ჰოლშტინური ჯიში

ჰოლშტინური ჯიში — მსხვილი რქოსანი საქონლის სარძევე მიმართულების ჯიში. ხასიათდება მსოფლიოში ყველაზე მაღალი მერძეულობით.^[1]

გამოყვანილია XIX საუკუნის მე-2 ნახევარში აშშ-სა და კანადაში ჰოლანდიური და გერმანული საქონლის რძის პროდუქტიულობის ზრდისკენ მიმართული სელექციის გზით. ჰოლშტინური და ფრიზიული საქონლის მექარხნეთა ასოციაციების შერწყმის შემდეგ (1885) ეწოდა ჰოლშტინ-ფრიზიული. თანამედროვე სახელი 1983 წლიდან ეწოდება. მთავარი სარძევე ჯიშია აშშ-ში, კანადაში, ახალ ზელანდიაში, იაპონიაში, იტალიაში, ისრაელსა და სხვა ქვეყნებში.

ძირითადად შავ-ჭრელი ფერისაა, აქვს ლაქების ფორმების, ზომებისა და განლაგების მრავალი ვარიაცია; აგრეთვე არსებობს წითელ-ჭრელი პოპულაცია.^[2]^[3] ექსტერიერით ტიპური სარძევე მიმართულების ცხოველია — თავი მსუბუქი, კისერი საშუალო სიგრძის და შედარებით წვრილი, მკერდი საშუალო სიღრმისა და განიერი; სხეულის უკანა მესამედი გრძელი და ფართო, ძვლეული წვრილი, კანი თხელი და დაფარულია ხშირი, მოკლე და ბზინვარე ბალანით; კისერზე კანი დანაოჭებულია, კიდურები და ჩლიქები მაგარი, ცური მოცულობიანი, უპირატესად ჯამისებრი ფორმის, კერტები უმეტესად ცილინდრული ფორმის.^[3]

ფურის სიმაღლე მინდაოში 142–145 სმ, კუროსი 160–165 სმ.^[3]^[4] ცოცხალი მასა 650–700 კგ და 1100–1200 კგ შესაბამისად; ახალშობილი ხბოს მასა 30–35 კგ შეადგენს.^[3]^[4] იწველის 6–12 ათ. კგ რძეს, ცხიმიანობა 3,6–3,7%,^[1] ცილის შემცველობა 3,1%.^[3] ჰოლშტინურ ჯიშს ეკუთვნის ლაქტაციური მონაწველის მიხედვით რძის ცხიმის გამოსავლის რეკორდი^[4] — 1052 კგ (მონაწველი 27674,2 კგ; ცხიმიანობა 3,8%). წითელ-ჭრელი ჰოლშტინები ნაკლები მონაწველით, მაგრამ რძის მაღალი ცხომიანობით ხასიათდება (3,95–4,2%).^[1] ჰოლშტინური ჯიშის კუროებს ხშირად იყენებენ არსებული ჯიშების გაუმჯობესებასა და ახლების გამოყვანაში.

საქართველოში ჰოლშტინური ჯიშის წითელ-ჭრელი ინდივიდები შემოყვანილია გარდაბნის მუნიციპალიტეტის სოფელ თელეთში,^[1] აგრეთვე სენაკის მუნიციპალიტეტის სოფელ თეკლათის კოოპერატივ „ტყირში“, საიდანაც გავრცელდა სხვა მუნიციპალიტეტებშიც.^[3]^[4]