergris
- Illas Turneffe
- Caio Corker
- Caio San Jorge
- Caio Chapel
- Caio Goff
Colombia Colombia
- San Andrés, Providencia e Santa Catalina
- Illa San Andrés
- Illa de Providencia
- Illa Santa Catalina
- Caio Alburquerque
- Baixo Nuevo
- Caio Bolívar
- Caio Roncador
- Caio Rocoso
- Caio Santander
- Illa Serranilla
- Banco Serrana
- Banco Quitasueño
- Bolívar
- Illa Tierra Bomba
- Illas Corales del Rosario
- Córdoba
- Illa Fuerte
- Illa Tortuguilla
- Sucre
- Arquipélago de San Bernardo
Estados Unidos
- Illas Virxes Estadounidenses
- San Tomé
- San Xoán
- Santa Cruz
- Water Island
- Porto Rico
- Culebra
- Vieques
- Mona
- Illote Monito
- Desecheo
- Caixa de Mortos
- Illa Navassa
Francia
- Guadalupe
- La Desirade
- Les Saintes
- Marie-Galante
- Martinica
- Illa de San Martiño
- Illa de San Bartolomeu
Honduras
- Caios Cochinos
- Illas da Baía
- Roatán
- Guanaja
- Útila
- Illas del Cisne
México
- Estado de Quintana Roo
- Illa Contoy
- Illa Mujeres
- Cozumel
- Illa Holbox
- Illa Branca
- Caio Sucio
- Banco Chinchorro
Nicaragua
- Illas do Millo
- Caios Miskitos
- Caios Perlas
Países Baixos
Panamá
- Provincia de Bocas del Toro
- Illa Colón
- Caios Zapatillas
- Illa Bastimentos
- Arquipélago de Kuna Yala (ou San Blas)
- Illa Narganá
- Illa Naluenga
- El Porvenir
- Illa Wichubwala
- Illa Ukupseni
- Caios Holandeses
- Provincia de Veraguas
- Illa Escudo de Veraguas
- Provincia de Colón
- Illa Grande
Reino Unido
Venezuela
- Estado Anzoátegui
- Illas Chimanas
- Illas Borrachas
- Illotes de Píritu
- Estado Carabobo
- Illa Larga
- Estado Nova Esparta
- Estado Sucre
- Illas Caracas
- Dependencias Federais Venezolanas
- Arquipélago Los Monjes
- Arquipélago de Las Aves
- Arquipélago Los Testigos
- Arquipélago de Los Frailes
- Illas Los Hermanos
- Illa de Aves
- Illa la Sola
- La Tortuga
- Caio Herradura
- Illas Los Tortuguillos
- La Orchila
- Illa La Blanquilla
- Illa de Patos
- Arquipélago de Los Roques
- Gran Roque
- Caios de Francisquí
- Caio Lanquí
- Nordisquí
- Madrisquí
- Crasquí
- Caio Espenquí
- Caio Carenero
- Caio de Agua
- Dos Mosquises
- Caio Sal
- Caio Grande
- Estado Zulia
- Illa de San Carlos
- Illa de Toas
- Illa de Zapara
- Illa Los Pájaros
- Illas Pescadores
- Illa de Providencia
Galería de imaxes
-
Mapa físico do mar Caribe.
-
Mapa físico-político do Caribe.
-
Parque Nacional Morrocoy en Venezuela.
-
Praia Sirenas en Caio Largo do Sur.
-
Gran Foxo Azul na costa de Belize.
-
Paisaxe de San Andrés, Colombia.
-
Arrecifes na illa de Providencia, Colombia.
-
Santo Tomás, Illas Virxes Estadounidenses.
-
Paisaxe da Illa Guadalupe.
-
Illa Roatán, Honduras.
-
Praia de Punta Sur, Cozumel, México.
-
O mar Caribe dende as praias de Bonaire.
-
O mar Caribe en Bocas del Toro, Panamá.
-
Arrecifes nas Illas Virxes Británicas.
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Mar Caribe". Geoenciclopedia (en castelán). Consultado o 20 de outubro de 2018.
- ↑
Gorgas, William C. (1912). American Medical Association, ed. "Sanitation at Panama". Journal of the American Medical Association (en inglés) 58 (13): 907. ISSN 0002-9955. doi:10.1001/jama.1912.04260030305001.
The Pacific Ocean, south of this isthmus [Panama], was known to the early explorers as the South Sea, and the Caribbean, lying to the north, as the North Sea.
- ↑ International Hydrographic Organization, ed. (1953). "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF) (en inglés). pp. 14–15. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de outubro de 2011. Consultado o 20 de outubro de 2018.
- ↑ Iturralde-Vinent, Manuel (2004). "Los primeros pobladores del Caribe". redciencia.cu (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 07 de outubro de 2018. Consultado o 11 de outubro de 2018.
- ↑ Dawicki, Shelley. Oceanus Magazine, ed. "Tsunamis in the Caribbean? It's Possible." (en inglés). Consultado o 11 de outubro de 2018.
- ↑ 6,0 6,1 Pernetta, John (2004). Guide to the Oceans (en inglés). Buffalo, NY: Firefly Books. pp. 177-178. ISBN 978-1-55297-942-6.
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
- Páxina web oficial da Secretaría da Comunidade do Caribe CARICOM Arquivado 11 de xullo de 1998 en Wayback Machine. (en inglés)