Wšědny rohowc
| |
| Wšědny rohowc (Ceratonia siliqua) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eurosidy I | |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | Rohowcowe rostliny (Caesalpinioideae) |
| ród: | Rohowc[1] (Ceratonia) |
| družina: | Wšědny rohowc |
| wědomostne mjeno | |
| Ceratonia siliqua | |
| L. | |
Wšědny rohowc (Ceratonia siliqua) je štom z podswójby rohowcowych rostlinow (Caesalpinioideae) znutřka swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
Wšědny rohowc je přeco zeleny štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 12 m.
Błyšćace łopjena su w porach pjerite.
Kćenja
Kćěje w nalěću a nazymje. Čerwjene kćenja nimaja krónowe łopješka. Družina je zdźěla dwudomna, tak zo za rozmnoženje so wjacore štomy potrjebuja.
Płody
Płody su łušćiny, kotrež docpěja dołhosć wot hač do 12 (15) cm. Wone w zrałosći wostanu začinjene a wobsahuja jědźnu płodowu mučku.
Stejnišćo
Štom potrjebuje suche, horce lěća a njeje zmjerzkokruty.
Rozšěrjenje
Rostlina je we wuchodnym regionje Srjedźneho morja domjaca.
Wužiwanje
Łušćiny so tež jako skótnu picu a za zhotowanje zarunanku kofeja wužiwaja. Relatiwnje runostajnje wulke symjenja buchu prjedy jako wahu wot apotekarjow a juwelěrjow wužiwane.
Nóžki
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 424.
Žórła
- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 221 (němsce)
- Ullstein Lexikon der Pflanzenwelt, 1973, ISBN 3-550-16019-4, strona 209 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
