Consonans bilabialis
Consonans bilabialis est articulatae vocis segmentum sive phonum, quod ita pronuntiatur, ut aëris impetus labiorum angustiis aut plena clausura impediatur. Lingua Latina has habet consonantes bilabiales tres: [p], [b], [m].
Bilabiales copia consonantium labialium continentur.
| IPA | Descriptio | Specimen | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Lingua | Orthographia | IPA | Sensus | ||
| m | Nasalis bilabialis | Latina | mas | [ma:s] | |
| p | Muta bilabialis surda | Latina | puer | [puɛr] | |
| b | Muta bilabialis sonora | Latina | bellum | [bɛllum] | |
| ɸ | Fricativa bilabialis surda | Ainuana | fuchi (フチ) | [ɸu̜tʃi] | 'avia' |
| β | Fricativa bilabialis sonora | Hispanica | lobo | [loβo] | 'lupus' |
| ʙ | Consonans bilabialis tremulans | Pirahana | kaoáíbogi | [kàò̯áí̯ʙòˈɡì] | 'malus spiritus' |
| ʘ | Consonans bilabialis avulsiva | ǃXóõ[1] | ʘàa | [ʘàa] | 'infans' |
Nota
- ↑ Loquela orientalis. Traill, Anthony (1985) Phonetic and phonological studies of "ǃXóõ" Bushman. Hamburg: Helmut Buske. ISBN 3871186694.