ელექტრული ინდუქცია

ფიზიკაში ელექტრული ინდუქცია (ელექტრული წანაცვლება, როგორც წესი აღინიშნება D სიმბოლოთი) — ვექტორული სიდიდე, რომელიც ტოლია ელექტრული ველის დაძაბულობის ვექტორისა და პოლარიზაციის ვექტორის ჯამისა

SI სისტემაში

${\displaystyle \mathbf {D} =\epsilon _{0}\mathbf {E} +\mathbf {P} }$.

გაუსის ერთეულთა სისტემაში

${\displaystyle \mathbf {D} =\mathbf {E} +4\pi \mathbf {P} }$.

SI სისტემაში ელექტრული ინდუქციის ერთეული არის კულონი მ²-ზე (L^-2TI).

გაუსის ერთეულთა სისტემაში ინდუქციის ვექტორის ძირითად განტოლებებს აქვს სახე (მაქსველის განტოლებების მეორე წყვილი)

${\displaystyle \mathrm {div} \,\mathbf {D} =4\pi \rho }$

${\displaystyle \mathrm {rot} \,\mathbf {H} ={4\pi \over c}\mathbf {j} +{1 \over c}{\frac {\partial \mathbf {D} }{\partial t}$

სადაც ${\displaystyle \rho }$ არის თავისუფალი მუხტის სიმკვრივე, ხოლო ${\displaystyle \mathbf {j} }$ არის თავისუფალი მუხტების დენის სიმკვრივე. ასეთი სახით განსაზღვრული ${\displaystyle \mathbf {D} }$ ველის შემოღება საშუალებას იძლევა გამოირიცხოს მაქსველის განტოლებებიდან უცნობი მოლეკულური დენები და პოლარიზაციული მუხტები.

• ელექტრული ველის დაძაბულობა
• მაქსველის განტოლებები