„რასინგ კლუბის“ ისტორია სათავეს 1903 წლის 25 მარტიდან, ბუენოს-აირესის სამხრეთ-აღმოსავლეთით მდებარე პატარა ქალაქ აველიანედაში იღებს. იგი პირველი საფეხბურთო კლუბია, რომელიც ამ ქალაქში დაფუძნდა. ორი წლის შემდეგ, ამავე ქალაქში შეიქმნა მეორე საფეხბურთო კლუბი ინდეპენდიენტე — „რასინგის“ მთავარი და ყველაზე პრინციპული მოწინააღმდეგე.[7] არგენტინული ფეხბურთის სამოყვარულო პერიოდში[8] „რასინგ კლუბი“ ქვეყნის ერთ-ერთ ყველაზე უფრო სტაბილურ და ძლიერ გუნდად ითვლებოდა.
„რასინგმა“ 1913–1919 წლებში ზედიზედ შვიდჯერ შეძლო ქვეყნის ჩემპიონატში გამარჯვება. 1920-იან წლებში დამატებით კიდევ ორჯერ დაეუფლა ჩემპიონის წოდებას და ჯამში მოპოვებული ცხრა საჩემპიონო ტიტულით, სამოყვარულო პერიოდის ყველაზე ტიტულოვან კლუბად რჩება ამჟამად არსებულ არგენტინულ საფეხბურთო კლუბებს შორის.[9][10].
პროფესიონალური საფეხბურთო ჩემპიონატების ჩატარებიდან „რასინგი“ პირველი იყო, ვინც სამჯერ ზედიზედ (1949, 1950, 1951)[10] მოიგო არგენტინის ჩემპიონატი. ამავე პერიოდში, კერძოდ 1950 წლის 3 სექტემბერს გაიხსნა გუნდის ახალი სტადიონი, რომელსაც სახელი არგენტინის პრეზიდენტის ხუან პერონის პატივსაცემად ეწოდა — „ესტადიო პრესიდენტე ხუან დომინგო პერონ“ (ესპ.Estadio Presidente Juan Domingo Perón). სტადიონი ასევე ცნობილია სახელწოდებით „ელ სილინდრო“ (ესპ.El Cilindro de Avellaneda) და „ელ კოლისეო“ (ესპ.El Coliseo).
მომდევნო პერიოდში „რასინგმა“ კიდევ სამჯერ (1958, 1961, 1966)[10] შეძლო ჩემპიონატში გამარჯვება. 1966 წელს მოპოვებული ჩემპიონობის წყალობით კლუბმა ლიბერტადორესის თასის მომდევნო წლის გათამაშებაში მონაწილეობის უფლება მოიპოვა. იმ პერიოდში გუნდის ღირსებას იცავდნენ ისეთი აღიარებული ფეხბურთელები, როგორებიც იყვნენ აგუსტინ სეხასი, რობერტო პერფუმო, ალფიო ბასილე, უმბერტო მაშიო[11] და სხვ. მათი წინამძღოლობით და გუნდის იმჟამინდელი მთავარი მწვრთნელის ხუან ხოსე პისუტის თავკაცობით კლუბმა 1967 წელს ჯერ ლიბერტადორესის თასი,[12] ხოლო შემდეგ — არგენტინულ საფეხბურთო კლუბებს შორის ისტორიაში პირველმა — საკონტინენტთაშორისო თასი მოიგო, იმ პერიოდის ევროპის საუკეთესო კლუბთან, „სელტიკთან“ შეუპოვარ ბრძოლაში გამარჯვების შემდეგ.[13]
სტადიონი
ფეხბურთელები
შემადგენლობა 2019–2020
2020 წლის 21 მარტის მონაცემებით[14][15]
შენიშვნა: დროშა აღნიშნავს ეროვნულ ნაკრებს რომელიც განსაზღვრულია ფიფა-ს წესებით. მოთამაშეები შესაძლოა რამდენიმე ფიფა-ს არაწევრ ქვეყანას/ტერიტორიას მიეკუთვნებოდნენ.
ქვემოთ მოყვანილია „რასინგის“ მიერ მოპოვებული ტიტულები და სხვა მიღწევები როგორც არგენტინის პრიმერაში, ასევე არგენტინის მეორე დივიზიონში ასპარეზობისას.:[20]
*ინტერამერიკანას სუპერთასის გათამაშება მხოლოდ ერთხელ ჩატარდა და იმის მიუხედავად, რომ კონმებოლმა თავის დროზე თანხმობა განაცხადა ტურნირის ჩატარებაზე, იგი მას თავისად არ ცნობს და ამ გარემოების გამო ოფიციალურ საერთაშორისო ტურნირად აღიარებული არ არის, თუმცა კლუბი მას მაინც თვლის მის მიერ მოპოვებულ თავის მეშვიდე საერთაშორისო თასად.
ცნობილი ფეხბურთელები
კლუბის ყველაზე მნიშვნელოვანი და გამოჩენილი ფეხბურთელები
↑Archetti, Eduardo P. (2005). „El deporte en Argentina (1914–1983)“(PDF). unse.edu.ar. ციტირების თარიღი: 30 აპრილი, 2020. ციტატა: „en la revista Trabajo y sociedad, Nº 7, vol. VI, junio-septiembre de 2005, Santiago del Estero, Argentina, ISSN 1514–6871, pag. 6.“ შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი |accessdate=-ში (დახმარება)
↑Where there’s smoke, there’s fire: Independiente vs Racing Club, Argentina's 'real derby for real fans'. Boca-River isn't the only derby in Buenos Aires. For the August 2008 FourFourTwo magazine, Daniel Neilson assessed the turbulent, hyperlocal and often violent history of the Avellaneda derby... ციტატა: „Six battered buses speed through the streets of downtown Buenos Aires. Ahead of them, police bikes clear traffic and cut red lights. Trailing behind are four police cars and two vans full of riot troops. Inside the buses are the hardcore fans of Independiente, en route to the most important game of their season: the derby against hated rivals Racing Club.“ დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 2 მაისი, 2020. წყარო:FourFourTwo.com. ციტირების თარიღი: 2 მაისი, 2020.
↑ქვეყნის ერთიანი პროფესიონალური საფეხბურთო ჩემპიონატების ჩატარება არგენტინაში 1931 წლიდან იწყება. დროის მონაკვეთს 1891 წლიდან 1931 წლამდე ფეხბურთის ისტორიისა და სტატისტიკის სპეციალისტები არგენტინული ფეხბურთის სამოყვარულო პერიოდს, სამოყვარულო ერას ან სამოყვარულო ეპოქას უწოდებენ.
↑არგენტინული ფეხბურთის სამოყვარულო პერიოდში მოპოვებული ტიტულების რაოდენობით „რასინგზე“ უკეთესი მაჩვენებელი (ათი საჩემპიონო ტიტული) მხოლოდ „ალუმნის“ (ინგლ.Alumni Athletic Club) აქვს — კლუბს, რომელიც ფაქტობრივად 1911 წლიდან, ხოლო ოფიციალურად 1913 წლიდან აღარ არსებობს.
↑უმბერტო მაშიო (ესპ.Humberto Maschio) — აგრეთვე ცნობილია როგორც უმბერტო მასკიო.
↑José Luis Pierrend, John Beuker, Pablo Ciullini, Karel Stokkermans. Copa Libertadores de América 1967. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. ციტირების თარიღი: 30 აპრილი, 2020.
↑Osvaldo José Gorgazzi. Intercontinental Club Cup 1967. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. ციტირების თარიღი: 30 აპრილი, 2020.
↑ბუენოს-აირესის მუნიციპალიტეტის ღირსების თასი (ესპ.Copa de Honor Municipalidad de Buenos Aires) — The Copa de Honor Municipalidad de Buenos Aires was an Argentine official football cup competition. It was contested fourteen times between 1905 and 1920.
↑The Copa Dr. Carlos Ibarguren, also called Campeonato Argentino or simply Copa Ibarguren was an official Argentine football cup competition contested between 1913 and 1958. Between 1913 and 1925, the winner of the cup received the honor to be the "Argentine Champion".
↑Copa de Competencia de Primera División — Copa de Competencia fue la denominación común de distintos torneos oficiales, organizados entre 1907 y 1952, por las sucesivas entidades posteriormente convertidas en la Asociación del Fútbol Argentino, oficiales y disidentes. Por regla general, se disputaban por eliminación directa, en forma paralela al campeonato de Primera División.
↑The Copa de Competencia Británica George VI was an official Argentine football cup competition, played from 1944 to 1948. It was contested by teams participating in Primera División.
↑The Copa Adrián C. Escobar was an official Argentine football cup competition contested by clubs of Argentina, organized by the Argentine Football Association (AFA) from 1939 to 1949.