Marco Livio Druso Claudiano

Modelo:BiografíaMarco Livio Druso Claudiano
Biografía
Nacemento(la) Appius Claudius Pulcher Editar o valor en Wikidata
década de 90 a. C. Editar o valor en Wikidata
Roma Antiga Editar o valor en Wikidata
Morte42 a. C. Editar o valor en Wikidata (38/48 anos)
Filipos (República Romana) Editar o valor en Wikidata
Causa da mortesuicidio, morto en combate Editar o valor en Wikidata
Pretor
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico da Roma antiga, militar da Roma antiga Editar o valor en Wikidata
Período de tempoRepública Romana Tardía Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
ConflitoBatalha de Filipos (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
FamiliaClaudii Pulchri (en) Traducir e Livii Drusi (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Cónxuxevalor descoñecido
Alfídia Editar o valor en Wikidata
FillosGaius Livius, Marco Lívio Druso Libão, fillo adoptivo, Lívia Drusa Editar o valor en Wikidata
Paisvalor descoñecido
Marcus Livius Drusus Editar o valor en Wikidata  e valor descoñecido
Servilia Editar o valor en Wikidata
IrmánsLivia (disputado) Editar o valor en Wikidata
Descrito pola fonteDicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Editar o valor en Wikidata

Marco Livio Druso Claudiano (en latín, Marcus Livius Drusus Claudianus) finado no ano 42 a. C, foi un político e militar romano do século I a. C., pai da emperatriz Livia Drusila (consorte de Octavio Augusto)[1] e avó do emperador Tiberio. Pelexou ao lado dos libertadores na batalla de Filipos.

Traxectoria

Familia

Claudiano foi membro da familia dos Claudios Pulcros por nacemento, pero foi adoptado por Marco Livio Druso, tribuno da plebe no ano 91 a. C.[2] Casou con Alfidia, filla dun aristócrata provincial de Fundi, coa que tivo unha filla: Livia Drusila. Ao carecer de herdeiros homes, adoptou a un membro dos Escribonios Libones que tomou o nome de Marco Livio Druso Libón.

Carreira pública

Aparece mencionado por primeira vez no ano 59 a. C. entre os partidarios dos triunviros cando esperaba entrar nunha embaixada a Exipto. Ocupou a pretura no ano 55 [3] ou 50 a. C. Neste último ano presidiu un proceso xudicial rexido pola Lei Escantinia, aínda que tamén o puido ter presidido en calidade de iudex quaestionis.[4]

Probabelmente foi quen animou a Décimo Xunio Bruto Albino, un dos conspiradores contra César. Após a morte de Xulio César, uniuse aos libertadores e loitou no seu bando na batalla de Filipos. Cando Casio e Bruto se quitaron a vida despois da súa derrota na batalla de Filipos (42 a. C.), Claudio seguiu o seu exemplo e suicidouse tras a derrota.[5]

Notas

  1. ↑ "Livia, Empress of Rome av Matthew Dennison (Ebok)". Bokus.com (en sueco). Consultado o 2022-03-20. 
  2. ↑ Pettinger 2012, p. 224.
  3. ↑ Gruen 1995, p. 318.
  4. ↑ Levick 1999, p. 2.
  5. ↑ Levick 1999, p. 3.

Véxase tamén

Bibliografía

  • Brennan, T. C. (1999). The Republic in Danger: Drusus Libo and the Succession of Tiberius (en inglés). Routledge. 
  • Gruen, E. S. (1995). The Last Generation of the Roman Republic (en inglés). University of California Press. ISBN 9780520201531
  • Levick, B. (2012). Tiberius the Politician (en inglés). Oxford University Press. 
  • Pettinger, A. (2001). The Praetorship in the Roman Republic, vol. 2 (en inglés). Oxford University Press.